มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1165

“ต่อให้เทพฟ้ามาพร้อมกับอัญเทพฟ้า แต่เมื่อผลการฝึกตนถูกกดอัดลงมาที่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ และปะทะกับยักษ์แก้วเทวที่สูงสามหมื่นกว่าเมตร ก็ต้องได้ตายอย่างอนาถจนทนดูไม่ได้แน่นอน”

หลัวซิวเคลื่อนไหวไปมาอยู่ภายในโลกเซียนเสวียนเทียน ตามหาสมุนไพรเพิ่มพลังรวมไปถึงวัตถุดิบในการกลั่นอาวุธมาได้ไม่น้อย โดยเฉพาะสมบัติของเทพมารทั้งห้าคนที่เขาถูกกำจัด และแก้วเทวของยักษ์สูงสามร้อยกว่าเมตรนั่น ทุกอย่างนี้แทบจะอยู่เหนือการคาดหมายของเขาหมดเลย 

ทันใดนั้น เขาก็หยุดฝีเท้าลง สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ยื่นมือออกไปคว้าบางอย่างไว้ ก่อนที่ภูเขาลูกใหญ่จะถูกเขาถอนรากถอนโคนออกมา โยนภูเขาลูกดังกล่าวออกไปข้าง ๆ อย่างชิลสบาย เสียงดังสนั่นเลื่อนลั่น ฝุ่นควันตลบฟุ้งไปทั่ว 

เห็นเพียงมีมังกรเหลืองตัวหนึ่งบินขึ้นมาจากฐานด้านล่างของภูเขาลูกนี้ ความยาวของมันยาวสามร้อยกว่าเมตร ส่ายหัวสะบัดหางไปมาพลางคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

รอบกายของมังกรเหลืองตัวนี้มีออร่าของกฎธาตุดินตลบฟุ้งอยู่รอบ ๆ เห็นได้เลยว่ามันคือภูตดินหนึ่งดวงที่กำเนิดธาตุทิพย์ และกลายร่างเป็นมังกร

มังกรเหลืองลอยวนไปมาอยู่บนฟ้า ดวงตาที่กลมโตล็อคเป้าหมายมาที่หลัวซิวอย่างรวดเร็ว มันรู้แล้วว่าคนดังกล่าวเป็นคนที่พังทลายถิ่นที่อยู่อาศัยของตน มันคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ก่อนจะโถมเข้ามาฆ่า

ออร่าของมังกรเหลืองตัวนี้ยิ่งใหญ่มาก มันแทบจะฝึกตนจนกลายเป็นเทพมารแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่ผลการฝึกตนของทุกคนถูกกดอัด จึงมีน้อยคนมากที่จะสามารถกำราบมันได้

หลัวซิวยกมือขึ้นมาแล้วพลิกฝ่ามือ มีเตาเทพปรากฏกลางฝ่ามือ ภายใต้การยับยั้ง เห็นเพียงมังกรเหลืองที่ยาวสามร้อยกว่าเมตรตัวนี้ยิ่งอยู่ยิ่งเล็กลง ก่อนที่มันจะถูกดูดเข้าไปในเตาเทพจนเกิดเสียงดังซิ่ว ถูกกำราบไปเป็นที่เรียบร้อย

“ต้องปรับแก้พลังอมตะหมื่นจักรวาลไร้รูปของข้าให้สมบูรณ์ขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะพัฒนาพลังอมตะขึ้นมาได้ไม่น้อยแล้ว แต่ถึงอย่างไรพลังอมตะเหล่านั้นล้วนเป็นพลังที่ผู้อื่นริเริ่มคิดค้นขึ้นมา มิใช่พลังที่ข้าคิดค้นและสร้างขึ้นมาแต่อย่างใด”

เก็บภูตดินดวงนี้มา หลัวซิวพูดพึมพำคนเดียว: “หมื่นจักรวาลไร้รูปของข้า ไม่เพียงต้องสามารถก่อให้เกิดสรรพวิชาโดยไร้รูปเท่านั้น ยังต้องก่อให้เกิดพลังอมตะที่คิดค้นและสร้างขึ้นมาโดยตัวข้าเองด้วย และกลายเป็นมหาอิทธิฤทธิ์ที่แท้จริง!”

หลัวซิวเข้าไปยังจุดที่ลึกที่สุดในโลกเซียนเสวียนเทียนโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ท่ามกลางอากาศอันว่างเปล่าที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต มีตำหนักสูงตระหง่านหนึ่งหลัง คลับคล้ายคลับคลาเหมือนจะปรากฏและหายไปเลือนลางไม่ชัดเจน 

ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้า ถึงแม้ผลการฝึกตนจะถูกกดอัดลงมาที่แดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ แต่พวกเขาก็แข็งแกร่งยิ่งใหญ่อยู่เช่นเคย จึงทำให้หลัวซิวสามารถสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่เบาบาง 

“จากศักยภาพของข้าในตอนนี้ หากได้ปะทะกับเทพฟ้า แม้จะสามารถต้านทานได้บ้าง แต่ถ้าจะสังหารคู่ต่อสู้นั้นกลับทำได้ยากมาก ถึงอย่างไรในมือของเทพฟ้าเหล่านี้ก็น่าจะมีสมบัติแห่งเทพฟ้าอยู่ไม่น้อย ซึ่งสามารถตีเสมอกับเกราะเทพเวหากาลของข้าได้”

หลัวซิวพูดพึมพำคนเดียว“แต่ทว่าหากผลการฝึกตนของข้ามีการยกระดับ ไม่จำเป็นต้องถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ขอเพียงบรรลุถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงกลาง เช่นนั้นเทพฟ้าเหล่านี้ที่ถูกกดอัดอยู่มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ก็จะมิใช่คู่ต่อสู้ของข้า”

“พูดตรง ๆ เลยว่าท้ายที่สุดแล้วผลการฝึกตนของข้าก็ยังต่ำเกินไปอยู่ดี”

ครั้งนี้หลัวซิวไม่ได้จะวางแผนลงมือปฏิบัติการคนเดียว แต่เป็นการหกระเหินขึ้นฟ้า ไปรวมตัวกับคนในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมิน