มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1523

ในตำแหน่งที่อยู่ห่างจากเมืองเทวะดาราอุดรหลายแสนไมล์ บนยอดเขาลูกหนึ่ง เงาร่างของจี้เฟิงกำลังนั่งท่าขัดสมาธิอยู่บนก้อนหินก้อนใหญ่

ทันใดนั้น เขาก็ลืมตาทั้งสองข้างขึ้นมา ห้วงอากาศอันว่างเปล่าตรงหน้าบิดเบือน จากนั้นก็มีเงาร่างที่อยู่ในชุดคลุมยาวสีดำร่างหนึ่งเดินออกมา ซึ่งคนดังกล่าวก็คือมู่หมิงนั่นเอง 

จี้เฟิงขมวดคิ้ว “ผู้เพื่อนยุทธ์ไปที่แห่งใดมา เหตุใดถึงมาเวลานี้?”

“เหอะ ๆ มีเรื่องจุกจิกเล็กน้อยน่ะ ผู้เพื่อนยุทธ์เจอร่องรอยของหลัวซิวนั่นแล้วหรือยัง?”มู่หมิงถามอย่างเรียบนิ่ง

หลังจากทั้งสองมาถึงโลกาดาราอุดรเมื่อสามปีก่อน มู่หมิงก็จากไปคนเดียว ตลอดช่วงสามปีที่ผ่านมานี้เขาไม่เคยปรากฏตัวเลย

ส่วนจี้เฟิงนั้นกลับสืบเสาะเบาะแสร่องรอยของหลัวซิวทั่วทุกสารทิศ รอคอยอยู่นอกเมืองเทวะดาราอุดรมาสามปี

และแล้วเขาก็รอคอยหลัวซิวมาถึงอย่างยากลำบาก ทว่าไม่นึกเลยว่าขาดเพียงนิดเดียวทุกอย่างก็จะสำเร็จแล้ว แต่กลับถูกมหาเทวะดาราอุดรห้ามปรามไว้ก่อน

เขานำเรื่องราวทุกอย่างบอกเล่าให้มู่หมิงฟัง แล้วพูดกระแทกเสียงต่ำ: “ผู้เพื่อนยุทธ์นั้นมีผลการฝึกตนราชาเทพช่วงกลาง เพียงพอที่จะต่อสู้กับมหาเทวะดาราอุดรนั่นได้แล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ แซ่จี้ก็จะสามารถลงมือสังหารหลัวซิวได้ ข้าต้องทำสำเร็จอย่างง่ายดายแน่นอน!”

ทว่ามู่หมิงกลับส่ายหน้าต่อข้อเสนอนี้ของจี้เฟิง “แม้ข้าจะสามารถขัดขวางมหาเทวะดาราอุดรได้ แต่ทว่าในโลกาดาราอุดรไม่ได้มีราชาเทพเพียงผู้เดียวเท่านั้น ยิ่งกว่านั้นคือในเมืองเทวะดาราอุดรนั่น มหาเทวะดาราอุดรก็เป็นเพียงราชาเทพที่สามารถมองเห็นได้จากภายนอกเท่านั้น ยังมีราชาเทพคนอื่น ๆ ซ่อนเร้นอยู่ ซึ่งมีไม่ต่ำกว่าสองคน!”

กองกำลังที่มีการถ่ายทอดสืบสานกันมายาวนาน ล้วนมีพลังอำนาจที่ซ่อนเร้นอยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่คนนอกไม่ทราบ แต่ทว่าสิ่งที่ทำให้จี้เฟิงรู้สึกแปลกใจคือ มู่หมิงทราบเรื่องที่เป็นความลับเช่นนี้ได้อย่างไร? หรือว่าเขาเป็นผู้แข็งแกร่งในโลกาดาราอุดรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว? 

“แค่หลัวซิวเล็ก ๆ คนหนึ่ง มันไม่น่ากลัวอะไรด้วยซ้ำ ถึงแม้มันจะมีอุบายสามารถปลดปล่อยพลังโจมตีที่เทียบเท่าราชาเทพออกมาได้ แต่สุดท้ายแล้วมันก็เป็นเพียงมดตัวจ้อยที่ไม่มีค่าพอที่จะให้พูดถึง การจะฆ่ามันนั้นสามารถทำได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปาก”

มู่หมิงอมยิ้ม “ภายในเมืองเทวะดาราอุดรมีทางเข้าแดนปริศนามกุฎเทพแห่งหนึ่ง ภายในแดนปริศนานั่นมีโชคชะตาซ่อนอยู่ ผู้เพื่อนยุทธ์จี้ต้องสนใจแน่นอน”

“โชคชะตา? โชคชะตาอะไรหรือ?”จี้เฟิงขมวดคิ้ว เขายิ่งอยู่ยิ่งรู้สึกว่ามู่หมิงที่อยู่ตรงหน้านี้ลึกซึ้งจนมิอาจคาดคะเนได้