มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1162

แต่หลัวซิวกลับไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามมีโอกาสได้หยุดพักหายใจ กระตุ้นกฎปริภูมิ ประชิดใกล้เข้าไปภายในชั่วพริบตา เตาเทพหนึ่งพุ่งออกมาจากหว่างคิ้ว เสียงกวงดังขึ้น ปราบปรามคนดังกล่าวเข้ามาในเตาเทพ

ถัดจากนั้นอัคคีเทพชิงเทียนก็เริ่มลุกโชนอยู่ในเตาเทพ ทำให้ผู้แข็งแกร่งเทพมารคนนี้จมอยู่ในอัคคีเทพ ถูกกลั่นแปรอย่างต่อเนื่อง

ทุกอย่างแทบจะเกิดขึ้นภายในเวลาปะทะหน้ากันครั้งเดียว หลัวซิวก็ปราบปรามกลั่นแปรผู้แข็งแกร่งเทพมารคนหนึ่งสำเร็จแล้ว! ต่อให้ผลการฝึกตนของฝ่ายตรงข้ามจะกดอัดลงมาที่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ แต่ก็พอจะทำให้เห็นเลยว่ากำลังรบของเขาแข็งแกร่งยิ่งใหญ่ถึงระดับที่เหลือเชื่อมากเพียงใด

ในขณะเดียวกัน พลังอมตะอีกสองพลังก็ได้โจมตีทะลวงฆ่าเข้ามาด้วย พลานุภาพของแสงเทวแท่นเสวียนมโหฬารพันลึก จากร่างยุทธ์ร่างเนื้อในตอนนี้ของเขา ต้องไม่มีทางต้านทานไหวแน่นอน

“ตู้ม!”

เสี้ยววินาทีที่แสงเทวแท่นเสวียนประชิดใกล้เข้ามา รัศมีเทวที่อยู่บนตัวหลัวซิวก็เปล่งประกายแวววาวขึ้น เรียกเกราะเทพเวหากาลออกมา แรงโจมตีของแสงเทวแท่นเสวียนกระทบลงบนเกราะ ก่อนจะถูกพลังสะท้อนกลับของเกราะเทพเวหากาลพังทลายจนย่อยยับภายในพริบตาเดียว

“ผึง!”

ส่วนวิชาไร้เจตสิกนั้นเป็นพลังอมตะที่โจมตีจิตวิญญาณ มันกลายเป็นกระบี่ตัวสำนึกทิ่มแทงเข้าไปในห้วงจักรหยั่งรู้ของเขา

ภายในห้วงจักรหยั่งรู้ของเขา ร่างกลเมื่อชาติปางก่อนของหลี่ยู่ลืมตาขึ้นมาอย่างกะทันหัน ตัวสำนึกที่แข็งแกร่งกว่าโถมเข้าใส่ ทำให้การโจมตีของตัวสำนึกนี้สลายหายไปอย่างง่ายดาย

“ไปตายซะ!”

มีเกราะเทพเวหากาลอยู่บนตัว กำลังรบของหลัวซิวพุ่งพรวดอย่างบ้าคลั่งในชั่วพริบตา ถึงแม้จะอยู่ภายใต้กฎการกดอัดของโลกเซียนเสวียนเทียน ไม่สามารถบรรลุถึงแดดเทพมารได้ แต่ทว่าการโจมตีในครั้งนี้ก็ไม่ธรรมดาแน่นอน