สรุปเนื้อหา บทที่ 1133 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1133 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
หลัวซิวก็เบื่อที่จะพูดมากเช่นกัน เตาเทพที่อยู่เหนือหัวลอยขึ้นจนเสียงดังเลื่อนลั่น แสงอาทิตย์สาดส่อง อัคคีเทพหมุนวนเป็นเกลียว แผดเผาไปยังทุกซอกทุกมุมภายในหุบเขา
“ฉืออ!”
ตะขาบพันขาที่ถูกมหาจักรพรรดิยุทธ์จำนวนมากรุมโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกอัคคีเทพแผดเผา ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียวลำตัวของมันก็ลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ และกรีดร้องฉือ ๆ อย่างบ้าคลั่ง
เหล่ามหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงกลางต่างตะลึงกลัวเป็นอย่างมาก พากันถอยหลังออกไปจากหุบเขา
“เจ้า......”
มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 ที่เย่อหยิ่งจองหอง พูดจาไม่สุภาพเกรงใจในเมื่อกี้นี้ก็ตกใจจนสะดุ้งเช่นกัน เมื่อกี้เขายังดูถูกคนดังกล่าวอยู่เลย แอบนึกในใจว่าแค่มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1 กระจอก ๆ คนหนึ่งไม่มีทางแสดงอนุภาคของอัญมณีแห่งเทพออกมาได้มากแน่นอน แต่กลับนึกไม่ถึงเลยว่าทันทีที่ฝ่ายตรงข้ามลงมือ อนุภาคของเตาเทพถูกกระตุ้น ทำให้เขารู้สึกราวกับมีเทพมารตนหนึ่งกำลังลงมือโจมตีตัวเองอยู่ยังไงอย่างนั้น
อนุภาคของเตาเทพถูกดึงออกมาเกือบเจ็ดแปดส่วน แทบจะเทียบเท่ากับการโจมตีครั้งหนึ่งของเทพมารทั่วไป
“นี่เป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด ข้า......”
ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 คนนี้รีบถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันเขาก็ได้กระตุ้นหอคอยเวทย์ของตัวเองอย่างสุดความสามารถเช่นกัน ราวกับอยากต้านทานอนุภาคของเตาเทพ
อย่างไรก็ตามหลัวซิวกลับไม่พูดอะไรสักคำ เตาเทพพุ่งชนเข้าไป เสียงกวงดังขึ้น กระแทกจนหอคอยเวทย์ของฝ่ายตรงข้ามกระเด็นลอยออกไป และมีรอยแตกร้าว
ถัดจากนั้นก็มีแสงอาทิตย์สาดส่องออกมาจากเตา ก่อนที่จะมีหมอกเลือดพุ่งกระฉูดออกมาจากร่างกายของยอดฝีมือมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 คนนี้
ศพที่ไร้วิญญาณได้ร่วงตกลงบนพื้น ปะทะกันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ยอดฝีมือมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 คนนี้ก็ถูกเตาเทพสังหารไปในเสี้ยววินาทีเดียว
หลัวซิวเข้าใจดีมาก ๆ ว่าแม้ตัวเองจะดึงกำลังรบทั้งหมดออกมา มากสุดก็แค่สามารถเทียบทัดกับเทพมารขั้นปฐมภูมิ หากได้พบเจอกับเทพมารช่วงกลาง ก็คงทำได้แค่ใช้ความเร็วของปีกเทพดาราไร้มลทินหลบหนี เพราะฉะนั้นตั้งแต่เริ่มต้นจนกระทั่งถึงตอนนี้ เขายังไม่เคยเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงในส่วนลึกของเขาปีศาจมาร
“หากมีร่างแยกกฎชีวิตอยู่ด้วยละก็ อาศัยการรวมสองขั้วเป็นหนึ่งบวกกับเกราะเทพเวหากาล กำลังรบของข้าสามารถเทียบทัดกับเทพมารขั้นสูงได้ การจะบุกเข้าไปในส่วนลึกของเขาปีศาจมารจึงทำได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก”
เกราะเทพเวหากาลเป็นสมบัติแห่งเทพฟ้าที่แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่มาก มองในมุมทั้งโลกเสวียนเทียน คาดว่าคงไม่มีสมบัติชิ้นใดที่สามารถเทียบเคียงกับมันได้ เพราะฉะนั้นหากไม่ใช่อยู่ในสถานการณ์ที่จนตรอก หลัวซิวจะไม่มีทางเปิดเผยการมีอยู่ของเกราะเทพชุดนี้แน่นอน
อีกทั้งชื่อเสียงของเทพสงครามเอกภพได้โด่งดังไปทั่วโลก ถ้าเกิดถูกผู้แข็งแกร่งสักคนจำประวัติความเป็นมาของเกราะเทพเวหากาลได้ ถึงตอนนั้นต้องเป็นหายนะครั้งยิ่งใหญ่สำหรับเขาแน่นอน
“ปัจจุบันเมื่อนับรวมยาเซียนติดตัวของข้าด้วย ก็มีหลายสิบต้นแล้ว น่าจะมีมากพอสำหรับการทำให้ข้าเลื่อนขั้นไปเป็นนักยาเซียนได้แล้วล่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...