ตอน บทที่ 1231 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1231 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
สีหน้าของเผ่าปีศาจเขาเดียวเริ่มเคร่งขรึม และด้วยเสียงกระแทก คลื่นอากาศใต้ฝ่าเท้าก็ระเบิด เขาบินออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ไปยังเผ่าปีศาจระดับสูง
เทพปีศาจคนนี้จากไป แต่สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนในพื้นที่ที่ถูกคลอบคลุมปกคลุมด้วยแรงกดดันของเขาก็สั่นสะท้านและล้มลงกับพื้น
ข้างทะเลสาบ จระเข้ยักษ์ได้นำกลุ่มจระเข้ตัวเล็ก ๆ มานอนอาบแดดบนชายฝั่ง ตัวสั่นภายใต้แรงกดดันอันน่ากลัวของเทพปีศาจ
เทพปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวเพิ่งจากไป จระเข้ยักษ์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ทันใดนั้นทะเลสาบก็แยกออก มีเงาขนาดใหญ่ปกคลุมลงอยู่
“โฮก!”
เสียงคำรามด้วยความโกรธของจระเข้ยักษ์ดังก้องอยู่ในป่าเขา ปลาสีดำตัวใหญ่โผล่ขึ้นมาจากน้ำแล้วกลืนกินลูกส่วนใหญ่ของมันในคราวเดียว
ปลาสีดำตัวใหญ่และจระเข้ยักษ์ต่างเป็นจ้าวแห่งทะเลสาบนี้ พวกมันจะต่อสู้กันทุกวันหลายครั้ง ไม่มีใครสามารถทำอะไรอีกฝ่ายได้
“พรึบ!”
ไม่ไกลจากทะเลสาบ บนกิ่งไม้หนาทึบ มีเท้าที่เหมือนเท้าเป็ดปรากฏขึ้น
เมื่อมองแวบแรก นี่คือชายหนุ่มร่างผอม แต่ฝ่าเท้าของเขาใหญ่มาก ร่างกายของเขาเรียวยาวประมาณเจ็ดฟุต ซึ่งผอมมากอย่างเหลือเชื่อ
มีเกล็ดงูอยู่บนใบหน้าของเขา การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและว่องไว ร่างกายของเขาอ่อนนุ่มมาก เขาเดินทางอยู่ในป่าเขาอย่างรวดเร็ว
ในเผ่าปีศาจ ตำแหน่งนั้นเข้มงวดมากนัก คล้ายกับเผ่าพันธุ์มาร แยกตำแหน่งฐานะด้วยสายเลือด
ต่ำสุดคือปีศาจแดง รองลงมาคือปีศาจเขียว ปีศาจฟ้า ปีศาจดำ และตำแหน่งฐานะสูงสุดคือปีศาจม่วง
ห่างจากป่าภูเขานี้ห้าหมื่นกิโลเมตร มีเผ่าปีศาจอยู่เผ่าเล็กๆหนึ่ง
“คุณชายอะลี่กลับมาแล้ว!”
ภายใต้พระอาทิตย์ตกดินยามพลบค่ำ ร่างหนึ่งรีบวิ่งเข้ามา และยามที่เฝ้าทางเข้าของเผ่าก็ตะโกนส่งเสียงดังมาก
ผ่านไปครู่หนึ่ง ชายหนุ่มเผ่าปีศาจงูก็มาถึงทางเข้าเผ่า ร่างผอมบางของเขาถือปลาสีดำตัวใหญ่ ซึ่ดูแล้วงตลกดี
ชายหนุ่มคนนี้คืออะลี่ ลูกชายคนเล็กของหัวหน้าเผ่านี้
“คุณชายอะลี่ หัวหน้าเผ่ากล่าวว่ามีลมปราณเทพปีศาจปรากฏขึ้นในภูเขาปีศาจเมฆาเมื่อไม่นานมานี้ ท่านไม่พบกับอันตรายใด ๆ นะขอรับ?” องครักษ์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...