มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1173

“หยุด!”

ผู้อาวุโสไท่ซ่างคนอื่น ๆ ในสำนักเซียนไร้เจตสิกพากันพุ่งตรงเข้ามา สีหน้าของชายหนุ่มยังคงเรียบนิ่งอยู่เช่นเคย เสี้ยววินาทีที่เขาแกว่งมือไปมาอย่างชิลสบาย ก็มีพลังอมตะสิบกว่าพลังปรากฎออกมา โจมตีผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าสิบกว่าคนนั้นจนถอยออกไปหมด 

“เจ้าคือผู้ใดกันแน่?”

เมื่อภาพเหตุการณ์ดังกล่าวปรากฏในสายตาของผู้แข็งแกร่งทุกคน ทำให้สีหน้าของทุกคนดูช็อกขึ้นมาภายในพริบตา

เนื่องจากศักยภาพที่ชายหนุ่มคนดังกล่าวแสดงออกมานั้น ไม่ได้ด้อยไปกว่าเทียนหวูเชวเลย ในโลกเสวียนเทียนมียอดฝีมือแบบนี้ถือกำเนิดขึ้นตั้งแต่เมื่อใด?

“ต่อให้บอกพวกเจ้าไป พวกเจ้าจะรู้จักตัวตนของข้าหรือ?”

ชายหนุ่มยิ้มอ่อน ก่อนที่เงาร่างเขาจะเดินตรงเข้าไปทางประตูของวังเซียนอย่างสุขุม จะเข้าไปในวังเซียนที่ยิ่งใหญ่สูงตระหง่านนี้

“หยุดเดี๋ยวนี้!”

จ้าวปีศาจมารตะคอกเสียงดังลั่น กลายร่างเป็นวิหคยักษ์ปีกทอง ข่วนกรงเล็บอันเฉียบคมสีทองมา

เมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าคนหนึ่ง สีหน้าของชายหนุ่มก็ยังคงดูเรียบนิ่งสุขุมอยู่เช่นเคย ยกมือขึ้นมาปล่อยพลังอมตะออกไปหนึ่งพลัง พลังอมตะกลายกระบี่เทพหนึ่งเล่ม เฉือนใส่กลางอากาศที่ว่างเปล่า ก่อนที่โลหิตสีทองจะกระเซ็นไปทั่ว

วิหคยักษ์ปีกทองบินพรวดขึ้น กรงเล็บสีทองคู่หนึ่งถูกเฉือนจนแทบจะขาดออกหมด เลือดอสูรมารสีทองไหลหยด

“เลือดแห่งเทพอสูรมารระดับเจ้านภา นี่มันของดีเลยนะเนี่ย” 

ชายหนุ่มอมยิ้มพลางหยิบขวดหยกออกมาหนึ่งขวด เก็บโลหิตสีทองของวิหคยักษ์ปีกทองเข้าไปในขวด

เผ่าพันธุ์มารให้ความสำคัญกับการชุบพลังสายเลือดด้วยเหตุนี้ภายในโลหิตจึงมีพละกำลังแฝงซ่อนอยู่เป็นจำนวนมาก มันเป็นแก่นแท้ที่ทำให้ร่างเนื้อของเผ่าพันธุ์มารแข็งแกร่ง 

และมีเผ่าพันธุ์มนุษย์ส่วนน้อยเท่านั้นที่ทราบเคล็ดวิชาชุบสายเลือด การยกระดับร่างเนื้อก็เป็นแค่การชุบร่างเนื้ออย่างเดียว ไม่ประณีตอย่างเผ่าพันธุ์มาร

จุดเด่นของเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ที่ความสามารถในการตระหนักรู้ ส่วนจุดเด่นของเผ่าพันธุ์มารอยู่ที่ร่างกายและจิตใจ

“เจ้าคือผู้ใด?”

สีหน้าของ​​เทียนหวูเชวก็ดูตึงเครียดขึ้นมา เขาคิดว่าตัวเองเป็นผู้ไร้เทียมทานในแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 แต่เมื่อประมือกับผู้แข็งแกร่งระดับเจ้านภา เขาก็เป็นเพียงฝ่ายที่ได้เปรียบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ยังไม่ถึงขั้นสามารถโจมตีให้ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บภายในกระบวนท่าเดียว

แต่ชายหนุ่มที่ยังดูเด็กมาก ๆ ตรงหน้านี้กลับสามารถทำในสิ่งที่ตนทำไม่ได้ นี่จึงทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก อยากทราบประวัติความเป็นมาของฝ่ายตรงข้าม

“ร่างแด่เทพเจ้านี่ไม่ธรรมดาจริง ๆ แต่กลับต้านทานข้าไม่ได้”

หลัวซิวแค่กวาดตามองไปทางเทียนหวูเชวอย่างเรียบนิ่งทีเดียว ก่อนที่เขาจะรีบย่างเท้าเดินเข้าไปในวังราชาเทพต่อ

สีหน้าของเทียนหวูเชวเปลี่ยนไปมา ตั้งแต่ที่เขาย่างกรายลงบนเส้นทางแห่งการฝึกยุทธ์ เขาก็ถูกยกย่องให้เป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมมากที่สุดในโลกยุคปัจจุบัน เขาเคยถูกผู้อื่นดูถูกดูแคลนเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใด?

โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในโลกเซียนเสวียนเทียนนี้ แม้แต่เจ้านภายังความสำคัญต่อเขามาก ๆ มองว่าเขาเป็นศัตรูอันดับหนึ่ง นึกไม่ถึงเลยว่าไอ้หมอนี่จะกล้าดูถูกตัวเองอย่างนั้นหรือ?