มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1349

“เจ้าชื่อหลัวซิวสินะ?”

ในขณะที่หลัวซิวกำลังจะเดินเข้าไปในค่ายวาร์ปอยู่นั้น เสียงเสียงหนึ่งก็ดังเข้ามาในหูเขากะทันหัน

เขามองไปทางต้นตอของเสียง ก่อนจะเห็นว่าหวางยู่ซวนกำลังเพ่งมองมาทางตัวเองด้วยใบหน้าที่ไม่เป็นมิตร คนที่เดินตามอยู่รอบกายเขายังมีพวกสวีชิงซานด้วย 

“มีเรื่องอะไรหรือ?”หลัวซิวถามอย่างเรียบนิ่ง

“การฝึกปรือในฐานหยินหยางเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น การประเมินกฎเบญจธาตุเป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อย เจ้าอย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไป!”หวางยู่ซวนแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นพลางพูด

ดีใจเร็วเกินไป?

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลัวซิวก็รู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูกในทันที เขาเคยแสดงความดีใจออกมาตั้งแต่เมื่อใด?

แต่ทว่าเขาก็พอจะเดาได้อยู่ว่าเหตุใดหวางยู่ซวนถึงมีเจตนาร้ายต่อตนมากขนาดนี้ ทุกอย่างก็เป็นเพราะตนแย่งชิงความเด่นของเขาตอนประเมินกฎเบญจธาตุเท่านั้นเอง

ด้วยเหตุนี้หลัวซิวจึงเบื่อที่จะสนใจฝ่ายตรงข้าม เขาไม่ได้มาผูกความโกรธแค้นกับผู้อื่นที่นี่ แต่มาเพื่อปรับแก้หมื่นจักรวาลไร้รูปของตัวเองให้สมบูรณ์มากขึ้น

การเวียนว่ายตายเกิด ห้วงเวลา เบญจธาตุ หยินหยาง ตรีภพ อัสนีวาโย ล้วนเป็นรากฐานกฎของธรรมฟ้าดิน กฎแขนงย่อยต่าง ๆ อีกมากมาย ก็กำเนิดมาจากกฎพื้นฐานเหล่านี้เช่นกัน

หากหลัวซิวอยากพัฒนาหมื่นจักรวาลไร้รูปของตัวเองให้สมบูรณ์แบบถึงขั้นสุด เขาก็ต้องยึดกุมความเร้นลับทั้งหมดของกฎพื้นฐานเหล่านั้น

เมื่อคิดเช่นนี้ได้ เขาจึงไม่สนใจแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยยั่วยุและเจตนาร้ายของหวางยู่ซวน ก่อนจะย่างเท้าเดินเข้าไปในค่ายวาร์ป

“ศิษย์พี่หวัง ไอ้หมอนั่นมันไร้มารยาทเกินไปแล้ว!”

“นั่นแหละ ศิษย์พี่หวังพูดกับมันอยู่ แต่มันถึงกับหันหลังแล้วเดินจากไปอย่างนั้นหรือ คิดว่าตัวเองเป็นบุคคลสำคัญจริง ๆ สินะ?”

ผู้คนที่อยู่ข้างกายหวางยู่ซวนต่างพูดอย่างไม่พอใจ 

“การฝึกปรือในฐานหยินหยางยังมีการประเมินอีกมากมาย ข้าจะทำให้มันได้รู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือเมฆยังมีเมฆ!”หวางยู่ซวนทำเสียงหึอย่างเยือกเย็น ก่อนที่เขาจะรีบเดินเข้าไปในค่ายวาร์ปเช่นกัน