มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1161

สรุปบท บทที่ 1161: มหายุทธ์ สะท้านภพ

บทที่ 1161 – ตอนที่ต้องอ่านของ มหายุทธ์ สะท้านภพ

ตอนนี้ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1161 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

การโจมตีที่กะทันหันนี้ ทำให้ผู้แข็งแกร่งเทพมารทั้งห้าคนนั้นคาดการณ์ไม่ถึง จมดิ่งอยู่ภายในอย่างรวดเร็ว

ท่ามกลางพลังอันบ้าคลั่งที่กระหน่ำซัดเข้ามา เทพมารทั้งห้าคำรามพลางพุ่งตัวออกมา เสื้อผ้าของทุกคนต่างฉีกขาดเสียหาย เส้นผมยุ่งเหยิง สภาพดูเก้ ๆ กัง ๆ อย่างยิ่ง 

นอกจากชายชราเทพมารที่ศักยภาพแข็งแกร่งที่สุดนั่นไม่บาดเจ็บสาหัสมากแล้ว เทพมารอีกสี่คนที่เหลือยิ่งเลือดอาบท่วมตัว อนาถจนทนดูไม่ได้ 

“สมกับที่เป็นผู้แข็งแกร่งเทพมารจริง ๆ ถึงแม้ผลการฝึกตนจะถูกกดอัดลงมาที่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ แต่ก็นึกไม่ถึงเลยว่าจะต้านทานค่ายกลหลายสิบค่ายของข้าได้ อีกทั้งยังไม่ตายด้วย!”

เงาร่างของหลัวซิวปรากฏออกมา เขารู้สึกตะลึงงันเล็กน้อย ต้องท้าวความก่อนว่าอานุภาพของค่ายกลระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ที่เขาจัดวางนั้นทรงพลังมาก ๆ บวกกับเขาซุ่มโจมตี แต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะไม่สามารถฆ่าใครในนี้ได้เลยแม้แต่คนเดียว เห็นได้เลยว่าเทพมารทั้งห้าคนนี้ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่ง

“เจ้าเป็นศิษย์ในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินหรือ?”

สายตาอันแวววาวของเทพมารทั้งห้าต่างจ้องมองไปทางป้ายบัญชาการที่แขวนอยู่ตรงเอวเขา ก่อนจะทราบตัวตนเขา 

“เป็นแค่มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 2 กระจอก ๆ ถึงกลับกล้าจู่โจมพวกข้าอย่างนั้นหรือ รนหาที่ตาย!”

เทพมารคนหนึ่งในสำนักเซียนไร้เจตสิกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก ในขณะที่เขากำลังจะลงมือโจมตีอยู่นั้น กลับมีมือใหญ่ปรากฏอยู่ด้านหลังเขาอย่างฉับพลัน ออร่าแวววาวจับตา แผ่คลุมตัวเขาไว้ในฝ่ามือเดียว 

“ระวัง!”เทพมารสี่คนที่เหลือเอ่ยปากย้ำเตือน แต่กลับสายไปแล้ว 

“อั่ก!”

เลือดที่แดงสดกระเซ็นออกไปทั้งสี่ทิศ ผู้แข็งแกร่งเทพมารที่โกรธเกรี้ยวนี้ถูกบดให้ตายในฝ่ามือเดียว สิ่งที่ปรากฏมีเพียงช่องจิตหนึ่งดวงเท่านั้น ภายใต้กฎการกดอัดในโลกเซียนเสวียนเทียน ออร่าของช่องจิตดูหม่นหมองมาก ไม่มีออร่าของเทพมารไหลเทออกมา

“โครมม!”

ธรณีสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ยักษ์แก้วเทวก้าวเดินออกไปท่ามกลางควันและฝุ่นที่ตลบฟุ้ง

การลงมือจู่โจมในเมื่อกี้นี้ของหลัวซิว กลับทำให้ยักษ์แก้วเทวตัวนี้หลุดพ้นจากสถานการณ์ที่ต้องตาย แต่ทว่าออร่าของมันในตอนนี้กลับลดน้อยลงไปไม่น้อยเลย ร่างกายที่หลอมมาจากแก้วเทวไม่แวววาวตระการตาอีกต่อไป หม่นหมองลงไปเยอะมาก 

“ฆ่า!”

“แสงเทวแท่นเสวียน!”

“วิชาไร้เจตสิก!”

เทพมารทั้งสามตะคอกพร้อมเพรียงกัน แสดงพลังอมตะออกมา เคล็ดอัสนีนภากลายเป็นมังกรสายฟ้าหนึ่งตัว แยกเขี้ยวตะปบเล็บ เริ่มดูดุร้ายน่ากลัว

แสงเทวแท่นเสวียนเปล่งแสงแพรวพรายดั่งเสา อานุภาพมโหฬารพันลึก ทำให้กลางอากาศที่ว่างเปล่าดับสูญ บดทุกสรรพสิ่งให้ละเอียด

วิชาไร้เจตสิกยิ่งเป็นพลังอมตะที่โจมตีจิตวิญญาณ ใช้เพื่อทำลายช่องจิตของผู้แข็งแกร่งเทพมารให้ดับสิ้นโดยเฉพาะ การจัดการตัวหยั่งรู้ของมหาจักรพรรดิยุทธ์ยิ่งทำได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก 

“ตู้มม!”

แสงหอกมังกรดำที่หลัวซิวโจมตีออกไป ปะทะเข้ากับมังกรสายฟ้าที่กลายมาจากเคล็ดอัสนีนภา ได้ยินเพียงเสียงตู้มดังสะเทือนเลื่อนลั่น มังกรสายฟ้าแตกละเอียดเป็นฝุ่นผงในชั่วพริบตาเดียว แขนของเทพมารที่ใช้เคล็ดอัสนีนภาระเบิดแตกจนเกิดเป็นหมอกเลือด เขาร้องโหยหวนพลางก้าวถอยหลังกลับไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ