มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1785

“จักรวาลกว้างใหญ่ ผู้ที่มีความสามารถแปลกประหลาดก็มีมากจนนับไม่ถ้วน……”เสียงของตัวมรณาดังขึ้นมาในตัวหยั่งรู้ “ผู้สืบทอดตัวน้อย เส้นทางที่เจ้าต้องเดินนั้นยังอีกยาวไกลมาก”

สำหรับการจัดแจงของทางเรืออนัตตา ทุกคนที่อยู่บนเรือล้วนจนปัญญามาก ๆ แม้แต่เหล่าลูกค้าที่ถือป้ายบัญชาการขึ้นเรือสีทองสีเงินก็นิ่งเงียบไม่พูดอะไรเช่นกัน เห็นได้ชัดเจนเลยว่าต่างก็เข้าใจความแข็งแกร่งของกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเรืออนัตตา

ผนึกแหวนเก็บของของทุกคน จากนั้นค่อยแจกแหวนเก็บของที่สั่งทำขึ้นมาพิเศษให้ทุกคนคนละวง วิธีการเช่นนี้พูดได้เลยว่าอำมหิต

ชายวัยกลางคนชุดม่วงไม่ได้พูดอะไรมาก ยกมือขึ้นมาโบกหนึ่งครั้ง เกราะคุ้มกันที่อยู่นอกเรืออนัตตาจึงค่อย ๆ เปิดออก นักยุทธ์จำนวนมากที่อดใจรอไม่ไหวตั้งนานแล้วต่างพากันใช้วิชากลไกทะยานขึ้นฟ้า 

ต้องท้าวความก่อนว่ามาตรแม้นว่าต้องนำหนึ่งในสามของสมบัติที่ได้รับมามอบให้แก่เรืออนัตตา ทรัพย์สินบนดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ดวงหนึ่งก็เป็นสิ่งที่ไม่สามารถประมาณการได้เช่นกัน ขอแค่เพียงสามารถมีชีวิตรอดกลับมาได้ ก็ต้องได้รับดอกผลที่ไม่น้อยอย่างแน่นอน

อย่างไรเสียการที่เหล่านักยุทธ์อยู่บนเรือใช้เงินออมทั้งหมดในมือเพื่อมุ่งหน้าไปยังมหาโลกายอดอัมพรนั้น ต่างก็เพื่อให้ตนได้รับสภาพแวดล้อมในการฝึกตนที่ดีเยี่ยมมากกว่า รวมไปถึงทรัพยากรการฝึกตนที่หลากหลายมากกว่าเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และยังสามารถทำให้ตัวเองเข้าใกล้โอกาสและโชคมากขึ้นอีกก้าว

และทั้งหมดทั้งมวลนี้ล้วนมีโอกาสพบเจอบนดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์

“ดูฝั่งนั้นสิ!”

ทันใดนั้นเอง ก็มีคนอุทานอย่างตะลึง หลัวซิวก็มองไปตามเสียงเช่นกัน มีเรืออนัตตาขนาดใหญ่อีกลำหนึ่งกำลังบินตรงมาจากที่ไกล ๆ น่าจะเป็นเรือที่เดินทางผ่านทางนี้เช่นกัน และค้นพบดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ที่เคลื่อนไหวตรงหน้านี้ 

“นั่นมันสรรพหมายเลข 6 นี่”มีคนจำความเป็นมาของเรืออนัตตาลำนั้นได้

สรรพหมายเลข 6 ที่กล่าวถึง คำว่าสรรพในนั้นหมายถึงสรรพมหาโลกา ส่วนหมายเลข 6 นั้นคือลำดับของเรืออนัตตาลำนี้