มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1816

โดยทั่วไปแล้วสิ่งของที่ประมูลได้ในงานประมูลต้องจ่ายภายในงานเลย เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้คนแข่งประมูลมั่วซั่ว แล้วส่งผลให้ของประมูลเข้าสู่ขั้นตอนประมูลล้มเหลว 

แม้นักประมูลสาวยั่วเย้าคนนั้นจะยิ้มได้หวานละมุนมาก ทว่าหลัวซิวกลับเข้าใจดีมาก ๆ ว่าทันทีที่ตัวเองเอาเงินออกมาไม่ได้ละก็ ฝ่ายตรงข้ามต้องเปลี่ยนสีภายในเสี้ยววินาทีแน่นอน เปลี่ยนไวยิ่งกว่าการเปลี่ยนหน้าหนังสือแน่ ๆ

หลัวซิวหยิบแหวนเก็บของออกมาหนึ่งวง หลังจากคนใช้สาวคนนั้นตรวจสอบเสร็จเรียบร้อยแล้ว นางจึงชันเข่าข้างหนึ่งลงต่อหน้าหลัวซิว นำลูกแก้วที่วางอยู่บนถาดรองส่งไปตรงหน้าหลัวซิว เพียงยื่นมือออกมาก็เอื้อมถึงแล้ว

เสียแก้วเทวชั้นสูงสิบล้านชิ้นในทีเดียว หลัวซิวก็รู้สึกปวดตับมาก ๆ เช่นกัน ทว่าภาพภายนอกกลับแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ ยื่นมือไปจับลูกแก้วที่ผนึกอัคคีเทพเพลิงดาราไว้มา

เสี้ยววินาทีที่หยิบลูกแก้วขึ้นมา ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นถัดจากนั้นกลับอยู่เหนือการคาดหมายของทุกคนอีกครั้ง

เห็นเพียงเงาร่างของหลัวซิวลอยขึ้น ถึงกับเหยียบลงห้วงอากาศที่ว่างเปล่าแล้วบินตรงไปยังห้องที่นั่งพิเศษที่หงเฟยและเซียวเฟยอยู่

บริเวณรอบห้องมีค่ายกลขวางกั้น แต่กลับไม่มีผลต่อการให้คนอื่นเข้าไป ดังนั้นร่างกายของหลัวซิวจึงเดินเข้าไปภายในได้อย่างราบรื่น หายวับไปจากสายตาของผู้คนที่อยู่ภายในห้องโถงใหญ่

อย่างไรก็ตามถึงแม้ผู้คนจะมองไม่เห็น ทว่าเสียงที่อยู่ภายในกลับดังออกมา 

“ได้ยินมาว่าการฝึกตนของเทพธิดาหงเฟยมีความเข้ากันกับกฎเพลิงอัคคีได้สูงมาก ๆ ข้าน้อยจึงยืมดอกไม้มาถวายพระ นำอัคคีเทพเพลิงดาราดวงนี้มอบให้แก่เทพธิดา”

ว่าอย่างไรนะ!?

เมื่อทุกคนที่อยู่ภายในห้องโถงใหญ่ได้ยินคำพูดดังกล่าวแล้ว ต่างก็ผงะไปในทันที และมีสีหน้าที่เหลือเชื่อปรากฏบนใบหน้าเช่นกัน 

อัคคีเทพเพลิงดาราที่ซื้อมาในราคาแก้วเทวชั้นสูงสิบล้านชิ้น จะมอบให้ผู้อื่นรวดเร็วเช่นนี้เลยหรือ? 

และที่สำคัญมากกว่านั้นคือคนที่หมอนั่นมอบให้ ยังอยู่ในนามภรรยาในอนาคตของคนที่เพิ่งแข่งประมูลกับเขาเมื่อครู่นี้อย่างเซียวเฟยด้วย!

นี่มันจังหวะของการจะหักหน้าและเลื่อยขาเก้าอี้ผู้อื่นโดยสิ้นเชิงหรือ?

นี่มันจองหองเกินไปหรือเปล่า รังแกผู้อื่นมากเกินไปหรือเปล่า?