สรุปเนื้อหา บทที่ 1195 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1195 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เทียนหวูเชวโบกมือทีหนึ่ง คนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขาหุบปากในทันที เห็นเพียงเขากลับหัวเราะออกมาอย่างกะทันหัน แล้วพูดอย่างเรียบนิ่ง: “นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกล้าด่าข้าเช่นนี้ ข้าชื่นชมในความกล้าหาญของเจ้ามาก ๆ”
เขาดูเป็นคนมีน้ำจิตน้ำใจ เป็นผู้ส่งสูงตั้งแต่กำเนิดยังไงอย่างนั้น ถูกคนอื่นด่าประจานต่อหน้าสาธารณชนแต่กลับไม่รู้สึกโกรธ ยังคงคุยอย่างมีอารมณ์ขันอยู่
“ข้าด่าเจ้า แต่เจ้ากลับยังชื่นชมข้าอีก ดูท่าเจ้าน่าจะไม่ได้โง่อย่างธรรมดานะ”
หลัวซิวกัดไม่ปล่อย พูดจายั่วยุต่อ
ลักษณะท่าทางที่ดูสุขุมเยือกเย็นในเมื่อกี้นี้ของเทียนหวูเชว ยับเยินหมดสิ้นไปเพราะพลังคำพูดที่ตามมาของหลัวซิว
เขาทำตัวสุขุมเยือกเย็นอย่างสมบูรณ์แบบไม่ได้อีกต่อไปแล้ว มีความคิดที่จะฆ่าผุดขึ้นมาในแววตา“วันนี้กูฆ่ามึงแน่!”
“เอาสิ กูจะให้โอกาสมึง สู้ให้ถึงตายเลย กล้าไหม?”หลัวซิวแหงนหน้าขึ้นฟ้าหัวเราะดังลั่น
ในขณะที่พูดจายั่วยุเทียนหวูเชวอยู่นั้น เขาใช้ป้ายบัญชาการตัวตนของสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินส่งข่าวแจ้งให้ซุ๋นหวู่หยาและซุ๋นซินเหลียนทราบ ขอเพียงผู้แข็งแกร่งในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนเหมินมาถึง ก็ไม่ต้องเป็นห่วงความปลอดภัยของเสี่ยวเจียงหมิงและช่าจื่อเยียนอีกต่อไป
และสาเหตุที่เขายั่วยุเทียนหวูเชวนั้น เป็นเพราะเขาจะหาโอกาสกำจัดคนดังกล่าวทิ้ง เก็บดอกเบี้ยสำหรับการล่มสลายของสำนักเทียนช่ากลับคืนมาหน่อย
เทียนหวูเชวเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่สุดในสำนักไร้เจตสิก หากสังหารเขา นี่ต้องเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่สำหรับสำนักไร้เจตสิกแน่นอน
“มึงจะสู้กับกูให้ถึงตายอย่างนั้นหรือ?”
เทียนหวูเชวโกรธมากจนหลุดหัวเราะออกมา“ในเมื่อมึงอยากตายขนาดนั้น เดี๋ยวกูจะทำให้มึงสมปรารถนาเอง!”
เสี้ยววินาทีที่หลัวซิวเสนอสู้ให้ถึงตาย สีหน้าอารมณ์ของช่าจื่อเยียนก็เปลี่ยนไปอย่างควบคุมไม่ได้ เนื่องจากนางเคยได้ยินมาก่อนว่าเทียนหวูเชวผู้นี้ เมื่ออยู่ในแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นสูง แม้แต่เจ้านภายังมิใช่คู่ต่อสู้ของคนดังกล่าว แล้วนับประสาอะไรกับหลัวซิวที่มีผลการฝึกตนอยู่เพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 2?
ภายในเมืองแก้วเทวก็มีโรงเตี๊ยมเช่นกัน หลัวซิวหาเจอร้านหนึ่งและเช่าห้องพักสองห้อง
“น้องชาย เจ้าวู่วามมากไปแล้ว”
ช่าจื่อเยียนไปถึงห้องหลัวซิวแล้วพูด: “เทียนหวูเชวแทบจะเป็นผู้ไร้เทียมทานในแดนที่ต่ำกว่าเทพมาร ส่วนผลการฝึกตนของเจ้ากลับมีเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 2 เจ้าจะสู้อย่างเอาเป็นเอาตายกับมัน มันจะต่างอะไรจากการรนหาที่ตายหรือ?”
หลัวซิวอมยิ้ม“ผู้แกร่งกล้าย่อมมีคู่ต่อสู้ที่กล้าแกร่ง ในแดนที่ต่ำกว่าเทพมาร เทียนหวูเชวมันยังไม่มีสิทธิ์ถูกขนานนามว่าเป็นผู้ไร้เทียมทาน”
เขารู้อยู่ว่าช่าจื่อเยียนเป็นห่วงความปลอดภัยของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงอธิบาย: “ท่านพี่อาจจะยังไม่ทราบ ในความเป็นจริงข้ายับยั้งผลการฝึกตนของข้าไม่ให้บรรลุมาโดยตลอด หากเข้ายินดีละก็ ข้าสามารถบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ขั้นสูงภายในเวลา 3 เดือนได้อย่างไม่มีปัญหา หากสู้โดยที่อยู่แดนเดียวกัน ข้าพิจารณาด้วยตัวเองจนได้ข้อสรุปว่าข้าไม่ด้อยกว่าผู้ใด เทียนหวูเชวมันก็ต้องพ่ายให้ข้า!”
เมื่อได้ยินเขาพูดเช่นนี้ ช่าจื่อเยียนจึงวางใจไปลงได้เล็กน้อย พลางนึกในใจว่าเขาสามารถถ่ายทอดแม้กระทั่งบำเพ็ญพลิกทมิฬให้แก่เสี่ยวเจียงหมิงได้ ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าการถ่ายทอดสืบสานที่น้องชายผู้นี้ได้รับนั้นไม่ธรรมดามาก ๆ บางทีเมื่ออยู่ในแดนเดียวกันแล้ว เขาอาจจะมีโอกาสเอาชนะเทียนหวูเชวก็เป็นได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...