มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1375

ด้วยเหตุนี้นับแต่นั้นมา กุ่ยเชียนโฉจึงได้เริ่มสงสัยว่าบนตัวของซิวหลัวนั้นต้องมีความลับบางอย่างอยู่เป็นแน่ ถึงอย่างไรมหาจักรพรรดิยุทธ์กับเทพฟ้านั้นก็ต่างกันมากเกินไป เกินขอบเขตของหลักการโดยสิ้นเชิง

เขารู้สึกว่าบนตัวของซิวหลัวมีความลับ บางทีอาจจะมีสมบัติบางอย่างที่มีอำนาจแข็งแกร่งมากพอที่จะทำร้ายหรือฆ่าเทพฟ้าได้ หรือบางทีเขาอาจจะมีพลังการสืบทอดที่แข็งแกร่ง ฝึกตนเป็นพลังอมตะไร้เทียมทาน

ไม่ว่าจะเป็นประเภทใดก็ตาม ต่างก็เป็นสิ่งที่มากพอที่จะทำให้บรรดาเทพฟ้าคลั่งได้

สมบัติชั้นดีเช่นนี้ อยู่ในมือของมหาจักรพรรดิยุทธ์ยังสามารถสำแดงเดชได้อย่างมหาศาลเช่นนี้ เช่นนั้นหากมันตกมาอยู่ในมือเทพฟ้าจะเป็นเช่นไร?

นี่คือเหตุผลที่กุ่ยเชียนโฉคิดอยากจะลงไม้ลงมือกับหลัวซิว

“ข้าก็อยากเรียนรู้กลยุทธ์จากน้องชายด้วยเช่นกัน”

กุ่ยเชียนโฉ แสยะยิ้มออกมาที่บาง ๆ ที่มุมปาก เขาไม่ได้ลงมือด้วยตนเอง แต่เป็นการใช้ตัวสำนึกควบคุมหุ่นเชิดข้างกาย

หุ่นเชิดร่างคนตัวนี้ทั้งร่างถูกสวมไว้ด้วยชุดเกราะโลหะสีแดงเลือด นัยน์ตาคู่หนึ่งเป็นประกายด้วยแสงสีแดง ขวานขนาดใหญ่ด้ามหนึ่งปรากฏขึ้นในมือของหุ่นเชิด ในระหว่างที่เคลื่อนไหว อสุราที่แข็งแกร่งนั้นก็พลันทำให้โซนรอบกายของมันบิดเบี้ยวขึ้นมา

“เจ้าหุ่นเชิดของข้าตัวนี้นามว่าอสูรคลั่ง เมื่อใดก็ตามที่ที่ต้องต่อสู้ขึ้นมามันจะคลั่งราวกับอสูรกาย เจ้าต้องระวังเอาไว้ด้วย”

หลังจากคำพูดนี้หลุดออกจากปากกุ่ยเชียนโฉ ก็มีเสียงคำรามดังกึกก้องขึ้นมาแล้ว ขวานหนักอึ้งถูกเขายกขึ้นมาโบกสะบัด พุ่งตรงเข้ามาราวกับอสูรกายในร่างมนุษย์ที่ดุร้ายหาใดเทียม

ปัง! ปัง! ปัง!

โซนใต้ฝ่าเท้าถูกหุ่นเชิดอสูรคลั่งเหยียบย่ำจนระเบิดออก ร่างของมันล้อมรอบไปด้วยออร่าที่น่าหวาดกลัว ทำให้ผู้คนหวาดผวาได้

นักยุทธ์กลั่นร่างชำนาญการต่อสู้ระยะประชิดเป็นที่สุด สำหรับนักยุทธ์ที่ไม่ชำนาญกลั่นร่างนั้น เมื่อใดที่ถูกผู้แข็งแกร่งกลั่นร่างเข้าใกล้ ถือว่าเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างมากเรื่องหนึ่ง

อย่างไรก็ตามหลัวซิวกลับยืนอยู่ที่เดิมไม่เคลื่อนไหวแม้สักเล็กน้อย มองไปยังหุ่นเชิดอสูรคลั่งที่เข้ามาใกล้ตนเองขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยแววตาสงบนิ่ง

นี่คือผลการฝึกตนบรรลุถึงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้นเก้าขั้นสูงของเขา อีกทั้งยังเป็นการต่อสู้ครั้งแรกหลังจากที่เปิดใช้จุดลมปราณโลกดาราที่หนึ่งอีกด้วย