สรุปเนื้อหา บทที่ 1113 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1113 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ศิษย์พี่เป็นคนที่มีความสามารถ และไม่ใช่ว่าจะสามารถฝึกฝนจนถึงราชาเทพได้ในอนาคต” ซุ๋นซินเหลียนกล่าว
“ฝึกฝนจนถึงราชาเทพจะง่ายได้อย่างไร?” เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินส่ายหัว “ตอนนี้เรื่องนี้เอาไว้ก่อน เมื่อเจ้าจะรับเลี้ยงดูเจียงหมิง ศิษย์พี่ก็ไม่ห้ามเจ้า แต่คนที่ศิษย์น้องพามาวันนี้น่าสนใจมาก ”
“ศิษย์พี่หมายถึงหลัวซิวคนนั้นหรือ?” ซุ๋นซินเหลียนประหลาดใจเล็กน้อย
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินพยักหน้า “ใช่ หลัวซิวคนที่เจ้านำมาเจ้าเป็นผู้ที่พาเขามา หรือว่าเจ้าไม่รู้จักเขาดี?”
“เขาเป็นจอมยุทธ์รุ่นเยาว์ของโลกเสวียนเทียนจากพิภพล่าง พี่จื่อเยียนถูกลงโทษแล้วลงไปพิภพล่าง ที่ที่ไปก็คือโลกเสวียนเทียน”
ซุ๋นซินเหลียนเล่าช้าๆ เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อยของเจ้าศักดิ์สิทธิ์ศิษย์พี่ อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ
ถ้าพูดถึงเรื่องเมื่อหลายปีก่อนที่ช่าจื่อเยียนถูกลงโทษให้ลงไปพิภพล่างเกี่ยวข้องกับเจ้าศักดิ์สิทธิ์ศิษย์พี่ผู้นี้
“พี่จื่อเยียนรู้สึกว่าพรสวรรค์ของหลัวซิวนั้นไม่เลว ดังนั้นนางจึงแนะนำให้เขาเข้าร่วม สำนักเทียนช่า แต่เมื่อเขามาถึงโลกเสวียนเทียน สำนักเทียนช่า เกิดเรื่องแล้ว ดังนั้นข้าจึงพาเขามาที่ สำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินของเราแล้ว” ซุ๋นซินเหลียนอธิบาย
“จื่อเยียนให้ความสำคัญด้วย ต้องเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์ที่ไม่ธรรมดาจริงๆ”
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินพยักหน้าและเลื่อนนิ้ววาดไปในอากาศ “เจ้ามาดูนี่”
เห็นเพียงนิ้วของเขาวาดผ่านอนัตตา ปราณทิพย์ฟ้าดินรวมตัวกัน กลายเป็นกระจกเงา ในกระจกแสดงภาพของหลัวซิวที่ทำการทดสอบอยู่ในหอเหวิ้นเต้า
เห็นเพียงแต่ว่าตั้งแต่ชั้นแรกถึงชั้นเจ็ด หลัวซิวผ่านไปได้อย่างง่ายดาย กระบวนท่าเดียวก็สังหารคู่ต่อสู้
สิ่งที่เขาทำความเข้าได้เร็วที่สุดกลับเป็นกฎแห่งกาลเวลาและกฎปริภูมิ เวลาในการควบคุมกฎทั้งสองนี้ค่อนข้างสั้น แต่ด้วยชาติก่อนและชีวิตปัจจุบันที่ทำความเข้าใจพร้อมๆ กัน อาจกล่าวได้ว่าความเจริญก้าวหน้าเร็วมาก
กฎปริภูมิได้มาถึงแดนสำเร็จน้อยช่วงปลายแล้ว กฎแห่งกาลเวลาก็มาถึงแดนช่วงกลางของการเชี่ยวชาญเบื้องต้นแล้ว
“นามสกุลหลัว ข้าจะเบื่อตายอยู่แล้ว เจ้าช่วยออกไปฆ่าเทพมารสองสามคนให้ข้าชิมหน่อยได้หรือไม่?”
ในหนึ่งปีที่ผ่านมา หลัวซิวได้อุทิศตนเพื่อทำความเข้าใจและใช้ชีวิตอย่างสบาย ๆ แต่จิตภัณฑ์หงเทียนในหอกยุทธ์มังกรดำ กลับจะเบื่อจนตายแล้ว และบ่นทุกวันว่าจะออกไปฆ่าคน
“ไม่มีทรัพยากรให้ใช้แล้ว”
หลัวซิวเดินออกจากถ้ำ เมื่อเขามาถึงโลกเสวียนเทียน เขาไม่ได้นำทรัพยากรในการฝึกฝนติดตัวมามากนัก ปัจจัยที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งคือทรัพยากรที่มีอยู่นั้นมีความจำกัดที่ให้เขาบรรลุแดนได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...