มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1290

มังกรดำร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างใหญ่โตของมันพุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้า รูขนาดใหญ่สองรูที่อยู่บนร่างได้กลับคืนสู่ปกติอย่างรวดเร็วจากการซ่อมแซมของกฎความตาย

มันคือวิญญาณมรณะ ไม่ใช่มีสิ่งมีชีวิตที่มีเลือดเนื้อ แต่เป็นดวงจิตอย่างหนึ่ง แม้ว่าการโจมตีของพลังงานแห่งกฎจะสามารถทำร้ายมันได้ แต่ก็ไม่มีอันตรายถึงชีวิต

“ไล่ล่าเจ้าปลาลูกผสมนั่นไม่ได้รีบร้อนอะไรนัก จัดการกับวิญญาณมรณะก่อนค่อยว่า” ชายวัยกลางคนชุดเขียวหยุดฝีเท้าลง แววตาอันโหดเหี้ยมได้ตกอยู่บนร่างของวิญญาณมรณะ

“ฮึ่ม!”

กระแสพลังแห่งกรดอันแรงกล้าเคลื่อนไหววนไปอยู่ในเหวมรณะ ที่นี่เป็นสถานที่ต้องห้ามของเทพมาร แต่ไหนแต่ไรมามีเพียงผู้แข็งแกร่งเทพฟ้าเท่านั้นที่กล้าเข้ามาสำรวจถึงตรงนี้ แต่ก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปลึกกว่านี้อีก

ทว่าในเวลานี้กลับมีการดำรงอยู่ที่น่าเหลือเชื่อสองท่านกำลังต่อสู้กันอยู่ในที่นี่ ความรุนแรงในการต่อสู้นั้นเป็นที่น่าตกตะลึงยิ่งนัก

การต่อสู้ในครั้งนี้ได้เกิดขึ้นในจุดที่ลึกลงไปประมาณหมื่นลี้ในสมุทรมรณะ!

“วิญญาณมรณะ!”

เงาร่างของหลัวซิวได้หยุดลง เงยหน้าขึ้นไปดู เหวมรณะ ที่มืดมิดสามารถบดบังการมองเห็นของเขาได้ แต่กลับไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อกระแสสัมผัสของเขาเลยสักนิด จากการรวมเป็นหนึ่งเดียวกับกฎความตายในที่แห่งนี้ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงการต่อสู้ทั้งหมด

เป็นที่ประจักษ์ ชายวัยกลางคนชุดเขียวนั้นต้องการที่จะปราบปรามควบคุมวิญญาณมรณะก่อน จากนั้นค่อยมาสังหารตนเอง

ในตอนนี้เอง กระแสพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างหาที่สุดไม่ได้ก็ได้ปรากฏขึ้น ทำให้หัวใจของหลัวซิวสั่นสะท้าน เงาร่างใหญ่โตมโหฬารได้ปรากฏขึ้นในสถานที่ที่ห่างออกไป ลอยตัวอยู่ในสมุทรมรณะ เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเข้าไปยัง สถานที่ที่ชายวัยกลางคนชุดเขียวและวิญญาณมรณะกำลังต่อสู้กันอยู่

“เป็นอสูรจิตที่กำเนิดขึ้นมาจากสมุทรมรณะ!”

ก็เหมือนกับที่ว่าจุดสิ้นสุดของชีวิตคือความตาย จุดสิ้นสุดของความตายคือชีวิต ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความตายเช่นนี้ ก็จะก่อกำเนิดอสูรจิตที่แข็งแกร่งขึ้นมาเช่นเดียวกัน