มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1198

ไข่มุกเม็ดนี้ที่ดูไม่ค่อยโดดเด่นอะไร แต่ความเป็นจริงมันถือเป็นห้วงกาลแดนที่ตัดขาดจากโลกภายนอกแล้ว ศิษย์ทั้งหมดในสำนักไท่เสวียนที่ยินดีที่จะมุ่งหน้าไปยังโลกเสวียนเทียนพร้อมกับหลัวซิว ล้วนอยู่ในพื้นที่ภายในไข่มุกเม็ดนี้แล้ว 

ถึงแม้ศิษย์ในสำนักจะหายไปครึ่งหนึ่ง แต่รากฐานและพลังศักยภาพของสำนักไท่เสวียนยังคงอยู่เช่นเคย รวมไปถึงวิธีการรับมือต่าง ๆ เมื่อถูกบุกรุกที่เขาจัดวางไว้ก็ยังคงอยู่ เพียงพอที่จะรับประกันการถ่ายทอดสืบสานของสำนักไท่เสวียนได้อย่างไร้กังวล

หลังจากที่จัดการเรื่องเหล่านี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว หลัวซิวจึงยกมือขึ้นมาฉีกปริภูมิออก และไปถึงในแดนศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งอย่างรวดเร็ว 

หลังจากที่เกิดเหตุการณ์การล่มสลายของสำนักเทียนช่าในโลกเสวียนเทียนแล้ว เหล่าเทพมารที่อยู่ใต้การบังคับบัญชาของสำนักเทียนช่าในตอนแรกก็ไม่กล้าย้อนกลับมาในโลกาชั้นฟ้า สิ่งเดียวที่เกรงกลัวก็คือการไล่ล่าจากผู้แข็งแกร่งในสำนักไร้เจตสิก

อีกอย่างเทพมารเหล่านั้นก็ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์ เพียงแต่ไปหลบภัยอยู่ที่ใดสักแห่ง

หลิวหงเทียนกลับมายังแดนศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง เขายังคงเป็นเจ้าแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์อยู่เช่นเคย ทุก ๆ สามสี่ปีแดนศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ก็ยังคงส่งศิษย์ในสำนักที่มีความสามารถดีเลิศมาฝึกฝนสั่งสมประสบการณ์อยู่เช่นเคย 

ในขณะเดียวกัน หลิวหงเทียนก็ได้คัดเลือกอัจฉริยะที่มีความฉลาดเป็นเลิศส่วนหนึ่งในโลกแสงดาวไปบ่มเพาะในแดนศักดิ์สิทธิ์ ทรัพยากรต่าง ๆ ที่ใช้ในการฝึกตน รวมไปถึงโอกาสในการตระหนักรู้ร่องรอยกฎของตำหนักเต๋า มีครบทุกอย่างเท่าที่ควรจะมี

เมื่อหลัวซิวปรากฏตัวอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ผู้แข็งแกร่งเทพมารช่วงหลังอย่างหลิวหงเทียนก็สัมผัสได้ในทันที

บอกไม่ถูกเช่นกันว่าระหว่างเขาและหลัวซิวเป็นศัตรูหรือมิตรสหายกันแน่ เพียงแต่จุดยืนในอดีตแตกต่างกัน ในใจต่างก็มีมาตรฐานในการวัดที่แตกต่างกัน

หลัวซิวไม่ได้ไปหาหลิวหงเทียน และหลิวหงเทียนก็ไม่ได้เป็นฝ่ายที่มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขาก่อน ต่างฝ่ายต่างรู้ซึ่งกัน

นอกจากหลิวหงเทียนจะสัมผัสได้ถึงการมาเยือนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเขาแล้ว การปรากฏตัวของหลัวซิวไม่ได้ทำให้คนอื่น ๆ ตื่นตกใจ ก่อนที่เขาจะไปถึงแท่นบูชาวาร์ฟที่สามารถมุ่งหน้าตรงไปยังโลกเสวียนเทียนนั่นได้อีกครั้ง

“โครม!”