มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1597

แต่มหาเทวะไร้เทียมทานกลับอาศัยผลการฝึกตนที่แข็งแกร่งของตนเอง หลีกเลี่ยงการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของดาราโบราณมกุฎเทพ ติดต่อกันสองครั้ง แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ซวบ!

วินาทีในนี้เอง หลัวซิวสำแดงความเร็วถึงขีดสุด ปีกเทพมังกรครามยักษ์ควบคู่กับกฎปริภูมิดั้งเดิม ในระยะเวลาอันสั้น ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของมหาเทวะไร้เทียมทาน

“เข้ามารับความตายหรือ?”

มหาเทวะไร้เทียมทานหัวเราะเย้ยหยัน กวัดแกว่งกระบี่ในมือออกไป

เสียงผุดังขึ้น ครั้งนี้กระบี่แทงทะลุหลัวซิวโดยตรง สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของราชาเทพไร้พ่ายเผยความประหลาดใจออกมา

เหตุใดเขาจึง…… ไม่หลบ?

วินาทีต่อมา มหาเทวะไร้เทียมทานก็รับรู้ได้ถึงกระบี่เทพของตนหักอยู่บนตัวของหลัวซิว มันกลับเข้าเนื้อไปเพียงแค่สามส่วน ไม่ได้ฟันร่างกายของเขาให้ขาดจริง ๆ

นี่มันร่างเนื้ออะไรกัน?

มหาเทวะไร้เทียมทานตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด และในเวลานี้เอง หมัดของหลัวซิวก็ถูกปล่อยออกมา ใช้หมื่นจักรวาลไร้รูปหลวมรวมเป็นหมัดกระบี่ ชกเข้าไปยังทรวงอกของมหาเทวะไร้เทียมทานอย่างรุนแรง

หลัวซิวพ่นเลือดออกมาเต็มปาก แต่หมัดของเขาก็ทำให้มหาเทวะไร้เทียมทานกระเด็นลอยออกไป อีกฝ่ายไม่มีร่างเนื้อที่แข็งแกร่งเหมือนเขา พลังเทพป้องกันตัวลดการโจมตีลงไปได้ส่วนหนึ่ง ยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส ที่บริเวณทรวงอกของเขาพร่ามัวไปด้วยเลือดเนื้อ

ป้าบ!

ฝ่าเท้าของเขาเหยียบปริภูมิ ร่างของเขาราวกับสายฟ้า ตามไปทันใด ใช้การต่อสู้ระยะประชิดต่อสู้กับมหาเทวะไร้เทียมทาน

มหาเทวะไร้เทียมทานแห่งโลกาดาราอุดร ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ผลการฝึกตนและพลังอมตะ แต่ในด้านการต่อสู้ระยะใกล้ จะไปสู่ร่างยุทธ์ระดับราชาเทพของหลัวซิวได้อย่างไร?

“ไปตายเสีย!”

มหาเทวะไร้เทียมทานตระโกนด้วยความฉุนเฉียว เขาอ้าปากปล่อยชีวีโลหิตออกมา ใช้ร่างกายปะทะและถอยออกมา ดึงระยะห่างระหว่างเขากับหลัวซิว

ทันทีที่ระยะห่างมีช่องว่าง เขากระตุ้นให้ราชาแห่งศัสตราวุธระดับสุดยอดในมือของเขา แสงดาบที่มีเจตนาฆ่าอย่างมหึมาถูกปล่อยออกมา