มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1629

ตั้งแต่สมัยโบราณ ได้มีคำกล่าวถึงจิตวิญญาณ

จิตวิญญาณ หมายถึงวิญญาณและกายใจ

ตัวหยั่งรู้เป็นที่อยู่ของวิญญาณ รองรับตัวสำนึก ผสมปนเปกันอยู่ จิตวิญญาณไม่สามารถแยกออกจากกันได้ วิญญาณต้องการร่างกายเพื่อเป็นพาชนะ กายต้องการวิญญาณเป็นเป็นผู้นำ

อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับวิญญาณ การชุบร่างของร่างกายค่อนข้างตรงไปตรงมามากกว่า เมื่อต้องเผชิญกับการโจมตีจากภายนอก ร่างกายยังเป็นด่านแรกที่ถูกโจมตีและเกิดความเสียหาย เพื่อที่จะปกป้องวิญญาณของตนเองให้ดียิ่งขึ้น

แต่ถ้าหากเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งที่เชี่ยวชาญโจมตีวิญญาณ ร่างกายที่ผ่านการชุบร่างต่อให้จะทรงพลังมากถึงเพียงใดก็ไร้ซึ่งประโยชน์ เพราะการโจมตีของฝ่ายตรงข้ามจะส่งผลโดยตรงต่อตัวหยั่งรู้ เมื่อใดก็ตามที่การคุ้มกันของตัวหยั่งรู้ถูกตีพ่าย วิญญาณดั้งเดิมที่บอบบางก็จะถูกโจมตีได้โดยง่าย เมื่อเกิดเสียหาย ก็ยากที่จะฟื้นฟู

หากว่าตัวหยั่งรู้สามารถกลายเป็นวังอัมพรแห่งหนึ่งได้ เช่นนั้นก็เหมือนกับการฝึกเซ่นของขลังคุ้มกันโจมตีวิญญาณชิ้นหนึ่ง อีกทั้งเมื่อพลังของตัวนักยุทธ์เพิ่มขึ้น ตัวหยั่งรู้วังอัมพรก็จะยิ่งจะแข็งแกร่งขึ้นตามไปด้วย มีประสิทธิภาพในการคุ้มกันโจมตีวิญญาณ

อย่างไรก็ตาม ใช่ว่านักยุทธ์ทุกคนเมื่อบรรลุถึงแดนเทพฟ้าจะสามารถกลั่นแปรตัวหยั่งรู้ของตนให้เป็นวังอัมพรได้ ในการทำเช่นนี้ จำต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขหลายประการ

ประการที่หนึ่ง คือวรยุทธ์ฝึกตนของตนเองนั้นแข็งแกร่งเพียงพอ ประการที่สองคือครอบครองพรสวรรค์ที่สูงมาก และจำเป็นต้องมีเคล็ดวิชามาเพื่อเป็นตัวช่วย

ด้านล่างเขาไป่หยุน ทุกคนต่างพากันกลั้นหายใจ พวกเราต่างก็สามารถรับรู้ได้ว่า ผู้แข็งแกร่งลึกลับท่านนี้ที่เพิ่งฆ่าราชาเทพทั้งสามไป อำนาจบนร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ราวกับได้มาถึงขอบแดนแล้ว กำลังทดลองที่จะพังทลายกฎเกณฑ์ของแดน

“หรือว่าเขากำลังจะบรรลุเป็นมกุฎเทพหรือ?”

เจ้าสำนักไป่หยุนตกใจถึงขีดสุด สามารถสังหารราชาเทพช่วงปลายได้อย่างง่ายดาย ในสายตาของเขา ผู้แข็งแกร่งลึกลับท่านนี้มีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นราชาเทพขั้นเก้าขั้นสูงท่านหนึ่ง กระทั่งกึ่งมกุฎเทพก็มีความเป็นไปได้

การดำรงอยู่ในแดนระดับนี้ หากมีการบรรลุขึ้นอีกครั้ง ก็จะกลายเป็นมกุฎเทพแล้วไม่ใช่หรือ?