มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1409

ทิศตะวันออกมีปราณม่าวง ตะวันตกมีแสงเรือน ปรากฏการณ์แปลกประหลาดทั้งหมดนี้ล้วนบรรจบกันที่ทิศเหนือ ดึงดูดความสนใจของนักยุทธ์ในโลกแสงดาวได้เป็นจำนวนมาก 

ตำหนักดารานภา แม้กระทั้งบอาจารย์ในสำนักดำเหลืองยังตื่นตกใจไปด้วย เกาเหลียนหงที่คอยคุ้มกันรักษาอยู่ในสำนักไท่เสวียนก็แสดงสีหน้าแปลกใจออกมาเช่นกัน

“ปราณม่วงเคลื่อนมาจากทิศตะวันออก เป็นนิมิตมงคลที่จุติลงมาจากสวรรค์ หรือว่ามีของวิเศษบังเกิดในโลก?”

ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งเดินออกมาจากสถานที่ฝึกตนปิดขังของตัวเอง โดยเฉพาะผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในอาณาจักรเหนือ ต่างพากันมองไปทางตำแหน่งที่บรรจบกันของปรากฏการณ์แปลกประหลาดฟ้าดินนั่น

อย่างไรก็ตาม หลังจากผู้แข็งแกร่งแห่งโลกยุทธ์ต่างพากันไปถึงสถานที่แห่งนั้นแล้ว กลับพบว่าตำแหน่งที่ปรากฏการณ์แปลกประหลาดบรรจบกันถูกค่ายกลขนาดใหญ่ปิดผนึกไว้ ราวกับเขตพื้นที่บริเวณหนึ่งหมื่นไมล์โดยรอบได้ตัดขาดจากโลกภายนอกยังไงอย่างนั้น ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ ก็ไม่สามารถก้าวผ่านเข้าไปในสถานที่ดังกล่าวได้แม้แต่ครึ่งก้าว

“โครม……”

บนนภาอาณาจักรเหนือ มีเมฆที่มืดครึ้มรวมตัวกันเป็นจำนวนมาก เมฆดำเหล่านี้แน่นหนาจนน่ากลัว มีสายฟ้าสีทองราวกับมีกระบี่เทพที่เฉียบคมเฉือนผ่าไปมาอยู่ในชั้นเมฆ

“ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธ?!”

วินาทีนี้ทุกคนต่างตกใจมากจนหน้าถอดสี โดยเฉพาะเหล่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพมาร อดีตพวกเขาล้วนเคยสัมผัสกับพลังออร่าของทัณฑ์สายฟ้าพิโรธ จึงดูไม่ผิดอย่างแน่นอน 

“ไม่ใช่มีของวิเศษบังเกิดในโลกแต่อย่างใด แต่มีคนกำลังจะข้ามผ่านทัณฑ์อย่างนั้นหรือ?”

“บางทีอาจเป็นสมบัติล้ำค่าที่อยู่เหนือกฎธรรมชาติทั้งปวงบังเกิดก็เป็นได้ ซึ่งต้องผ่านพิธีล้างบาปจากทัณฑ์สายฟ้าพิโรธก่อน”

ตัวสำนึกที่มากมายกำลังสื่อสารกันและกัน ในความเป็นจริงเทพมารผู้ยิ่งใหญ่จำนวนมากในโลกแสงดาวต่างมารวมตัวกันอยู่ ณ ที่แห่งนี้ตั้งนานแล้ว ต่างถูกค่ายกลระดับเทพขวางกั้นอยู่ด้านนอก หลบซ่อนอยู่กลางอากาศที่ว่างเปล่า 

“ตู้มม!”

ทันใดนั้นเอง เสียงสั่นสะเทือนราวกับเสียงตีกลองก็ดังขึ้น ทุกคนต่างสามารถสัมผัสได้ว่าห้วงอากาศที่ว่างเปล่าในโลกกำลังสั่นสะเทือนเพราะเสียงดังกล่าว เลือดปราณที่อยู่ในร่างกายลอยขึ้น มีอำนาจอันน่าเกรงขามที่ยิ่งใหญ่ที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าซัดกระหน่ำไปทั่วทั้งท้องฟ้า