มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1102

หลัวซิวจ้องไปที่มัน พบว่าวิชาที่คนเหล่านี้ใช้อย่างน้อยก็มีทักษะเฉพาะตัวที่สร้างโดยเทพมาร พวกเขามีความละเอียดอ่อนกว่าวิชาลับทั้งเก้าที่สืบทอดมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์ไท่เสวียน

สิ่งที่หลัวซิวให้ความสนใจมากขึ้นคืออายุของคนเหล่านี้ ส่วนใหญ่ยังเด็กมาก แม้แต่ผู้คนไม่กี่คนนั้นที่ถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ ก็แค่วัยยี่สิบกว่าเท่านั้น

ต้องรู้ว่าในโลกแสงดาว หากต้องการฝึกฝนถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ แม้ว่าจะเป็นซิงหลิง หวูหยุนและต้าวหวูซิน ก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสี่สิบหรือห้าสิบปี

พวกเขาเป็นอัจฉริยะชั้นนำในโลกแสงดาวแล้ว แต่ในโลกเสวียนเทียน ไม่ต้องพูดถึงเลย

ฝูงมดบินลายทองมีข้อได้เปรียบด้านจำนวน แม้จะเป็นผู้หญิงชุดกระโปรงสีแดงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 4 แต่เผชิญหน้ากับมดบินมากมายรอบๆ ตัว ก็ยังทำอะไรไม่ได้ แต่ละคนจมอยู่ในฝูงมด ผมเผ้ายุ่งเหยิงเสื้อผ้ายุบยู่ยี่และอยู่ในอันตราย

“อ๊าก!”

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น ชายผู้มีพลังฝึกตนที่อ่อนแอกว่าไม่สามารถต้านทานมันได้ พลังจิตแท้ถูกมดบินกัดแตก มดบินเป็นฝูงพุ่งเข้าไปหา และในทันใด ก็ถูกกินจนไม่เหลือซากแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นภาพนี้ คนอื่นๆ ต่างก็ดูตึงเครียดและสีหน้าของพวกเขาหวาดหวั่น

“เพื่อนทางนั้น รีบจากไปโดยเร็วเถอะ อย่ามาติดอยู่ในฝูงมดบิน”

ในขณะนี้ ผู้หญิงชุดสีแดงสังเกตเห็นหลัวซิวที่ปรากฏตัวอยู่ใกล้ ๆ และมีมดบินจำนวนมากพุ่งเข้ามาหาเขา

ภายใต้วิกฤต นางไม่ได้ขอความช่วยเหลือ แต่บอกให้หลัวซิวหนีไป อารมณ์แบบนี้ทำให้หลัวซิวแปลกใจ