มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1251

สรุปบท บทที่ 1251: มหายุทธ์ สะท้านภพ

ตอน บทที่ 1251 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1251 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

เพ่งมองไปทางหลัวซิวที่กำลังลอยอยู่บนฟ้า สีหน้าอารมณ์ของเหล่าวัยรุ่นยุคใหม่ที่เป็นอัจฉริยะในโลกมารหม่นหมองลงไปหมด เนื่องจากหมอนี่อยู่เพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 แต่กลับมีศักยภาพความสามารถระดับนี้ อนาคตหากเขาบรรลุเป็นเทพมารเมื่อไหร่ เขาก็จะสามารถเคียงบ่าเคียงไหล่กับตาเฒ่าประหลาดระดับเทพฟ้าเลยมิใช่หรือ?

นี่จึงทำให้วัยรุ่นที่คุยโวโอ้อวดว่าตนเป็นผู้ไร้เทียมทานต่างรู้สึกแห้ว การเอาคนเปรียบเทียบกับคนนี่มันสามารถทำให้หัวเสียจนตายได้จริง ๆ

อัจฉริยะผู้ไร้เทียมทานส่วนมากจะฝึกตนจนบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ตั้งแต่อายุยังไม่มาก ซึ่งนี่ก็หมายความว่าหลัวซิวผู้นี้มีศักยภาพที่ไร้ขอบเขต ทันทีที่เขาเติบใหญ่ขึ้นมา ต้องได้กลายเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกาอสูรฟ้าแน่นอน ยิ่งกว่านั้นคือเขาอาจจะมีโอกาสครอบครองสถานที่ใดสถานที่หนึ่งในพิภพกลางที่กว้างใหญ่ได้ด้วย!

เมื่อเปรียบเทียบกับพิภพนับล้านในจักรวาลแล้ว พิภพหนึ่งก็เป็นเพียงสถานที่ที่แคบเล็กที่เดียวเท่านั้นเอง พิภพที่ไร้ขอบเขตถึงจะเป็นเวทีที่กว้างใหญ่มากกว่าต่างหาก!

ใบหน้าของนายน้อยตวนมู่ขาวเผือก ทรงผมกระเซอะกระเซิง เขาคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายแพ้ อีกทั้งยังเป็นการพ่ายแพ้อย่างราบคาบด้วย 

ไม่ใช่เป็นเพราะศักยภาพของเขาอ่อน แต่เป็นเพราะหลัวซิวแข็งแกร่งมากเกินไป! พลังกฎความตายถูกยับยั้ง พลังอมตะก็เทียบเคียงกับฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ด้วย

ใบหน้าของเขาบูดเบี้ยวอย่างรุนแรง ในฐานะที่เป็นผู้ภาคภูมิของสวรรค์ในบรรดาวัยรุ่นระดับเทพมาร เขาใช้เวลาเพียงสองร้อยกว่าปีเท่านั้น ก็สามารถฝึกตนจนบรรลุขึ้นมาถึงแดนเทพมารได้สำเร็จ เขาจึงยอมรับความพ่ายแพ้เช่นนี้ไม่ได้ 

“เจ้ายังไม่ยอมแพ้อีกหรือ?”หลัวซิวเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง แล้วกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย

มุมปากของนายน้อยตวนมู่กำลังกระตุก เส้นเลือดบริเวณหน้าผากนูนขึ้น เขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าทุกอย่างดำเนินการมาถึงขั้นนี้แล้ว หากลงมือโจมตีต่อละก็ มีแต่จะเป็นการทำให้ตัวเองอับอายขายหน้ามากเข้าไปใหญ่

“ฮ่าฮ่า เฒ่าประหลาดตวนมู่ เห็นหรือยัง? น้องชายคนนี้ของข้ากระทืบนายน้อยของเจ้าจนขี้หดตดหายแล้ว!”เซียวจื่อเจี้ยนเห็นว่าหลัวซิวเป็นผู้ชนะ เขาจึงหัวเราะดังลั่นออกมาอย่างจองหองมากยิ่งขึ้น

เขาไม่มีทางสนใจภาพลักษณ์หน้าตาของเขาปีศาจนรกอยู่แล้ว มีแต่จะรู้สึกว่ายังหยามหน้าฝ่ายตรงข้ามไม่มากพอ 

เซียวจื่อเจี้ยนขมวดคิ้ว“ที่เจ้ากล่าวมามันก็มีเหตุผลอยู่ แต่ว่าเจ้ายังใช้เกล็ดมังกรครามยักษ์นี่ไม่ได้ พี่รองจะฝึกเซ่นอัญเทพฟ้าชิ้นหนึ่ง ซึ่งต้องการวัตถุดิบประเภทนี้พอดี”

“ข้าขอเพียงเกล็ดเดียว!”หลัวซิวกัดฟันพูด

วัตถุดิบที่ใช้ในการวิวัฒนาการปีกเทพดาราไร้มลทินหายากมาก ๆ กว่าจะพบเจอหนึ่งในวัตถุดิบนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เขาจึงปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปไม่ได้อยู่แล้ว 

“พลังที่อัดแน่นอยู่ในเกล็ดมังกรครามยักษ์มีเพียงพอ เกล็ดมังกรสองเกล็ดก็เพียงพอต่อการนำมากลั่นสมบัติแล้ว……”

เซียวจื่อเจี้ยนลูบคางเบา ๆ เขาไม่ค่อยอยากให้หลัวซิวจริง ๆ เพราะถึงอย่างไรนี่ก็เป็นวัตถุดิบชั้นยอดที่ใช้สำหรับการฝึกเซ่นอัญเทพฟ้า มีผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ต่างตามหาของสิ่งนี้อยู่ทั่วโลกหล้าแต่ก็ไม่เจอเลยแม้แต่เสี้ยวเดียว 

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ