มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1737

หลัวซิวไม่ตระหนี่ในเรื่องนี้ เพราะเขตห้ามกาลเวลาเป็นฉียู่หรงพาเขามาที่นี่ และเขาไม่ได้ใช้แก้วห้วงเวลาที่ได้รับเพื่อฝึกฝนแต่เพื่อแลกเปลี่ยนแก้วเทวเท่านั้น เมื่อเทียบกับฉียู่หรง นางต้องการสิ่งเหล่านี้มากกว่า

ขณะที่คุยกัน ทั้งสองยังคงเดินหน้าต่อไปและพบแก้วห้วงเวลามากมายระหว่างทาง ตามการรับรู้ของตัวสำนึกของเขา พวกหลิวเทียนลู่ได้รับแก้วห้วงเวลาไม่น้อย พวกเขาพบแก้วห้วงเวลาขนาดใหญ่และเล็กสิบกว่าชิ้น

นอกจากได้รับแก้วห้วงเวลาแล้ว ปริภูมิที่เขตห้ามกาลเวลาบิดเบือนซึ่งปรากฏขึ้นเป็นบางครั้งก็น่ากลัวอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่หลัวซิวใช้ตัวสำนึกของตัวเองในการสัมผัสรับรู้ล่วงหน้า จากนั้นนำพาฉียู่หรงหลบหนีโดยเร็วที่สุด

แต่เขาสังเกตเห็นว่า เหล่าหลิวเทียนลู่ปลอดภัยตลอดทาง ราวกับว่าพวกเขารู้วิทางที่ปลอดภัยในการผ่านเขตห้ามกาลเวลา

“น่าสนใจ...” หลัวซิวค้นพบว่าคนเหล่านี้ที่ลงมาจากโลกาชั้นฟ้า ไม่ว่าจะเป็นหลิวเทียนลู่หรือเสิ่นปิงหยู บนร่างของพวกเขาต่างมีความลับและจุดประสงค์ไม่น้อย

ตั้งแต่แรกเริ่ม หลัวซิวอดกลั้นเจตนาฆ่าอยู่ในใจของเขา เพราะเขารู้ดีว่าเสี่ยวเจียงหมิงอยู่ในมือของหลิวเทียนลู่ ถ้าเขาไม่ต้องการคนอย่างหลิวเทียนลู่นำทางให้เขา เขาคงจาตีตั้งนานแล้ว

เวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว และคนอีกกลุ่มหนึ่งก็มาถึงเขตห้ามกาลเวลา

ผู้นำเป็นผู้หญิงที่เหมือนนางฟ้าศักดิ์สิทธิ์ นั่นคือเสิ่นปิงหยูและจู้เทียนหลงนำตระกูลจู้เดินตามหลังนาง

ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเสิ่นปิงหยู จู้เทียนหลงถูกนางดึงดูดใจอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เขารู้ว่านางมาจากวังมหาวาลที่โลกาชั้นฟ้า เขาก็ยิ่งตั้งใจแน่วแน่ที่จะติดตามนาง

แม้ว่าเขาจะเกิดในตระกูลชั้นนำในโลกะอัมพรเทว แต่จู้เทียนหลงก็ตระหนักดีถึงความจริงว่าตนเองเก่งแล้วก็ยังมีคนอื่นที่เก่งกาจกว่า ตระกูลจู้อาจถือเป็นกองกำลังที่ทรงพลังในพิภพล่าง แต่ก็ไม่นับอะไรในโลกาชั้นฟ้า