มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1257

“ก็ใช่น่ะสิ ถึงแม้จะเป็นเทพมารขั้น 1 ที่อ่อนที่สุด เมื่อเปรียบเทียบกับมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 แล้ว มันก็ต่างกัน 4 แดนเล็ก ๆ และหนึ่งแดนใหญ่! โดยเฉพาะหลังจากที่ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์และเทพมารแล้ว การท้าประลองผู้ที่อยู่เหนือกว่าหนึ่งแดนใหญ่นั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ยากมากถึงมากที่สุด!”

“ระดับความยากของมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 5 สังหารเทพมารคนหนึ่งนั้น ไม่ต่างอะไรจากมกุฎยุทธ์ขั้น 7 สังหารเจ้ายุทธจักรขั้น 5!”

“ได้ยินมาว่าตาเฒ่าประหลาดระดับเทพฟ้าคนหนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เขาปีศาจนรกพนันในงานสรรพปีศาจ ให้นายน้อยเขาปีศาจนรกที่มีผลการฝึกตนระดับเทพมารไปประลองกับหลัวซิวนั่น สรุปกลับพ่ายแพ้อย่างอนาถจนทนดูไม่ได้ และต้องชดใช้เกล็ดมังกรครามยักษ์ไปสามเกล็ด!”

“เกล็ดมังกรครามยักษ์เป็นวัตถุดิบชั้นยอดที่ใช้สำหรับการฝึกเซ่นอัญเทพฟ้าเชียวนะ ตาเฒ่าประหลาดระดับเทพฟ้าช่างเป็นคนมีเงินและมีอิทธิพลสูงมากจริง ๆ!”

“แฮะ ๆ ศักยภาพของหลัวซิวนั่นที่แสดงออกมาโดดเด่นเกินไป เกรงว่าเหล่ากองกำลังใหญ่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ในโลกมารคงไม่มีทางปล่อยให้เขาเติบใหญ่ได้ง่าย ๆ แน่นอน อีกอย่างเผ่าปีศาจยิ่งไม่มีทางอยากให้ผู้แข็งแกร่งที่มีโอกาสเป็นผู้ไร้เทียมทานในอนาคตบังเกิดมาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์”

“ยิ่งเป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมมากเท่าไหร่ เส้นทางการเจริญเติบโตก็จะลำบากมากเท่านั้น เนื่องจากคนที่ต้องการฆ่าอัจฉริยะเหล่านั้นมีเยอะมาก ๆ ต้องผ่านด่านความเป็นความตายต่าง ๆ ไปให้ได้”

หลัวซิวเคยได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์ที่เป็นดังเช่นประเภทนี้มามากมาย สำหรับคำวิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ เขาล้วนฟังหูไว้หูอย่างไม่กระโตกกระตาก

“เป็นเพราะไอ้เซียวจื่อเจี้ยนนั่นอวดตนในงานสรรพปีศาจเช่นนั้น ทำให้ข้าตกเป็นเป้าที่ผู้คนต่างเข้าโจมตี!”หลัวซิวรู้สึกว่าอารมณ์ในตอนนี้ของตัวเองแย่มากถึงขั้นสุด

บัดนี้เขาใช้เคล็ดวิชาแปลงโฉมตัวเองแล้ว จึงไม่ถูกผู้อื่นจำหน้าได้ง่าย ๆ

จากชื่อเสียงในปัจจุบันของเขา หากไปพบหน้าผู้อื่นด้วยใบหน้าที่แท้จริงละก็ ไม่ว่าจะเดินถึงที่ใด ก็จะทำให้ผู้คนแตกตื่นได้ไม่น้อย ถูกสายสืบของกองกำลังใหญ่ต่าง ๆ เพ่งเล็ง 

“เฒ่าประหลาดตวนมู่สูญเสียเกล็ดมังกรครามยักษ์ไปสามเกล็ดเพราะข้า อีกทั้งนายน้อยตวนมู่นั่นก็พ่ายแพ้ให้ข้า พวกมันต้องกลืนความเจ็บแค้นนี้ลงท้องไม่ได้แน่ ๆ ทันทีที่ทราบข่าวการปรากฏตัวของข้า พวกมันต้องมาไล่ล่าข้าอย่างแน่นอน”หลัวซิวดื่มเหล้าหนึ่งอึกพลางนึกคิดในใจ