มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1415

ณ โลกแสงดาวเกณฑ์กฎ เงาร่างของหลัวซิวทะลุผ่านมาไปอยู่ในพิภพนี้อย่างรวดเร็ว ปัจจุบันผลการฝึกตนของเขาบรรลุถึงเทพมารแล้ว พูดได้เลยว่าในพิภพต่ำไม่มีทางมีผู้ที่เป็นภัยคุกคามต่อตนคงอยู่ได้เลยด้วยซ้ำ

มาตรแม้นว่าเป็นผู้แข็งแกร่งระดับราชาเทพหรือมกุฎเทพ เมื่อมาถึงพิภพต่ำก็จะถูกกดอัดลงมาที่ระดับกึ่งเทพฟ้า และคนเหล่านั้นก็ไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของตนอย่างแน่นอน 

มหาจักรพรรดิยุทธ์และเทพมารเป็นเหมือนสันปันน้ำที่กว้างใหญ่มาก ๆ ครั้นเมื่ออยู่ในมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 หากหลัวซิวระเบิดศักยภาพทั้งหมดออกมา เขาสามารถเทียบทัดกับเทพฟ้าช่วงปลายได้ มากกว่านั้นคือเขาสามารถต่อกรกับเจ้านภาธรรมดาทั่วไปโดยตรงได้ด้วย 

และปัจจุบันผลการฝึกตนของเขาบรรลุถึงเทพมารแล้ว อีกทั้งตัวสำนึกและร่างยุทธ์ต่างทลายประตูแห่งกฎเกณฑ์ไปแล้ว บรรลุถึงระดับเทพฟ้า กำลังรบโดยรวมของเขาสามารถเทียบเคียงกับเจ้านภาแท้จริงได้แล้ว

ในส่วนลึกที่ลึกที่สุดของโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ มีปริภูมิที่บิดเบี้ยวที่หนึ่ง เขตพื้นที่ ณ บริเวณดังกล่าวกว้างใหญ่มาก ๆ เหมือนดั่งผิวน้ำที่เต็มเปี่ยมไปด้วยคลื่นเล็ก ๆ คลื่นพลังปริภูมิรุนแรงอย่างมาก

จากการเหนี่ยวนำของตราชีวีดั้งเดิม หลัวซิวสามารถยืนยันได้ว่าออร่าตราชีวีของเทพฟ้าซิงหยูส่งตรงมาจากที่นี่

ที่แห่งนี้เป็นสถานที่ต้องห้ามของโลกแสงดาวเกณฑ์กฎ หากผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารบุกรุกเข้ามาภายในนี้ ก็ไม่สามารถต้านทานพลังอันน่าสยดสยองในปริภูมิที่บิดเบี้ยวนี้ได้เช่นกัน

เงาร่างของหลัวซิวหยุดชะงักไปเพียงเสี้ยววินาทีเดียวเท่านั้น จากนั้นเขาก็ย่างเท้าเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว เสี้ยววินาทีที่ร่างกายของเขาและปริภูมิที่บิดเบี้ยวสัมผัสเข้าด้วยกัน ร่างกายของเขาก็ถึงกับบิดเบี้ยวไปด้วย

วิถีโคจรและขนาดของความบิดเบี้ยวบนร่างกายเขา เป็นเฉกเช่นเดียวกันกับปริภูมิที่บิดเบี้ยวของที่นี่ ซึ่งนี่เป็นวิธีการใช้สอยกฎปริภูมิอย่างหนึ่ง

เมื่อผู้ที่ไม่เข้าใจกฎปริภูมิมาถึงที่แห่งนี้ ทุกย่างก้าวต้องลำบากมากอย่างแน่นอน ต้องอาศัยผลการฝึกตนหรือร่างเนื้อที่เกะกะระรานมาต้านทานพลังการฉุดรั้งของปริภูมิที่บิดเบี้ยว แต่ทว่าหากเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญในด้านกฎปริภูมิละก็ ทุกอย่างก็จะเหมือนกระดี่ได้น้ำ

จากการเข้าไปยังส่วนลึกของปริภูมิที่บิดเบี้ยวแห่งนี้ เขตปริภูมิที่ปรากฏตรงหน้ากลับไม่เพียงแค่บิดเบี้ยวอย่างเดียวเท่านั้นแล้ว แต่เป็นปริภูมิอันว่างเปล่าที่แตกละเอียดเป็นชิ้น ๆ ดังกระจกที่แตกสลาย