มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1103

“แค่มดตัวหนึ่งในโลกเสวียนเทียนก็มีแข็งแกร่งมากขนาดนี้เลยหรือ?”

หลัวซิวประหลาดใจ เพลิงจักรพรรดินภาเหลืองของเขาเป็นเปลวไฟอันทรงพลังที่สามารถเผาผลาญแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ ขั้น 9 แห่งโลกแสงดาวได้ ในขณะนี้เขาไม่สามารถฆ่ามดบินสี่ตัวที่อยู่ในแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ ขั้น 6 เท่านั้น

เพิ่งมาถึงโลกเสวียนเทียน ก็ทำให้หลัวซิวรู้สึกอย่างลึกซึ้งว่าวิสัยทัศน์และความรู้ของเขามีจำกัดอย่างมาก และเขาชอบตัดสินความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้ด้วยสัญชาตญาณตามมาตรฐานของโลกแสงดาว

หากเวลาผ่านไปนาน ถ้าเขาเจอชายผู้ทรงพลังจริงๆ เขาอาจจะตายไปเพราะการวิจารณญาณที่ผิดพลาดของตัวเอง!

หลัวซิวระงับความดูหมิ่นตนเองทันที เหมือนที่กล่าวกันว่าสิงโตต่อสู้กับกระต่ายก็ใช้ความพยายามอย่างสุดกำลัง ไม่ว่าเขาจะเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้แบบไหน เขาต้องไม่ประมาทศัตรู นี่เป็นข้อห้ามในห้วงยุทธ์!

“เพลิงจักรพรรดินภาเหลือง ผนึก!”

หลัวซิวยื่นมือจับ เปลวไฟสีทองควบแน่นอยู่ในฝ่ามือของเขา ภูตอัคคีควบแน่น พลังเปลวไปแข็งแกร่งขึ้น

“บูม!”

เห็นเพียงฝ่ามือของเขาพุ่งออกไปและเปลวไฟรูปมังกรสีทองก็บินออกไป กวาดไปทั่วด้วย เกิดเสียงคล้ายผิวปาก และมดบินตัวใหญ่ได้จมอยู่ในเปลวไป ก่อนหน้านี้ปล้องที่ไม่สามารถเผาไหม้ได้ ตอนนี้อยู่ในความร้อนภูตอัคคีที่ควบแน่นอย่างสูง ละลายทันทีแล้วตายไปทันที

“แค่ก!”

เขาหันฝ่ามือเป็นหมัด หมัดที่ดูเหมือนง่ายนั้นบรรจุความลึกลับของพลังอมตะหมื่นจักรวาลไร้รูป ระเบิดมดบินตัวหนึ่งโดยไม่เหลือกระดูกไว้เลย

ในเวลานี้ มดบินอีก 2 ตัวพุ่งไปข้างหน้า ปากของพวกมันดุร้ายและแหลมคม สามารถเจาะโลหะศักดิ์สิทธิ์และเหล็กศักดิ์สิทธิ์!

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่มดบินทั้งสองกัดโดนนั้นเป็นเพียงภาพติดตาของหลัวซิว เห็นเพียงร่างของเขาปรากฏขึ้นหลังมดบินทั้งสอง ฝ่ามือของเขายื่นออกมา พลังแห่งกฎความตายรวมตัวเป็นแผ่นบด บดขยี้มดบินทั้งสองให้ละเอียด