อ่านสรุป บทที่ 1788 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
บทที่ บทที่ 1788 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ขอเพียงเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ก็จะไม่มีผู้ใดไม่เข้าใจประโยชน์ของการตระหนักรู้ได้ในทันที การตระหนักรู้ได้ในทันทีดีกว่าการตบะสิบปี ซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องลมปากอย่างแน่นอน
หากสามารถเข้าสู่สภาวะการตระหนักรู้ได้ในทันทีบ่อย ๆ เช่นนั้นไม่ว่าจะเป็นการยกระดับผลการฝึกตนหรือแดนยุทธ์ก็จะข้ามขั้นได้เร็วอย่างน่าทึ่ง มีการก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว
ด้วยเหตุนี้ต้นเทวหยกโลหิตก็ถูกเรียกว่าต้นกายสิทธิ์สำนึกเช่นกัน ทันทีที่ข่าวคราวเรื่องมันปรากฏอยู่ ณ ที่แห่งนี้แพร่งพรายออกไป ผู้แข็งแกร่งระดับจ้าวมหาเทพจำนวนมากยังต้องเบียดเสียดกันมาแข่งกันแย่งชิง
หลัวซิวก็นึกไม่ถึงเช่นกันว่าตัวเองจะโชคดีเช่นนี้ ทันทีที่เหยียบย่ำลงบนดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์ดวงนี้ ก็ค้นพบหินหยกกายสิทธิ์เช่นนี้เลยอย่างนั้นหรือ
ในขณะที่หลัวซิวคิดที่จะขุดต้นเทวหยกโลหิตต้นนี้ไปอยู่นั้น ก็มีลำแสงหน่ึงลำแสงบินมาจากที่ไกล ๆ ความเร็วนั้นรวดเร็วมาก ๆ มาถึงภายในชั่วลมหายใจเดียว
“เจ้าเองหรือ?”
ผู้ที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าก็คือชายวัยกลางคนที่มาเจรจาหารือกับเขาหลังเขาฆ่าคนบนเรืออนัตตาในเมื่อนั้นนั่นเอง
ชายวัยกลางคนผู้นี้สวมใส่ชุดคลุมยาวเงิน มีตำแหน่งเป็นผู้ดูแลบนเรืออนัตตา ในตำแหน่งทั้งหมดนี้ยังมีผู้คุมกฎ รวมไปถึงผู้อาวุโสที่ปกปักรักษาอยู่บนเรืออนัตตาด้วย
ผู้ดูแลใส่ชุดคลุมยาวเงิน ผู้คุมกฎใส่ชุดคลุมยาวทอง ผู้อาวุโสใส่ชุดคลุมยาวม่วง
ผู้ที่มีกฎผนึกตรานั่น คือชายวัยกลางคนชุดม่วงที่ทันทีที่ลงมือก็ผนึกแหวนเก็บของของคนนับหมื่น และเขาก็คือผู้อาวุโสที่ปกปักรักษาอยู่บนเรืออนัตตายอดอัมพรหมายเลข 3 นั่นเอง
ผู้ดูแลชุดคลุมยาวเงินผู้นี้จำหน้าหลัวซิวได้ในทันที อย่างไร้เสียเมื่อครู่คนดังกล่าวเพิ่งฆ่าคนบนเรือไป คนประเภทนี้หากไม่ใช่สมองมีปัญหา ก็คือคนที่ศักยภาพแข็งแกร่งมาก ๆ
ถึงแม้แหวนเก็บของจะถูกผนึกไปแล้ว แต่จุดลมปราณทั้ง 28 จุดที่หลัวซิวเปิดออกมาได้ก็สามารถใช้เป็นแหวนเก็บของได้เช่นกัน มูลค่าของต้นเทวหยกโลหิตต้นนี้สูงเกินไป เขาไม่มีความคิดที่จะให้คนในเรืออนัตตารู้หรอกนะ
“เจ้ารนหาที่ตาย!”
สีหน้าของผู้ดูแลชุดคลุมยาวเงินเปลี่ยนไป นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าหมอนี่จะไม่ไว้หน้าตนเองเช่นนี้ และยิ่งขุดต้นเทวหยกโลหิตไปต่อหน้าต่อตาตัวเองด้วย
เขาคิดว่าหลัวซิวเก็บต้นเทวเข้าไปในแหวนเก็บของ หากเป็นเช่นนั้นมาตรแม้นว่าเมื่อถูกเรืออนัตตาค้นพบแล้ว มันก็จะไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเองอีกเลย หากเขาได้รับต้นเทวหยกโลหิตเอง เช่นนั้นก็ไม่มีความจำเป็นต้องส่งให้ทางเรืออนัตตาด้วยซ้ำ ถึงครานั้นแค่ส่งของอะไรก็ได้ออกมาในเชิงสัญลักษณ์ก็เพียงพอแล้ว
เสี้ยววินาทีที่จิตสังหารพรั่งพรูออกมา ผู้ดูแลชุดคลุมยาวเงินก็ลงมือโดยไม่ลังเลใจแล้ว ของขลังลักษณะพัดหนึ่งใบถูกเขาเรียกออกมา ในระหว่างที่พัดโบกพัด ก็เกิดเป็นลมที่โหมพัดกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง จนประกอบเป็นพายุหมุนปริภูมิหนึ่งลูก ผนึกร่างหลัวซิวเอาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...