มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1287

สรุปบท บทที่ 1287: มหายุทธ์ สะท้านภพ

สรุปเนื้อหา บทที่ 1287 – มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม

บท บทที่ 1287 ของ มหายุทธ์ สะท้านภพ ในหมวดนิยายประวัติศาสตร์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

“อ้ากกก!”

เทพฟ้าจากเผ่าเทพปีศาจงูเก้าหัวผู้นี้ได้กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มีการดำรงอยู่ในระดับ ยอดผู้แข็งแกร่งในโลกาอสูรฟ้า อยู่ในเหวมรณะแห่งนี้ กลับต่ำต้อยเหมือนดังมดตัวเล็ก ๆ เพียงแค่ชั่วพริบตาก็จะรักษาชีวิตเอาไว้ไม่ได้เสียแล้ว

การกัดกร่อนของกฎความตายนั้นน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง ไม่เพียงเลือดเนื้อกระดูกบนร่างกายของฝูกาน เท่านั้นที่ถูกกัดกร่อน พลังแห่งกฎของเขาเองก็ได้ถูกกลืนกินไปด้วยเช่นกัน แม้กระทั่งช่องจิตที่เขาซ่อนเอาไว้ในร่างกาย ยังได้ถูกกระแสพลังแห่งความตายสายนี้กักขังเอาไว้ จะหนีก็ยังหนีไม่ได้

“บ้าเอ๊ย!”

ชายวัยกลางคนชุดเขียวรู้สึกขนหัวลุก เขามีผลการฝึกตนในแดนเทพฟ้าขั้นกลางก็จริง แต่ฝูกานผู้นี้นั้นได้ฝึกกฎมืด ความสามารถที่จะอยู่รอดในเหวมรณะไม่ได้ด้อยกว่าเขาเลยสักนิด

วินาทีนี้แม้กระทั่งฝูกานยังดูแทบจะสิ้นชีพอยู่แล้ว เขาอยู่ที่นี่ต่อไปเกรงว่าคงร้ายมากกว่าดีอย่างแน่นอน

ที่น่าก็ที่สุดก็คือ พวกเขาเทพฟ้าสองคนถูกโจมตี แต่กลับไม่รู้เลยว่าสิ่งที่กำลังโจมตีตนเองอยู่นั้นคือสิ่งใด

อยู่ในเหวมรณะ ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพฟ้าขั้นกลางก็ยังมองอะไรไม่เห็น มีความรู้สึกว่าผลการฝึกตนที่มีอยู่ไม่สามารถแสดงออกมาได้อย่างไร้เรี่ยวแรง

“ช่วยข้า……” 

เพียงแค่ชั่วพริบตา ร่างกายซีกซ้ายของฝูกาน ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง พลังชีวิตถูกกฎความตายกลืนกิน กลับกลายเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงให้กับกฎความตาย ทำให้ความเร็วในการกลืนกินร่างกายของเขารวดเร็วยิ่งขึ้น

เขาคิดจะขอความช่วยเหลือจากชายวัยกลางคนชุดเขียวที่เข้ามาด้วยกัน แต่อีกฝ่ายกลับไม่สนใจเขาเลยสักนิด และถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว

“เจ้าภาวนาเองเถอะ” 

ชายชราวัยกลางคนชุดเขียวได้ถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว เทียบกับภารกิจล่าสังหารหลัวซิวแล้ว เขาให้ความสำคัญกับชีวิตของตนเองมากกว่า

แม้ว่าในชีวิตนี้เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะบรรลุถึงแดนเทพฟ้าช่วงปลาย แต่ก็ยังเหลือเวลาอยู่อีกสองแสนกว่าปีที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้ ภารกิจไม่สำเร็จ กลับไปยังมากก็แค่ถูกต่อว่าลงโทษเท่านั้น แต่ถ้าหากสูญเสียชีวิตไป ทุกอย่างก็กลายเป็นความว่างเปล่า

วินาทีที่วิญญาณมรณะ ได้ปรากฏร่างแท้ออกมา ชายวัยกลางคนชุดเขียวก็สัมผัสได้ทันทีว่า กระแสพลังของวิญญาณมรณะ ทัดเทียมได้กับเทพฟ้าช่วงกลาง ใช่ว่าตนจะไม่มีโอกาสที่จะกำราบมันได้

“ลงมือ!”

ความคิดมากมายแวบผ่านไปราวกับดวงไฟสายฟ้า ไม่นานนักชายวัยกลางคนชุดเขียวก็ได้ทำการตัดสินใจ

เผชิญหน้ากับโอกาส ไม่มีใครที่จะไม่หวั่นไหว และทุกครั้งที่เผชิญหน้ากับโอกาส ล้วนจะต้องลองต่อสู้ดูสักครั้ง เพราะโอกาสที่จะได้พบในชีวิตของคนคนหนึ่งนั้นมีจำกัด หากพลาดไป บางทีอาจจะไม่มีอีกเลยก็ได้

“กรงโทษสรรพกระบี่!”

ชายชราวัยกลางคนชุดเขียวตวาดออกมา ปราณกระบี่สายแล้วสายเล่าได้ลอยออกมาจากในร่างกายของเขา มีอยู่นับหมื่นสาย ปราณกระบี่ทุกสายล้วนเกิดจากการรวมตัวของพลังงานขั้นสูงสุด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ