มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1546

“บึง!”

ดาราโบราณมกุฎเทพหายไป แต่ในห้วงดารากลับมีถ้ำพิเศษที่กลืนทุกอย่างรอบตัว

“ฆ่าตายแล้วหรือ?”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่ซีดเซียวของหลัวซิว ราวกับว่าเขาพอใจกับผลของการโจมตีครั้งนี้มาก

แม้ว่านี่จะไม่ใช่ราชาเทพคนแรกที่เสียชีวิตในมือของเขา แต่เป็นราชาเทพที่ถูกฆ่าโดยตัวเขาเองในการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว แล้วยังไม่ใช่ราชาเทพขั้นกลาง

ในเวลานี้ ในปราสาทอเวจีจากโลกาดาราอุดร จู่ ๆ ตะเกียงวิญญาณหนึ่งก็ดับลง และระฆังโบราณที่แตกหักก็ดังขึ้น เสียงเหมือนกับเสียงคร่ำครวญของวิญญาณที่ถูกใส่ร้ายแล้วฆ่าตาย

“บรรพจารย์ตายแล้วหรือ?”

“โอ้ คุณพระ เสียงระฆังแห่งความตายดังขึ้น นี่คือเรื่องที่จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อบรรพจารย์เสียชีวิตเท่านั้น...”

ศิษย์หลายคนของปราสาทอเวจีอุทานอย่างตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ที่เป็นสาเหตุทำให้บรรพจารย์ราชาเทพเสียชีวิต

แม้แต่ภูมิหลังที่ซ่อนเร้นของปราสาทอเวจีก็ยังถูกรบกวน ออร่าแข็งแกร่งลึกลับแพร่กระจายในส่วนลึกของปราสาทอเวจี ดูเหมือนว่ากำลังจะตื่นขึ้น

ไม่นานหลังจากนั้น ข่าวก็มาถึงเมืองเทวะดาราอุดร สีหน้าของบรรพจารย์ราชาเทพทั้งสี่ก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

“เพื่อนยุทธ์มรณาเสียชีวิตแล้วหรือ? เป็นไปไม่ได้!”

“หลัวซิวคนนั้นจะมีวิธีการฆ่าผู้แข็งแกร่งราชาเทพได้อย่างไร?”

สถานที่แห่งนี้อยู่ไกลจากโลกาดาราอุดร โลกาดารานอกห้วงดารานั้นกว้างใหญ่และไม่มีที่สิ้นสุด แม้ว่ากองกำลังหลักทั้งห้าจะพยายามค้นหาอย่างเต็มที่ แต่ก็เหมือนกับการงมเข็มในทะเล ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

“บูม...”

ไม่ไกลนัก หลัวซิวเห็นฝนดาวตก ในท้องฟ้าเต็มไปด้วยฝนดาวตกที่ตกลงมา มีหางเป็นเปลวเพลิงลากยาว เขาเห็นลูกไฟขนาดใหญ่ นั่นคือดวงอาทิตย์ดวงหนึ่ง!

“ข้าพยายามสุดกำลังฆ่าราชาเทพด้วยความช่วยเหลือจากดาราโบราณมกุฎเทพ แต่ความแข็งแกร่งของข้านั้นอย่างมากที่สุดก็เทียบเท่ากับราชาเทพขั้นปฐมภูมิ”

นั่งขัดสมาธิอยู่บนอุกกาบาต ในสมองหลัวซิวมีภาพที่เขาหลบหนีออกจากเมืองเทวะดาราอุดรผุดขึ้นมา

คราวนี้ในแดนปริศนามกุฎเทพ เขาได้รับโอกาสอันอย่างใหญ่หลวงจริง ๆ เคล็ดแสงดาวเทียนเต้าเกิดจากการผนึกรวมของดาราโบราณผนึกรวมสิบแปดดวง ซึ่งทำให้เขาอยู่ที่แดนเทพฟ้าขั้นสูง และเวทย์ผลการฝึกตนสามารถเทียบได้กับผู้แข็งแกร่งราชาเทพขั้นปฐมภูมิ