มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1316

เซียวจื่อเจี้ยนพาหลัวซิวเทเลพอร์ต วินาทีต่อไปพวกเขาก็ปรากฏอยู่ในตำหนักที่สูงตระหง่านแล้ว

แสงเทียนที่อยู่ภายในอ่อนพริ้ว พื้นที่ของตำหนักหลังนี้กว้างใหญ่มาก ๆ แต่แสงที่อยู่ภายในกลับมืดสลัว

เซียวจื่อเจี้ยนก็อยู่ที่นี่ด้วย ปีศาจเก้าของหุบเขาปีศาจเก้าต่างรวมกันอยู่ที่นี่

“หื้ม? ท่านพี่ทั้งหลายกลับมาฝึกตนปิดขังกันมิใช่หรือ เหตุใดถึงออกมาทั้งหมดแล้วล่ะ?”เซียวจื่อเจี้ยนถามอย่างรู้สึกสงสัย

“ท่านพี่ใหญ่ให้พวกเราออกมา ข้าก็มิทราบเช่นกันว่าเป็นเพราะเหตุใด”ปีศาจสองเซี่ยหลงเทียนส่ายหน้าพลางตอบกลับ

ภายในชั่วพริบตา สายตาของทุกคนก็จ้องมองไปทางปีศาจยักษ์ที่นั่งอยู่บนตำแหน่งที่สูงสุด บนตัวเขามีชุดคลุมยาวสีแดงหม่นคลุมอยู่ ใบหน้าค่อนข้างขาวซีดคล้ายคนป่วย สีหน้าท่าทางเรียบนิ่ง ไม่มีความรู้สึกใด ๆ ปรากฏบนใบหน้า 

“เมื่อไม่นานมานี้ข้าสัมผัสได้ว่ามีพลังออร่าหนึ่งที่แข็งแกร่งมาก ๆ ย่างกรายมาในโลกาอสูรฟ้า ซึ่งมีความเป็นไปได้สูงมาก ๆ ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งที่มาจากพิภพอื่น”ปีศาจยักษ์พูดกดเสียงต่ำ 

“ผู้แข็งแกร่งจากพิภพอื่น?”ปีศาจยักษ์ทั้งหลายที่นั่งอยู่ต่างทำหน้าอึ้งทึ่ง

จากความเข้าใจของพวกเขาที่มีต่อปีศาจยักษ์ ต้องทราบเป็นธรรมดาอยู่แล้วว่าการที่สามารถทำให้เขาบอกว่าเป็นพลังออร่าที่แข็งแกร่งมาก ๆ นั้น พอจะเห็นได้เลยว่าประวัติความเป็นมาของฝ่ายตรงข้ามไม่ธรรมดา อย่างน้อยก็ระดับเจ้านภา!

“ข้ามีลางสังหรณ์ว่ามีภัยพิบัติครั้งใหญ่กำลังจะมาเยือนหุบเขาปีศาจเก้าของเรา เพราะฉะนั้นข้าถึงได้ให้น้องทุกท่านออกจากการปิดขังพร้อมกัน”

ปีศาจยักษ์ค่อย ๆ เอ่ยปากพูด นำสายตาจับจ้องไปทางหลัวซิว“น้องชายสามารถอยู่ในเหวมรณะได้เป็นครึ่งปี อีกทั้งยังมีชีวิตรอดกลับมาได้ด้วย สิ่งนี้เพียงพอที่จะทำให้เห็นแล้วว่าเจ้าก็เป็นผู้ที่มีโอกาสยิ่งใหญ่ อนาคตของเจ้าต้องไร้ขีดจำกัดอย่างแน่นอน!” 

“หากเรื่องนี้เกิดขึ้นในอดีต ข้าหวังว่าเจ้าจะได้กลายเป็นปีศาจสิบของหุบเขาปีศาจเก้า เมื่อมีการชี้แนะและชะเง้อจากพวกเราเทพฟ้าทั้งเก้าคน เส้นทางในอนาคตของเจ้าต้องสว่างไสว การกลายเป็นเทพฟ้าหรือเจ้านภานั้นก็ไม่มีปัญหา!”