มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1268

และครั้นเมื่ออยู่ในโลกเสวียนเทียน สาเหตุที่เขาสามารถใช้ตราเปิดฟ้าทำให้ผู้อาวุโสไท่ซ่างคนหนึ่งในสำนักไร้เจตสิกบาดเจ็บนั้น เป็นเพราะฝ่ายตรงข้ามประมาทมากเกินไป ไม่ได้เปิดใช้พลังเทพป้องร่างเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นถึงได้ถูกเขาโจมตีจนบาดเจ็บสาหัส

ในส่วนของเทพมารคนอื่น ๆ ที่ถูกหลัวซิวสังหารนั้น ศักยภาพเดิมของคนเหล่านั้นไม่ได้แข็งแกร่งมากตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พลังเทพป้องร่างก็ค่อนข้างเปราะบางเช่นกัน จึงไม่สามารถต้านทานการโจมตีของเขาได้

“ระบิด!”

เฒ่าประหลาดตวนมู่ตะคอกเสียงดังลั่น กงล้อเทพโคตรสังหารที่แตกร้าวระเบิดแตกออกอย่างกะทันหัน เศษกงล้อเทพสีแดงเลือดที่มีลักษณะคล้ายลูกแก้วพุ่งบินออกไป กระแทกเข้ากับร่างกายของหลัวซิวจนเสียงดังติง ๆ ตัง ๆ

การโจมตีส่วนมากล้วนถูกเกราะเทพเวหากาลหักล้าง แต่ไม่ว่าจะเป็นเกราะป้องกันที่มีระดับสูงมากเพียงใด ก็ไม่สามารถต้านรับการโจมตีทั้งหมดเอาไว้ได้ ยังคงมีพลังเทพกฎโคตรสังหารบางส่วนทะลุผ่านเกราะเทพ แทรกซึมเข้าไปในร่างกายหลัวซิว

เขารู้สึกเหมือนตับไตไส้พุงในร่างกายกำลังจะถูกบดให้ละเอียดยังไงอย่างนั้น ถึงแม้แดนร่างเนื้อของเขาจะบรรลุถึงร่างยุทธ์ระดับเทพมารแล้ว ก็ยากที่จะต้านทานกฎพลังเทพเพียงเสี้ยวหนึ่งของเทพฟ้าได้

“จัดการยากจริง ๆ เลยนะ……”

การโจมตีหอกหนึ่งของหลัวซิวไม่สามารถทำลายพลังเทพป้องร่างของฝ่ายตรงข้ามได้ บวกกับถูกเศษซากของกงล้อเทพโคตรสังหารโจมตีอีก เขาจึงทำได้เพียงถอยหลังกลับไป

เขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่าหากตัวเองอยากโค่นล้มเฒ่าประหลาดตวนมู่ ก็ต้องทำลายพลังเทพป้องร่างของเขาให้ได้ก่อน และการจะทำลายพลังเทพป้องร่างนั้นไม่มีอุบายเล่ห์เหลี่ยมอะไร ต้องทำลายและบดขยี้มันด้วยพลังที่เกะกะระรานของตัวเองเท่านั้น 

“ตราธรรมจุติมรณะ!”

หลัวซิวปล่อยวิชายิ่งเลิศที่สุดของตัวเองออกมา มีรัศมีเทวเปล่งประกายออกมาจากร่องรอยกฎทั้งหมดของวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพที่อยู่ด้านหลัง ร่องรอยกฎทั้งหมดเหมือนมังกรที่มีชีวิตตัวหนึ่งกำลังบินว่ายไปมาอยู่บนรูเล็ต 

ในฐานะที่ตราธรรมจุติมรณะเป็นพลังอมตะที่กำเนิดมาจากกฎความเป็นตายดั้งเดิม ในส่วนของเรื่องที่ว่ามันเป็นพลังอมตะระดับใดกันนั้น ตัวหลัวซิวเองก็ไม่ค่อยแน่ใจมากนัก ทราบแค่เพียงเมื่อศักยภาพของตัวเองยิ่งแข็งแกร่ง พลานุภาพของพลังอมตะนี้ก็จะยิ่งทรงพลังเช่นกัน