มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1135

“ข้าจะถ่ายทอดวิชาหนึ่งให้แก่เจ้า แต่เจ้าต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่เผยแพร่ออกไปข้างนอก อีกทั้งห้ามให้ผู้อื่นทราบว่าข้าเป็นคนถ่ายทอดวิชานี้ให้แก่เจ้า”

สาเหตุที่หลัวซิวเก็บจินเฟยเทียนและถังหยุนไว้ข้างกายตนนั้น ก็เป็นเพราะเขาไม่มีรากฐานอะไรในโลกเสวียนเทียนเลย ต่อให้ศักยภาพ พรสวรรค์ปัญญาของมนุษย์และอสูรทั้งสองคนนี้จะธรรมดามาก แต่หากมีการชี้แนะจากเขา ก็ใช่ว่าพวกเขาจะไม่มีวันประสบความสำเร็จ

ยิ่งกว่านั้นการเพ็ญตนอยู่ในโลกนี้คนเดียวมันเหงาเกินไป อย่างน้อยการมีคนคอยอยู่เป็นสหายรอบกายมันก็เป็นเรื่องดีอยู่

แต่หลัวซิวก็ไม่มีทางเลี้ยงเสือไว้ฆ่าตนแน่นอน ทุกอย่างที่เขาทำล้วนอยู่ในขอบเขตที่เขาสามารถควบคุมได้ 

วิชาที่สามารถยกระดับพรสวรรค์และปัญญาของคนคนหนึ่งได้นั้น เป็นวิชาที่หากพบได้น้อยมาก ๆ ส่วนหลัวซิวมีเคล็ดวัฏจักรสงสาร วิชาอาถรรพ์ต่าง ๆ ก็มีนับไม่ถ้วน แม้นจะได้รับแค่ฉบับที่ไม่สมบูรณ์ แต่จากการยกระดับของแดนและผลการฝึกตนของเขา วิชาเหล่านั้นก็จะค่อย ๆ ซ่อมแซมตัวเองจนกลับมาเป็นวิชาฉบับที่สมบูรณ์ จากนั้นเขาค่อยถ่ายทอดให้กับผู้คนที่อยู่รอบกายตนก็ได้แล้ว 

และวิชาที่เขาถ่ายทอดให้แก่ถังหยุนก็คือวิชาบรรพเทพโลหิต แม้จะเป็นแค่วิชาที่บรรพบุรุษเทพมารอสูรท่านหนึ่งสร้างขึ้น แต่มันกลับเป็นวิชาที่เหมาะกับการให้เผ่ามนุษย์ฝึกตนเช่นกัน

ซึ่งวิชานี้สามารถยกระดับพลังสายเลือดของคนคนหนึ่งได้ พลังสายเลือดยิ่งแข็งแกร่ง ระดับก็ยิ่งสูง พรสวรรค์ปัญญาจึงได้รับการยกระดับไปด้วยตามธรรมชาติ 

โดยทั่วไปไม่ว่าจะเป็นเผ่าพันธุ์ใด พลังสายเลือดเป็นสิ่งที่มีติดตัวมาตั้งแต่กำเนิด นอกเสียจากว่าจะได้รับโชคและโอกาสที่ยิ่งใหญ่ มิเช่นนั้นแทบจะไม่สามารถยกระดับพลังสายเลือดได้เลย 

แต่วิชาบรรพเทพโลหิตกลับแหกกฎธรรมชาตินี้ได้ มันสามารถยกระดับพลังสายเลือด ฝึกตนไปถึงแดนที่สูงที่สุด มีสายเลือดจักรพรรดิเทพ มีศักยภาพที่จะฝึกตนไปถึงแดนจักรพรรดิเทพ!