มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1660

หลังจากนั้นไม่นาน หลัวซิวได้ออกมาจาก เมืองอัคคีนภา และเมื่อเขาออกจากลานประมูล ร่าง ๆ หนึ่งก็ปิดบังลมปราณตามติดเขาอย่างเงียบๆ

ในพื้นที่ทุรกันดารแห้งแล้งซึ่งห่างไกลจากเมืองอัคคีนภา ร่างของหลัวซิวหยุดลงอย่างช้าๆ เขาสังเกตเห็นอีกฝ่ายตั้งแต่วินาทีแรกที่เริ่มติดตามเขาแล้ว

“ตามนานขนาดนี้ ออกมาได้แล้ว”

เขาหันกลับมาช้าๆ ดวงตาของเขาจดจ้องอยู่กับอนัตตา

อนัตตาสั่นสะท้านเล็กน้อย แต่คนที่ปรากฏตัวไม่ใช่ชายชราผมหงอก แต่เป็นชายร่างใหญ่กำยำที่มีลักษณะวัยกลางคน เขาสวมชุดเกราะสีเขียวอ่อนและสูงมากกว่าเก้าฟุต เหมือนหอคอยเหล็กหอหนึ่ง

“เจ้าเป็นคนของงานประมูลอัคคีนภา?” หลัวซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคิดว่าผู้ที่ติตตามเขาเงียบ ๆ คือชายชราผมหงอก และเขาไม่มีการติดต่อใดๆ กับชายร่างกำยำคนนี้ เขาเลยนึกถึงคนภายในของ ลานประมูล

เพราะสำหรับ เมืองอัคคีนภา แล้ว เขาเป็นคนนอกคนหนึ่ง และแม้ว่าลานประมูลจะเป็นผู้ดำเนินการ ก็ไม่มีผลกระทบใดๆ ต่อชื่อเสียงของลานประมูล

“เจ้าสามารถซื้อนักยุทธ์หญิงหกคนที่ไม่สำคัญด้วยแก้วเทวมากกว่าสามสิบล้านได้ ดูเหมือนว่าเจ้าจะรวยมาก วางแหวนเก็บของและสมบัติอาวุธทั้งหมดบนร่างของเจ้าลง แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า” ชายร่างกำยำพูดพร้อมการดูหมิ่นในสายตาของเขา

“หนวกหู!”

หลัวซิวไม่อยากเสียเวลา ดังนั้นเขาจึงเลือกโจมตีโดยตรงอย่างไม่ลังเล เขาเอื้อมมือออกไปคว้า หอกยุทธ์มังกรดำก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

“ในเมื่อเจ้าต่อต้าน งั้นเจ้าก็ไปตายซะ!”

ชายร่างกำยำยิ้มอย่างโหดเหี้ยม ทันใดนั้นร่างกายของเขาก็ระเบิดปราณของผู้แข็งแกร่งราชาเทพขั้นปลายพร้อมชกออกไป ทำลายสุญญากาศ ราวกับว่าหมัดของเขาเป็นภูเขาสูงตระหง่าน แรงกดดันนั้นน่าประหลาดใจ

หลัวซิวสามารถมองเห็นได้อย่างรวดเร็วว่าอีกฝ่ายเป็นผู้กลั่นร่างราชาเทพขั้นปลาย และเขายังคงฝึกฝนกฎดั้งเดิมธาตุดิน ความแข็งแกร่งและการป้องกันซึ่งเหนือกว่าผู้ฝึกตนในระดับเดียวกันมาก