มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1288

พบเพียงว่าที่รอบกายของเขามีแสงสีเขียวเจิดจรัสปรากฏขึ้นมา ปราณกระบี่นับหมื่นเล่มลอยอยู่ที่ด้านหลัง เมื่อคำสั่งของเขาดังขึ้น ปราณกระบี่หมื่นเล่มก็ได้เคลื่อนไหวพร้อมกัน กลายเป็นกรงขังปราณกระบี่ คิดจะกักขังวิญญาณมรณะเอาไว้

มังกรดำร่างแปลงของวิญญาณมรณะตวาดขึ้นมาด้วยความโมโห กฎความตายกลายเป็นเพลิงดำทมิฬ กีดกันปราณกระบี่ทั้งหมดเอาไว้ด้านนอก และพร้อมไม้กัดกร่อนอยู่ไม่หยุด ปราณกระบี่หมื่นเล่มค่อย ๆ จางลงอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของชายวัยกลางคนชุดเขียวเปลี่ยนไปเล็กน้อย ในตอนนี้เองเขาก็รู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมา สัมผัสได้ถึงพลังอันตรายที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่ด้านล่างของตน

เขาขยับร่างขึ้นมาทันที กลายร่างเป็นปราณกระบี่สายหนึ่งและลอยหลบหนีออกไป

“ครืนนน!”

จุดที่เขายืนอยู่ในเมื่อก่อนนั้นได้โทร แสงโหดสายหนึ่งโจมตี กดความตายที่อยู่ในหุบเหว ต่างก็ได้ปลุกเราขึ้นมา กลายเป็นวังวน เฉกเช่นหลุมดำ กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง

ห่างออกไปร้อยจั้ง ร่างของชายวัยกลางคนก็ได้ปรากฏขึ้น เงยหน้ามองไป ก็ได้พบกับหลัวซิวที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างช้า ๆ เมื่อสักครู่เป็นหลัวซิวที่ลอบโจมตีเขานั่นเอง

“สมกับที่เป็นผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าจริง ๆ ไวต่อความรู้สึกไม่น้อย ไม่นึกเลยว่าจะสามารถลบผลจากการลอบโจมตีของข้าได้” หลัวซิวยิ้มอ่อน ๆ

แม้ว่าบนร่างกายจะมีของขลังอยู่มากมาย แต่ไม่ว่าอย่างไรผลการฝึกตนก็เป็นจุดอ่อนของหลัวซิวอยู่ดี อาศัยไม้ตายเขาสามารถรับมือหรือแม้กระทั่งสังหารเทพฟ้าขั้นปฐมภูมิได้ หากเผชิญหน้ากับเทพฟ้าช่วงกลางก็คงต้องมีอุปสรรคมากมาย เพราะความแตกต่างระหว่างเทพฟ้าขั้นปฐมภูมิกับช่วงกลางนั้นห่างไกลกันยิ่งนัก ถึงแม้ว่าขั้นสามและขั้นสี่จะห่างกันเพียงแค่หนึ่งแดนเล็ก แต่ความสามารถนั้นกลับแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

โดยปกติแล้ว เทพฟ้าช่วงกลางสามารถเอาชนะเทพฟ้าขั้นปฐมภูมิที่ร่วมมือกันสี่ห้าคนได้อย่างง่ายดาย!

“ข้านึกว่าเจ้าได้ตายอยู่ในเหวลึกไปแล้วเสียอีก คิดไม่ถึงว่ามหาจักรพรรดิหยุดเล็ก ๆ อย่างเจ้าจะสามารถมีชีวิตรอดมาได้”