สรุปเนื้อหา บทที่ 1232 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บท บทที่ 1232 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ข้าก็รู้สึกถึงลมปราณของเทพปีศาจเช่นกัน ดูเหมือนว่าจะเป็นท่านผู้ลาดตระเวนท่านหนึ่ง” อะลี่ยิ้มกว้าง “ข้าอยากรู้ว่าเป็นท่านผู้ลาดตระเวนผู้ใด แต่ไม่คิดว่าจะได้อาหารมาอย่างคาดไม่ถึง”
องครักษ์เห็นปลาตัวใหญ่บนหลังของเขา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย “คุณชายอะลี่เก่งจริงๆ ผลการฝึกตนพึ่งถึงแดนมหายุทธ์ สามารถฆ่าปีศาจปลาดำได้”
สิ่งแวดล้อมฟ้าดินของโลกาอสูรฟ้านั้นพิเศษ อสูรไม่สามารถกลายร่างเป็นเผ่าพันธุ์มารได้ และได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมฟ้าดิน พวกมันเต็มไปด้วยนิสัยปีศาจ จึงเรียกว่าอสูรปีศาจ
ปีศาจปลาดำเป็นอสูรปีศาจระดับ 9 เทียบเท่ากับความแข็งแกร่งระดับแดนเจ้ายุทธจักร
กลับมาถึงบ้าน อะลี่หยิบมีดคมออกมาแล้วกรีดหน้าท้องที่ค่อนข้างอ่อนของปีศาจปลาดำ
คนหนุ่มสาวจำนวนมากในเผ่าวิ่งมาดูและประหลาดใจที่อะลี่สามารถล่าปีศาจปลาดำได้
เผ่าปีศาจยิ่งบูชาผู้แข็งแกร่ง และกฎที่ความแข็งแกร่งสูงสุดนั้นฝังแน่นยิ่งกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์
ดวงตาสวยงามของหญิงสาวบางคนเป็นประกาย ไม่มีใครกลัวฉากนองเลือดเช่นนี้ที่ท้องปลาถูกผ่าออก แต่กลับรู้สึกตื่นเต้นมาก
แทงเข้าไป ท้องปลาถูกผ่าออก เลือดและลำไส้ก็ไหลทะลักออกมา น่าขยะแขยงและมีเลือดนอง แต่คนหนุ่มสาวของเผ่าปีศาจงูที่อยู่รอบๆ กลับตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม เพราะเผ่าปีศาจมีความต้องการเลือดสดและการฆ่าโดยสัญชาตญาณ
สัญชาตญาณนี้อยู่ลึกเข้าไปในส่วนที่ลึกที่สุดของกระดูก
หญิงสาวบางคนถึงกับหน้าแดง เพราะประสาทสัมผัสของพวกนางถูกกระตุ้นเมื่อเห็นเลือด พวกนางตื่นเต้นเกินไป
“หือ? เหตุใดถึงมีคนอยู่ในท้องปลา?”
ในเวลานี้อะลี่อุทานออกมาอย่างตกใจ ฝ่ามือโผล่ออกมาจากท้องปลาที่เปิดอยู่
“ฮ่าฮ่า ไม่รู้ว่าผู้ชายคนไหนที่โชคร้ายโดนปีศาจปลาดำกลืนลงไป ยังไม่โดนย่อย เขาก็ถูกอะลี่ฆ่าเสียก่อน” มีคนหัวเราะ
ในไม่ช้า อะลี่ก็ผ่าท้องของปลาจนหมดและเอาคนที่อยู่ในท้องปลาออกมา
“เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์เหรอ?”
...
“ร้อนมาก...”
หลัวซิวที่สลบอยู่ รู้สึกราวกับว่าเขาอยู่ในเตาหลอม แต่เพราะเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสในอนัตตาไม่สิ้น เขาเลยไม่สามารถตื่นขึ้นมาได้
“ถ้าเจ้าไม่ตื่นขึ้นอีก เจ้าจะถูกลูกปีศาจไม่กี่คนกินแล้ว!” หงเทียนคำรามอย่างอารมณ์เสียอยู่ในหอกยุทธ์มังกรดำ
“อะลี่ เจ้ารีบดูสิ!”
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้ตัว และหลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ปีศาจปลาดำก็มีกลิ่นเนื้อหอมออกมาแล้ว
เผ่าปีศาจงูสาวคนหนึ่งชี้ไปที่กองไฟที่กำลังย่างเผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่ “เขาไม่เป็นอะไรเลย”
คนหนุ่มสาวของเผ่าปีศาจงูคนอื่นๆ เงยหน้าขึ้นมอง ทุกคนต่างมีสีหน้าแปลก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...