มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1239

พรสวรรค์เช่นนี้เกินกว่าจินตนาการของคนทั่วไป อีกทั้งอีกฝ่ายยังดูเยาว์วัยเช่นนี้ หากปล่อยให้อีกฝ่ายเติบโตขึ้นมา สำหรับชนเผ่างูเกล็ดเขียวแล้วนั้น ต้องเป็นหายนะอย่างแน่นอน

“ร่างเทพปีศาจ!”

หุบเขาผีเขียวคำรามออกมาเสียงดังลั่น เสียงแตกดังออกมาจากภายในร่างกายของเขา ดูเหมือนกระดูกทั่วทั้งร่างถูกหัก จากนั้นก็รวมเข้ากันใหม่อีกครั้ง

ร่างของเขาเต็มไปด้วยเกล็ดสีเขียวแน่นปรากฏขึ้น แขนทั้งสองข้างที่แหลกสลายไปก่อนหน้านี้ก็งอกขึ้นมาใหม่อีกครั้ง กลายเป็นงูยักษ์เกล็ดเขียวสองตัว

นี่คือร่างของเทพปีศาจ ผู้แข็งแกร่งของเผ่าอสูรอสรพิษฝึกตนถึงแดนเทพปีศาจ ก็จะสามารถสำแดงวิชาอาถรรพณ์ชนิดหนึ่งได้

ถึงแม้จะไม่ใช่พลังอมตะ แต่ก็เป็นวิชาที่แข็งแกร่งรองจากพลังอมตะเท่านั้น

สีหน้าของหลัวซิวยังคงนิ่งเรียบเหมือนปกติ ในสถานะปัจจุบันของเขา คนรุ่นหลังไม่มีใครที่ควรค่าให้เขาต่อสู้ด้วยอีกต่อไปแล้ว สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้นั้น มีเพียงเหล่าเทพมารที่ฝึกตนนับหมื่นปีเท่านั้น

ท่ามกลางจักรวาล มีพิภพมากมายนับไม่ถ้วน พิภพที่แตกต่างกันต่างก็มีการสืบทอดโลกยุทธ์ที่ต่างกัน ทั้งแปลกประหลาดและพิสดาร

หว่างคิ้วของหุบเขาผีเขียวแยกออกเป็นรอยแยกเส้นหนึ่ง กลายเป็นดวงตาที่สาม วินาทีที่ดวงตาดวงนี้เปิดขึ้น ออร่าที่ดุร้ายก็แผ่ซ่านออกมาทะลุเข้าไปยังใจกลางตัวหยั่งรู้ของหลัวซิว

“พุ! พุ! พุ!……”

ใต้วงแขนของหุบเขาผีเขียว ก็มีอีกสี่แขนงอกออกมา แขนทั้งสี่นี้ไม่ได้กลายเป็นงูยักษ์เกล็ดเขียว แต่แบ่งไปถืออาวุธแทน นั่นคือดาบรบ กระบี่ยุทธ์ ขวานยุทธ์ และโซ่ตรวน

ชนเผ่างูเกล็ดเขียวปกครองมากกว่าร้อยชนเผ่าเล็ก ทุกปีมีการเรียกเก็บเครื่องบรรณาการจำนวนมาก ครอบครองทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์

หุบเขาผีเขียวมีสถานะเป็นผู้อาวุโสสองของชนเผ่างูเกล็ดเขียว ย่อมสามารถนำทรัพยากรต่าง ๆ มาใช้ได้ไม่น้อย ฝึกเซ่นออกมาเป็นอาวุธเทพมารสี่ชิ้น

ฝึกเซ่นอาวุธเทพมาร สำหรับวัสดุแล้วมีเงื่อนไขที่สูงมาก ไม่เพียงแต่ระดับของวัสดุจะต้องเป็นไปตามข้อกำหนดเท่านั้น ยังจำเป็นต้องมีจำนวนมหาศาลอีกด้วย