มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1195

เทียนหวูเชวโบกมือทีหนึ่ง คนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาหุบปากในทันที เห็นเพียงเขากลับหัวเราะออกมาอย่างกะทันหัน แล้วพูดอย่างเรียบนิ่ง: “นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกล้าด่าข้าเช่นนี้ ข้าชื่นชมในความกล้าหาญของเจ้ามาก ๆ”

เขาดูเป็นคนมีน้ำจิตน้ำใจ เป็นผู้ส่งสูงตั้งแต่กำเนิดยังไงอย่างนั้น ถูกคนอื่นด่าประจานต่อหน้าสาธารณชนแต่กลับไม่รู้สึกโกรธ ยังคงคุยอย่างมีอารมณ์ขันอยู่ 

“ข้าด่าเจ้า แต่เจ้ากลับยังชื่นชมข้าอีก ดูท่าเจ้าน่าจะไม่ได้โง่อย่างธรรมดานะ”

หลัวซิวกัดไม่ปล่อย พูดจายั่วยุต่อ

ลักษณะท่าทางที่ดูสุขุมเยือกเย็นในเมื่อกี้นี้ของเทียนหวูเชว ยับเยินหมดสิ้นไปเพราะพลังคำพูดที่ตามมาของหลัวซิว

เขาทำตัวสุขุมเยือกเย็นอย่างสมบูรณ์แบบไม่ได้อีกต่อไปแล้ว มีความคิดที่จะฆ่าผุดขึ้นมาในแววตา“วันนี้กูฆ่ามึงแน่!”

“เอาสิ กูจะให้โอกาสมึง สู้ให้ถึงตายเลย กล้าไหม?”หลัวซิวแหงนหน้าขึ้นฟ้าหัวเราะดังลั่น 

ในขณะที่พูดจายั่วยุเทียนหวูเชวอยู่นั้น เขาใช้ป้ายบัญชาการตัวตนของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินส่งข่าวแจ้งให้ซุ๋นหวู่หยาและซุ๋นซินเหลียนทราบ ขอเพียงผู้แข็งแกร่งในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินมาถึง ก็ไม่ต้องเป็นห่วงความปลอดภัยของเสี่ยวเจียงหมิงและช่าจื่อเยียนอีกต่อไป 

และสาเหตุที่เขายั่วยุเทียนหวูเชวนั้น เป็นเพราะเขาจะหาโอกาสกำจัดคนดังกล่าวทิ้ง เก็บดอกเบี้ยสำหรับการล่มสลายของสำนักเทียนช่ากลับคืนมาหน่อย 

เทียนหวูเชวเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในสำนักไร้เจตสิก หากสังหารเขา นี่ต้องเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่สำหรับสำนักไร้เจตสิกแน่นอน

“มึงจะสู้กับกูให้ถึงตายอย่างนั้นหรือ?”

เทียนหวูเชวโกรธมากจนหลุดหัวเราะออกมา“ในเมื่อมึงอยากตายขนาดนั้น เดี๋ยวกูจะทำให้มึงสมปรารถนาเอง!”

เสี้ยววินาทีที่หลัวซิวเสนอสู้ให้ถึงตาย สีหน้าอารมณ์ของช่าจื่อเยียนก็เปลี่ยนไปอย่างควบคุมไม่ได้ เนื่องจากนางเคยได้ยินมาก่อนว่าเทียนหวูเชวผู้นี้ เมื่ออยู่ในแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสูง แม้แต่เจ้านภายังมิใช่คู่ต่อสู้ของคนดังกล่าว แล้วนับประสาอะไรกับหลัวซิวที่มีผลการฝึกตนอยู่เพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 2?