มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1255

จากนั้นก็คือกฎห้วงเวลาทั้งสองกฎ กฎปริภูมิบรรลุถึงแดนบริบูรณ์ใหญ่แล้ว ส่วนกฎห้วงเวลาบรรลุถึงแดนบรรลุผล ค่อย ๆ ไล่ตามขึ้นมาติด ๆ

การยกระดับของแดนกฎ สิ่งที่สัมผัสได้โดยตรงก็คือศักยภาพที่เพิ่มขึ้น

แต่สิ่งที่ทำให้หลัวซิวรู้สึกปวดหัวคือสำนักเต๋าเสวียนเทียนวิวัฒนาการมานานเช่นนี้แล้ว แต่กลับยังไม่มีท่าทีที่จะวิวัฒนาการสำเร็จอีกเช่นเคย มีเพียงสวรรค์เท่านั้นที่ทราบว่ามันจะวิวัฒนาการอีกนานเท่าไหร่

“ฟึ่บ!”

เก็บปีกเทพทั้งสามคู่กลับเข้าไปในร่างกาย หลัวซิวค่อย ๆ ลุกตัวขึ้นพลางพูดพึมพำ: “หลังจากที่ปีกเทพดาราไร้มลทินผสมเข้ากับเกล็ดมังกรครามยักษ์แล้ว ก็เรียกมันว่าปีกเทพมังครครมยักษ์ไร้มลทินดีกว่า!”

และในตอนนี้ เขาก็สัมผัสได้ถึงการผันแปรของค่ายกลที่จัดวางอยู่บริเวณรอบถ้ำในโลกภายนอก เขาจึงรีบออกมาจากโลกาศุภร

หลังจากที่ออกมาจากโลกาศุภรแล้ว ตัวสำนึกของหลัวซิวก็สัมผัสว่ามีเงาดำหลายร่างปรากฏอยู่รอบค่ายกลที่เขาจัดวางอยู่นอกถ้ำ

เงาดำเหล่านั้นไม่ได้ปิดบังกลิ่นอายออร่าของตน พวกเขามีทั้งหมดเจ็ดคน ซึ่งหนึ่งในนั้นมีไอ้ปีศาจเก้าเซียวจื่อเจี้ยนนั่นอยู่ด้วย 

“ออกมาแล้ว”

แสงค่ายที่เกิดจากลายค่ายที่เชื่อมต่อกันหายไปแล้ว เงาร่างของหลัวซิวเดินมาจากที่ไกล ๆ เซียวจื่อเจี้ยนใช้นิ้วชี้ไปทางเขาแล้วพูดกับพวกคนที่อยู่ข้าง ๆ   

“คนนี้คือน้องชายคนนั้นที่เจ้าหมายถึงน่ะหรือ? มหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 แต่สามารถสังหารเทพมารได้ เช่นนั้นก็เก่งกาจกว่าเจ้าในอดีตมาก ๆ เลยนะ”

ชายร่างใหญ่ที่ร่างกายกำยำคนหนึ่งยิ้มพลางพูดเสียงดังทุ้ม

ในบรรดาปีศาจเก้า อายุเซียวจื่อเจี้ยนน้อยที่สุด แต่พรสวรรค์ของเขากลับสูงที่สุด ปีศาจยักษ์ยิ่งเคยพูดกับปากตัวเองว่าอนาคตผลสำเร็จของน้องเก้าต้องไม่ด้อยกว่าข้าแน่นอน

ปีศาจยักษ์เป็นหนึ่งในเจ้านภาที่สูงตระหง่านและมั่นคงดั่งขุนเขาที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดในโลกาอสูรฟ้า การที่เขาสามารถประเมินค่าเช่นนี้ แสดงว่าผลสำเร็จในอนาคตของเซียวจื่อเจี้ยน อย่างน้อยก็ต้องอยู่ที่ระดับเจ้านภา