มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1563

นักค่ายกลระดับสูงคนหนึ่ง อาจไม่ใช่นักกลั่นยาระดับสูงคนหนึ่ง แต่นักกลั่นยาระดับสูง จะต้องเป็นนักค่ายกลระดับสูงอย่างแน่นอน

ค่ายกลและกลั่นยา เช่นเดียวกับค่ายกลเป็นรากฐาน และกลั่นยาคือการเพิ่มระดับทั้งหมด

สายค่ายกลของสำนักไท่ไหลมีนักค่ายกลมากมาย แต่นักกลั่นยามีไม่มากนัก แต่ละคนมีสถานะที่น่านับถือและมีความพิเศษ

สถานะที่เท่ากันกับนักกลั่นยาคือนักภัณฑ์กลั่น

และด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับค่ายกล หลัวซิวมีความรู้สึกคลุมเครือว่าห้วงฝึกยุทธ์นั้นดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกับค่ายกล ภัณฑ์กลั่น กลั่นยา หากเข้าใจได้อย่างชัดเจนก็จะเป็นโอกาสใหญ่

เพียงแต่ว่านั่นเป็นความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนมาก ด้วยแดนในปัจจุบันของเขา เขายังไม่สามารถสัมผัสได้ ทำได้เพียงเปลี่ยนมันเป็นเมล็ดพืชหนึ่งแล้วฝังไว้ใต้ก้นบึ้งของหัวใจ เมื่อแดนถึงแล้ว เขาก็จะเข้าใจเอง

“ถ้าต้องการเข้าใกล้อนัตตาค่ายวาร์ป อย่างน้อยที่สุดจะต้องกลายเป็นนักค่ายเทพระดับ 7 ”

ออกไปจากที่นี่ไปยังโลกะอัมพรเทวด้วยการพึ่งพาอนัตตาค่ายวาร์ป นี่เป็นจุดประสงค์หลักที่หลัวซ่อนตัวมาสำนักไท่ไหล

ในสำนักไท่ไหลมีนักค่ายเทพระดับ 8 และความเสียหายของอนัตตาค่ายวาร์ป ยังไม่ได้รับการแก้ไขจนถึงตอนนี้ ดังนั้นจะเห็นได้ว่าระดับ 8 ยังไม่สามารถทำได้

และแม้ว่าเขาจะกลายเป็นระดับ 7 เขายังคงต้องแสดงบางสิ่งที่แตกต่างจากคนทั่วไปเล็กน้อย ถึงจะสามารถมีคุณสมบัติเข้าใกล้อนัตตาค่ายวาร์ป

“อนัตตาค่ายวาร์ปเป็นค่ายกลคุณลักษณะของกฎปริภูมิ และกฎปริภูมิเป็นกฎระดับสูงสุด เป็นการยากที่จะทำความเข้าใจสำเร็จและต้องการพรสวรรค์ที่สูงมาก แค่ข้าได้เพิ่มแดนกฎปริภูมิให้สูงขึ้น ข้าก็อาจจะมีโอกาสได้เข้าร่วมซ่อมแซมอนัตตาค่ายวาร์ปนั้น”

หลังจากติดต่อสื่อสารกันมาหลายวันนี้ หลัวซิวพบว่าถึงแม้การสืบทอดค่ายกลของสำนักไท่ไหลจะมีรายละเอียดมาก กฎส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องคือพื้นฐานทั้งเจ็ดของทอง ไม้ น้ำ ไฟ ดิน ลม และสายฟ้า แม้ว่าจะเป็นไท่หยินไท่หยางที่ระดับสูง ก็มีน้อยมาก ส่วนกฎความตาย กฎชีวิต กฎเวลา กฎปริภูมิกฎใหญ่ทั้งสี่นั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมี

ดังนั้นเขาจึงพยายามอย่างดีที่สุดที่จะสอนให้หลัวซิวเข้าใจความรู้สึกในการฝึกฝนด้านกฎของตน และความเข้าใจไม่เหมือนมนุษย์ของหลัวซิวก็ซึมซับประสบการณ์มากมายและเปลี่ยนมันเป็นความเข้าใจของเขาเอง

“ก้อง! ก้อง! ก้อง!...”

วันนี้ ระฆังดังสะท้าน ดังขึ้นสามครั้งติดต่อกัน สายค่ายกลนอกสำนักและในสำนักได้ยินอย่างชัดเจน

“ถึงเวลาประเมินประจำปีแล้ว...”

ข้อความดังกล่าวแวบเข้ามาในสมองของหลัวซิว เขามาที่สำนักไท่ไหลและรู้กฎของสำนักอยู่แล้ว