มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1595

ทุกที่ที่มหาเทวะไร้เทียมทานก้าวเดิน สะเทือนฟ้าดิน ออร่าที่สง่างามพุ่งตรงเข้าสู่จิตใจของหลัวซิว!

สีหน้าของหลัวซิวยังคงนิ่งเรียบเช่นเดิม ไม่ว่าออร่าของชายชราที่อยู่ตรงหน้าจะแข็งแกร่งเพียงใด ใจกลางแห่งวิถียุทธ์ของเขาก็ยังคงมั่นคงเช่นเคย ปราศจากความกลัวแม้แต่น้อย

“ถึงแม้อายุขัยมีไม่มาก ทำให้ข้าไม่สามารถสำแดงพลังราชาเทพขั้นสูงเหมือนเมื่อในอดีตได้แล้ว แต่จะฆ่าเจ้าสักคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก”

มหาเทวะไร้เทียมทานพูดเสียงเยือกเย็น ทันทีที่ฝีเท้าหยุดลงมา มือขวาของเขาก็ยกขึ้น จับเป็นพลังตราประทับ ภูเขาสีทองที่อยู่ข้างหลังเขยื้อนไปมา กลายเป็นภูเขาสิบลูก

ภูเขาลูกใหญ่สิบลูกนี้ช่างน่าเกรงขามยิ่งนัก ลอยอยู่ตรงหน้ามหาเทวะไร้เทียมทาน แรงกดดันขนาดมหึมาและน่าสะพรึงกลัวสั่นสะเทือนทุกทิศทาง จากนั้นมหาเทวะไร้เทียมทานก็ยกนิ้วขึ้น ภูเขาทองคําสิบลูกบดขยี้ปริภูมิ พุ่งมาด้วยเสียงดังก้องไปยังที่ตั้งของเสียงดังก้องไปยังตำแหน่งของหลัวซิว

หลัวซิวหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ราชาเทพขั้นสูงคนหนึ่งที่เหลืออายุขัยไม่มากแล้ว กลับยังแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชาเทพช่วงปลายทั่วไปมากทีเดียว

เขาโคจรผลการฝึกตนเต็มกำลัง พลังเวทย์ดาราสีทอง 18 ดวงพุ่งออกมา พลังจุดลมปราณดารา 17 ดวงคอยหนุนร่างเนื้อ แผดเสียงอยู่ภายในร่างกาย

“ผังดาวตก!”

การโจมตีแรกของเขาก็คือพลังอมตะที่แห่งแกร่งที่สุด ฝ่ามือดูเหมือนจะกลั่นแปรเป็นผังดารา ภายในนั้นมีดาราอยู่ 36 ดวง 18 ดวงคือพลังเวทย์ดาราที่เขาหลอมรวมขึ้นมา อีก 18 ดวงคือภาพมายาดาราโบราณที่จ้าวมหาเทพแสงดาวทิ้งเอาไว้ให้

“ปัง!”

ดารา 36 ดวงภายในผังดาวตกชนกับภูเขาสิบลูก เสียงคำรามดังกึกก้อง สั่นสะเทือนแผ่นดิน ราวกับเสียงฟ้าผ่าอันน่าสะพรึงกลัว

ไม่ว่าจะเป็นพลังเวทย์ดาราหรือว่าเป็นภาพมายาดาราโบราณมกุฎเทพ ต่างก็เทียบเท่ากับการโจมตีของอัญเทพฟ้า แต่ระดับของพลังนี้ สำหรับมหาเทวะไร้เทียมทานแล้ว กลับดูเหมือนจะยังไม่ดีพอ