มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1632

วินาทีต่อมา แม้จะมองด้วยตาเปล่าก็ยังเห็นว่าเลือดเนื้อบนร่างของหลัวซิวฟื้นฟูขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ถูกสายฟ้าฟาดทำลายอีกครั้ง หลังจากนั้นก็ฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้ง วนเวียนเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ ……

จนกระทั่งเวลาผ่านไปเนิ่นนาน กระดูกของหลัวซิวมีเลือดและเนื้อปรากฏขึ้นอีกครั้ง สายฟ้าเทวะสีม่วงที่ฟาดฟันอยู่ด้านบนนั้น มันไม่สามารถสร้างความเสียหายได้อีกแม้แต่น้อย ถูกเนื้อและเลือดของเขาดูดซึมเข้าไปโดยตรง ร่างกายของเขาแสงสลัวสีม่วงปรากฏอยู่

“มีคนข้ามผ่านทัณฑ์?”

เรือรบสีทองลำหนึ่งเคลื่อนตัวอยู่ในอนัตตา บนดาดฟ้าของเรือรบลำนี้ มีชายหนุ่มที่สวมชุดคลุมสีแดงเพลิงยืนอยู่ด้วยความสง่างาม

อิทธิพลจากการข้ามผ่านทัณฑ์ของหลัวซิวนั้นยิ่งใหญ่มาก แต่สถานที่ที่เขาข้ามผ่านทัณฑ์ กลับไม่ใช่กองกำลังที่ยิ่งใหญ่ เป็นเพียงแค่ตระกูลเล็ก ๆ เท่านั้น

โลกะอัมพรเทวกว้างขวางนัก ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธครอบคลุมรัศมีแสนลี้ โดยทั่วไปในสถานการณ์ปกติ มันไม่มากพอที่จะดึงดูดความสนใจของกองกำลังหลักอยู่แล้ว

ส่วนชายหนุ่มชุดแดงผู้นี้ ก็เพียงแค่บังเอิญผ่านมาทางนี้ แล้วสังเกตเห็นทิวทัศน์ที่หลัวซิวข้ามผ่านทัณฑ์ก็เท่านั้น

“ทัณฑ์สายฟ้าช่างรุนแรงยิ่งนัก เทียบกับทัณฑ์สายฟ้าที่เทพฟ้าบรรลุเป็นราชาเทพแล้วมันรุนแรงมากกว่าเสียด้วยซ้ำ แต่กลับรุนแรงน้อยกว่าทัณฑ์สายฟ้าของราชาเทพที่จะบรรลุเป็นมกุฎเทพ”

ชายหนุ่มชุดแดงขมวดคิ้วขึ้นมา ทัณฑ์สายฟ้าที่แปลกประหลาดเช่นนี้ เขากลับไม่เคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อน

“โครมคราม……”

ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธยังคงเคลื่อนตัวลงมา เมื่อทะเลสายฟ้าสีม่วงสลายไปแล้ว เลือดเนื้อของหลัวซิวก็ฟื้นฟูกลับมาอีกครั้งอย่างสมบูรณ์แบบ ผิวทุกตารางนิ้วล้อมรอบด้วยสายฟ้าสีม่วง ราวกับสมบัติล้ำค่าในโลก

“แคร็ก!”

ทะเลสายฟ้าสีม่วงผ่านไป ตำหนักที่เกิดจากการหลอมรวมของสายฟ้าบนท้องฟ้า ก็เคลื่อนตัวร่วงลงมายังพื้นดิน เลือดเนื้อของหลัวซิวที่เพิ่งได้เกิดใหม่และแข็งแกร่งขึ้นมาเมื่อครู่ก็พลันแตกสลายในทันที พากันระเบิดออกเป็นผุยผง

แม้แต่กระดูกของเขาก็เช่นเดียวกัน ภายใต้การกดทับของตำหนักสายฟ้า มันยังส่งเสียงแตกราวกับถูกบดขยี้จนเป็นเถ้าถ่าน