มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 173

“งั้นหรือ?”

หลัวซิวโค้งปากเล็กน้อย ทันใดนั้นร่างนั้นเป็นประกาย และเขาแสดงวิชาตามลมล่าจันทรา ราวกับลมกระโชก ซึ่งเร็วราวกับดาวตก

หลัวซิวไม่ได้คิดที่จะต่อสู้กับเล่อเผิงเฉิงตั้งแต่แรก เขารู้ว่าถึงแม้ความแข็งแกร่งของตนเองจะก้าวหน้าไปมาก แต่เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแดนฝึกจิตขั้น9

“คิดหนี? มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก”

ดวงตาของเล่อเผิงเฉิงประกายดุดัน เขาเหาะเหินเดินฟ้า และไล่ตามหลัวซิวไป

และจอมยุทธ์พรสวรรค์สี่คนที่ตามเล่อเผิงเฉิงมา ก็ไล่ตามมาเช่นกัน แต่ความเร็วนั้นช้ากว่ามาก และเพียงครู่เดียวก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

ปรมาจารย์ฝึกจิตสามารถเหาะเหินเดินฟ้าได้ เมื่อเปรียบความเร็วแล้ว แม้ว่าวิชาตามลมล่าจันทราของหลัวซิวจะเป็นวิชายุทธ์ระดับ7 และเขาได้ฝึกฝนจนสำเร็จแล้ว แต่ไม่นานเขาก็ไล่ตามทัน

“ตายเสียเถอะ!”

เล่อเผิงเฉิงสะบัดมือและปล่อยพลังฝ่ามือ จากนั้นพลังจิตแท้พุ่งออกมา กลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่คลุมไปที่ร่างของหลัวซิว

เกิดความโกลาหลวุ่นวายบนถนน และเนื่องจากกลัวว่าตนเองจะได้รับผลกระทบ ทำให้ผู้คนที่เดินสัญจรไปมาต่างหลบหนีไปทั่วสารทิศ

ขณะที่เห็นว่าหลัวซิวกำลังจะถูกตาข่ายขนาดใหญ่ปกคลุม แต่ความเร็วของเขานั้นเพิ่มขึ้นทันที และร่างที่อยู่กลางอากาศนั้นเคลื่อนไปด้วยความประหลาด สามารถหลบหนีจากขอบเขตของตาข่ายขนาดใหญ่ได้

วิชาที่หลัวซิวใช้เป็นทักษะการสร้างพลังของวิชาดาบเร็ว

“ไอ้หนุ่ม เจ้าไม่สามารถหลบหนีได้หรอก!”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเล่อเผิงเฉิงหายไปอย่างไร้ร่องรอย เผยให้เห็นไอสังหารที่รุนแรงในดวงตา

เขาได้ตัดสินใจที่จะไม่ยั้งมือไว้ไมตรีอีกต่อไป และฆ่าหลัวซิวด้วยผลการฝึกตนที่ทรงพลังของปรมาจารย์โลกยุทธ์!

ขอเพียงแค่ฆ่าเขา ไม่ว่าจะเป็นความลับที่อยู่ในตัวเขา และไม่ว่าสิ่งที่ได้จะเป็นอะไร มันก็จะกลายเป็นของตนเอง

ดึงดาบออกจากแหวนเก็บของ พลานุภาพบนร่างของเล่อเผิงเฉิงปะทุขึ้นทันที และพลังจิตแท้ก็ถูกปลุกเสกเบิกเนตรลงบนดาบ

“ดาบดับอัสนีตก!”

วิชาที่เล่อเผิงเฉิงใช้คือวิชายุทธ์ขั้นสุดยอดระดับ6 และด้วยผลการฝึกตนของปรมาจารย์โลกยุทธ์ของเขานั้น มันทรงพลังกว่าวิชายุทธ์ระดับ7 ของหลัวซิวมาก!

ทักษะยุทธ์ที่นักฝึกยุทธ์ระดับต่ำแสดงออกมา ไม่ว่าจะระดับสูงเพียงใด ยังด้อยกว่าทักษะยุทธ์ทั่วไปที่นักฝึกยุทธ์ระดับสูงแสดงออกมา

นี่คือความแตกต่างและช่องว่างของผลการฝึกตน

แสงสีฟ้าประกายออกมาจากดาบ และกลายเป็นสายฟ้าพุ่งขึ้นไปกลางอากาศ จนทำให้เกิดเสียงดัง

สายฟ้าที่พุ่งขึ้นต่อเนื่องก่อให้เกิดพายุใหญ่ และผู้คนที่เดินสัญจรไปมาบนถนนบางคน ที่ไม่มีเวลาหลบหนีก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน ชั่วพริบตาผู้คนบาดเจ็บและเสียชีวิตนับสิบ

และขณะที่เขาแสดงทักษะยุทธ์ เล่อเผิงเฉิงได้ปล่อยพลานุภาพของปรมาจารย์โลกยุทธ์ แล้วตรึงหลัวซิวด้วยการสำนึก ทำให้เขาไม่สามารถหลบหนี ทำได้เพียงแค่ต่อต้านอย่างหนัก

เพราะตนเองนั้นเป็นแค่เพียงจอมยุทธ์พรสวรรค์เท่านั้น จะต้านทานการโจมตีของเขาได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม เวลาต่อมาสีหน้าของเล่อเผิงเฉิงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน พริบตาเดียวหลัวซิวนั้นหลุดพ้นจากการตรึงของการสำนึก

ไอสังหารที่พลุ่งพล่านวนอยู่รอบตัวหลัวซิว ราวกับกระแสน้ำวนสีแดงเลือด ไอสังหารทุกเส้นเป็นเหมือนแสงดาบสีเลือด ซึ่งเป็นพลานุภาพที่ไม่สามารถต้านทานได้

ห้วงยุทธ์กระบี่สังหาร!

ก่อนหน้านั้นหลัวซิอาศัยห้วงยุทธ์กระบี่สังหาร กระทั่งสามารถหลุดพ้นจากแรงกดดันที่มีพลานุภาพของยอดฝีมือราชายุทธ์เสิ่นหยวนหนานได้ นับประสาอะไรกับการตรึงการสำนึกของปรมาจารย์ฝึกจิต?

“ที่แท้เป็นห้วงยุทธ์นี่เอง!”