สรุปเนื้อหา บทที่ 1091 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1091 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เพราะรากฐานที่แฝงอยู่ของเขาเพียบพร้อมมากเกินไป ดังนั้นอานุภาพของทัณฑ์นภาอัสนีจึงค่อนข้างน่ากลัวมากขึ้น หลังจากรอดพ้นมาได้แล้ว ผลสำเร็จก็จะยิ่งมากขึ้นเช่นกัน
ตัวสำนึกดั้งเดิมกลายเป็นช่องจิต ก้าวเข้าสู่แดนเทพมาร ร่างยุทธ์ร่างเนื้อบุกทะลวงกฎเกณฑ์อย่างต่อเนื่อง บรรลุแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 ทำให้ผลการฝึกตนก็บรรลุแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 ด้วย อยู่ห่างจากมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงกลางเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น
อีกทั้งผลการฝึกตนที่สูงขึ้น จะทำให้ยิ่งตระหนักถึงกฎธรรมฟ้าดินชัดเจนมากขึ้น ในตอนนี้หลัวซิวมีความรู้สึกว่า ถ้าหากปิดการตระหนักรู้กฎทั้งสี่ความเป็น ความตาย สถานที่ และเวลาละก็ น่าจะได้ผลสำเร็จใหม่ทั้งหมด
หลัวซิวไม่รู้ว่าทัณฑ์นภาอัสนีในครั้งนี้ของเขาจะใช้เวลานานเท่าไร สถานที่ที่เขาผ่านพ้นมาเป็นที่รกร้าง แม้ว่ามันจะทำให้เกิดการเคลื่อนไหวมากมาย แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น
ทันทีที่จิตใจของเขาขยับ เขารู้สึกว่าตัวเองเข้าใจในพื้นที่มากขึ้น เขาหกระเหินเดินฟ้า ทุกย่างก้าวที่เขาเดินทางผ่านความว่างเปล่า และปรากฏตัวห่างออกไปกว่าสิบไมล์
ไม่นานเขาก็กลับมาถึงสำนักไท่เสวียน ช่วงเวลาที่เขาได้ฝึกตนในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ สถานการณ์ในโลกแสงดาวค่อนข้างคงที่
ในตำหนักวัฏสงสาร หลัวซิวเรียกเหยียนเยว่เอ๋อร์ เหยียนซีโรว่ รวมถึงเกาเหลียนหง และหลินจื่อเฟิงมาหา
แม้ว่าสำนักไท่เสวียนในตอนนี้ตัดเขาผู้เป็นเจ้าสำนักออกไปแล้ว จะมีจำนวนผู้แข็งแกร่งไม่เยอะมาก แต่สมบัติที่มีในครอบครอง กลับมั่งคั่งมากกว่าแดนศักดิ์สิทธิ์
ไม่พูดถึงอย่างอื่น แค่พูดถึงตอนที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์รุมโจมตีไท่เสวียน และหลัวซิวไปหาถึงที่ด้วยตัวเอง ของที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์ชดใช้ให้คือผลรวมขนาดใหญ่ของความมั่งคั่ง
ลูกศิษย์ของสำนักไท่เสวียนใส่ใจความเป็นเลิศ มีลูกศิษย์จำนวนไม่มาก แต่ทุกคนต่างเป็นรุ่นที่มีความสามารถและความภาคภูมิใจ
หลังจากผลการฝึกตนบรรลุไปถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ในครั้งนี้ หลัวซิวมีความคิดที่จะไปจากโลกแสงดาว ดังนั้นก่อนที่เขาจะจากไป เขาต้องการจะยกระดับความสามารถของทุกคนในสำนักไท่เสวียน
ที่เขาสร้างขึ้นอย่างต่อเนื่องได้
ที่ผ่านมาเขาจึงเทียบเท่ากับมีคลังสมบัติวรยุทธ์ที่มากมายมหาศาลที่สุดในโลก ให้เขาได้เห็นและเข้าใจพลังอมตะและวรยุทธ์ขั้นสูงต่าง ๆ
ร่างกายที่แตกต่างกัน วรยุทธ์ที่เหมาะสมต่อการฝึกตนก็แตกต่างกัน ร่างกายแตกต่างกัน ระดับวรยุทธ์ที่เหมาะสมต่อการฝึกตนก็แตกต่างกันไปด้วย
ไม่ใช่ว่ายิ่งสูงเท่าไหรก็ยิ่งดี ถ้าพรสวรรค์ของคนมีจำกัด ต่อให้วรยุทธ์ในระดับที่สูงเกินไปแก่เขา เขาก็ไม่สามารถฝึกตนได้ ไม่สามารถเข้าใจความลึกลับที่แฝงอยู่ได้
ในบรรดาวรยุทธ์ขั้นสูงที่หลัวซิวรู้ มีเพียงบรรพเทพโลหิตเท่านั้นที่ไม่มีความต้องการต่อความเฉลียวฉลาดและสติปัญญาที่สูงเกินไป แต่วรยุทธ์วิชานี้มีความต้องการต่อทรัพยากรค่อนข้างสูง การเลื่อนขั้นพลังแห่งสายเลือดในการชุบร่าง ต้องใช้สมุนไพรเพิ่มพลังจำนวนมหาศาล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...