มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1501

“ปรากฏการณ์ประหลาดฟ้าดิน!”

ภาพเหตุการณ์ดังกล่าวได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุทันที สายตาของทุกคนล้วนแหงนมองขึ้นไปบนนภาสูง ราวกับพวกเขามองเห็นห้วงดาราห้วงหนึ่ง แต่ทว่าเมื่อเปรียบเทียบกับห้วงดาราที่กว้างใหญ่ไร้ขีดจำกัดที่แท้จริงแล้ว ห้วงดาราที่ปรากฏ ณ วินาทีนี้ เรียกได้ว่าเป็นเพียงผังดาราฉบับย่อลงอย่างไร้ขีดจำกัด

ภายในผังดาราดังกล่าว มีดวงดาวเก้าดวงกระพริบระยิบระยับ มีเจ็ดดวงอยู่ด้านล่าง และอีกสองดวงอยู่ด้านล่าง

ทันใดนั้น ดวงดาวทั้งเก้าดวงก็ร่วงตกมาดั่งหินอุกกาบาต กลายเป็นลำแสงแห่งนิจนิรันดร์ ร่วงลงมาทางภูเขารกร้างที่อยู่ด้านล่าง

บนกลางภูเขาอันพังรกร้างที่แตกสลายไปเกือบครึ่งแล้วตั้งแต่แรก ร่างแท้ของหลัวซิวอยู่ภายในถ้ำที่เละเทะไม่สมบูรณ์และมีละอองฝุ่นร่วงลงมาอย่างต่อเนื่องแห่งหนึ่งได้ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมากะทันหัน 

ในส่วนลึกนัยน์ตาของเขา มีดวงดาวที่ใหญ่โตมหึมาเก้าดวงระยิบระยับปรากฏในห้วงดารา!

“เคล็ดแสงดาวเทียนเต้าสำเร็จน้อย และขั้นต่อไปก็คือวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพสำเร็จน้อย!”

จากการที่เสียงดังสะเทือนเลื่อนลั่นดังขึ้น เงาร่างของหลัวซิวก็พุ่งทะยานออกมาจากภูเขาอันรกร้าง วงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพที่อยู่ด้านหลังเขากำลังหมุนไปมา ภายในรูเล็ตสีดำขาวขนาดใหญ่ มีดวงดาวเก้าดวงเป็นประกายระยิบระยับ และรวมตัวกันจนประกอบเป็นแผนที่ดาว 

อาณาจักรกฎการเวียนว่ายตายเกิดแผ่กระจายออกไป แผ่คลุมพื้นที่รัศมีหนึ่งพันไมล์เอาไว้ และมีเพียงอยู่ภายในขอบเขตพื้นที่เช่นนี้ ถึงจะสามารถรักษาพลังของอาณาจักรแห่งกฎให้อยู่ในสภาวะที่แข็งแกร่งมากที่สุดได้ตลอดเวลา 

ภายในอาณาจักรกฎการเวียนว่ายตายเกิด นอกเหนือจากร่างแท้ของหลัวซิวแล้ว เขาสามารถยึดพลังชีวิตของทุกสรรพสิ่งได้!

“พลังชีวิตของข้า! ……”

สีหน้าของผู้คนเปลี่ยนไปอย่างมาก สัมผัสได้ถึงชีวีดั้งเดิมของตัวเองกำลังไหลหายไปอย่างรวดเร็ว และอายุไขของตัวเองก็ลดน้อยลงเช่นกัน ทั้งสองสิ่งนี้เกิดขึ้นพร้อมกันจนทำให้ผู้คนหวาดกลัวอย่างมาก

พลังชีวิตของทุกคนที่อยู่ในอาณาจักรเป็นตายถูกยึดอย่างต่อเนื่อง อายุไขแปดแสนกว่าปีของผู้แข็งแกร่งเจ้านภาคนหนึ่ง ภายในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พลังชีวิตของเขาก็ถูกยึดไปเกือบครึ่ง ร่วงโรยถึงขีดสุด ราวกับถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตแล้วยังไงอย่างนั้น

และภายในขอบเขตอาณาจักรนี้ ปริภูมิก็ถูกผนึกไปด้วยเช่นกัน คนจำนวนมากอยากบินหนีออกไปจากที่นี่ แต่ทว่าความเร็วของพวกเขากลับเชื่องช้ามาก ทุกย่างก้าวนั้นลำบากแสนเข็ญมาก

มีเพียงร่างหลัวซิวเท่านั้นที่ไม่ถูกกระทบ มันเป็นเรื่องที่ลึกลับซับซ้อนมาก ทุกครั้งที่ลงมือก็มีคนต้องตายหนึ่งคน  แล้วเขาก็ทำการยึดพลังชีวิตของคนเหล่านั้นมาอย่างหมดจด

ครั้นเมื่อออกมาจากดาราเรืองแสงและเปิดจุดลมปราณดาราจุดที่สองได้ หลัวซิวก็เคยทำเรื่องเช่นนี้มาก่อนเช่นกัน ยิ่งฆ่าคนมากเท่าไหร่ ก็จะสัมผัสได้ถึงชีวิตจากการมีอยู่สู่ความไม่มี และเสี้ยววินาทีที่พลังชีวิตหายไปโดยสิ้นเชิง เขาก็จะมีความเข้าใจต่อความลี้ลับของกฎการเวียนว่ายตายเกิดในอีกมุมหนึ่งใหม่

เขาไม่รู้ว่าตั้งแต่ตัวเองเดินลงบนเส้นทางแห่งยุทธ์ ตนฆ่าคนไปแล้วเท่าไหร่ บางสิ่งที่เกี่ยวกับกฎการเวียนว่ายตายเกิดที่เขาไม่เคยเข้าใจในอดีต วินาทีนี้เขาก็ค่อย ๆ เข้าใจและตระหนักรู้ได้แล้ว……

เหล่านักยุทธ์ที่มองมาจากที่ไกล ๆ ที่ไม่ได้ย่างกรายเข้ามาในอาณาจักรเป็นตายต่างอกสั่นขวัญเสีย ร่างกายที่สั่นเทามีความหวาดกลัวปนอยู่ด้วย พวกเขารู้สึกดีใจที่บังเอิญโชคดีที่เมื่อครู่ตนไม่ได้วู่วามบุกฆ่าเข้าไป มิเช่นนั้นบางทีตัวเอง ณ วินาทีนี้อาจจะเป็นเหมือนผู้คนเมื่อก่อนหน้านี้ก็เป็นได้