มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1091

เพราะรากฐานที่แฝงอยู่ของเขาเพียบพร้อมมากเกินไป ดังนั้นอานุภาพของทัณฑ์นภาอัสนีจึงค่อนข้างน่ากลัวมากขึ้น หลังจากรอดพ้นมาได้แล้ว ผลสำเร็จก็จะยิ่งมากขึ้นเช่นกัน

ตัวสำนึกดั้งเดิมกลายเป็นช่องจิต ก้าวเข้าสู่แดนเทพมาร ร่างยุทธ์ร่างเนื้อบุกทะลวงกฎเกณฑ์อย่างต่อเนื่อง บรรลุแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 ทำให้ผลการฝึกตนก็บรรลุแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 ด้วย อยู่ห่างจากมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงกลางเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น

อีกทั้งผลการฝึกตนที่สูงขึ้น จะทำให้ยิ่งตระหนักถึงกฎธรรมฟ้าดินชัดเจนมากขึ้น ในตอนนี้หลัวซิวมีความรู้สึกว่า ถ้าหากปิดการตระหนักรู้กฎทั้งสี่ความเป็น ความตาย สถานที่ และเวลาละก็ น่าจะได้ผลสำเร็จใหม่ทั้งหมด

หลัวซิวไม่รู้ว่าทัณฑ์นภาอัสนีในครั้งนี้ของเขาจะใช้เวลานานเท่าไร สถานที่ที่เขาผ่านพ้นมาเป็นที่รกร้าง แม้ว่ามันจะทำให้เกิดการเคลื่อนไหวมากมาย แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น

ทันทีที่จิตใจของเขาขยับ เขารู้สึกว่าตัวเองเข้าใจในพื้นที่มากขึ้น เขาหกระเหินเดินฟ้า ทุกย่างก้าวที่เขาเดินทางผ่านความว่างเปล่า และปรากฏตัวห่างออกไปกว่าสิบไมล์

ไม่นานเขาก็กลับมาถึงสำนักไท่เสวียน ช่วงเวลาที่เขาได้ฝึกตนในโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ สถานการณ์ในโลกแสงดาวค่อนข้างคงที่

ในตำหนักวัฏสงสาร หลัวซิวเรียกเหยียนเยว่เอ๋อร์ เหยียนซีโรว่ รวมถึงเกาเหลียนหง และหลินจื่อเฟิงมาหา

แม้ว่าสำนักไท่เสวียนในตอนนี้ตัดเขาผู้เป็นเจ้าสำนักออกไปแล้ว จะมีจำนวนผู้แข็งแกร่งไม่เยอะมาก แต่สมบัติที่มีในครอบครอง กลับมั่งคั่งมากกว่าแดนศักดิ์สิทธิ์

ไม่พูดถึงอย่างอื่น แค่พูดถึงตอนที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์รุมโจมตีไท่เสวียน และหลัวซิวไปหาถึงที่ด้วยตัวเอง ของที่บรรดาแดนศักดิ์สิทธิ์ชดใช้ให้คือผลรวมขนาดใหญ่ของความมั่งคั่ง

ลูกศิษย์ของสำนักไท่เสวียนใส่ใจความเป็นเลิศ มีลูกศิษย์จำนวนไม่มาก แต่ทุกคนต่างเป็นรุ่นที่มีความสามารถและความภาคภูมิใจ

หลังจากผลการฝึกตนบรรลุไปถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ในครั้งนี้ หลัวซิวมีความคิดที่จะไปจากโลกแสงดาว ดังนั้นก่อนที่เขาจะจากไป เขาต้องการจะยกระดับความสามารถของทุกคนในสำนักไท่เสวียน