มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1819

การผนึกรวมดาราไม่ได้เป็นของเคล็ดแสงดาวเทียนเต้าและเคล็ดวิชาจุดลมปราณโดยเฉพาะ วรยุทธ์ระดับมหาจักรพรรดิก็สามารถทำได้เช่นกัน แต่ทว่าแค่ไม่ประณีตสวยวิจิตรเท่าเคล็ดแสงดาวเทียนเต้าและเคล็ดวิชาจุดลมปราณ 

“ใช่สินะ การจองหองมีราคาที่ต้องจ่าย”จู่ ๆ หลัวซิวก็ยิ้มอ่อน แล้วพ้นคำพูดที่ฟังดูพิลึกออกมาหนึ่งคำ

แต่ทว่าคำพูดดังกล่าวที่ดังเข้าไปในหูเซียวเฟยกลับเหมือนการถากถาง จึงทำให้จิตสังหารที่อยู่ในแววตาเขาเข้มข้นมากยิ่งขึ้น 

และในความเป็นจริง สิ่งที่หลัวซิวทอดถอนใจนั้นคือตัวเขาเอง หากไม่ใช่เพราะตัวเองในอดีตจองหองพองขนมากเกินไป แล้วญาติพี่น้องมิตรสหายของตัวเองจะต้องประสบภัยที่ไม่มีเค้ามาก่อนเพราะเขาได้อย่างไรล่ะ?

ทันใดนั้นเอง เงาร่างของเซียวเฟยก็หายวับไปจากที่ไกล วินาทีต่อไปเขาก็ปรากฏด้านหลังหลัวซิวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฟาดฟันกระบี่ยาวที่ไร้รูปไร้เงาไปด้านหลังศีรษะหลัวซิวโดยตรง

นี่ไม่ใช่การเคลื่อนไหวภายในพริบตาของกฎปริภูมิแต่อย่างใด แต่เป็นเพียงความเร็วอย่างเดียวเท่านั้น เป็นความเร้นลับที่มีกฎความเร็วแฝงซ่อนอยู่ 

ตู้ม!

ณ วินาทีนี้ หลัวซิวก็ระเบิดออร่าบนร่างตัวเองออกมากะทันหันเช่นกัน ดาราทั้ง 30 ดวงปรากฏอยู่ด้านหลัง และกลายเป็นห้วงดาราหนึ่ง 

เขาไม่ได้แสดงโลกาดาราที่กลายมาจากจุดลมปราณร่างมนุษย์ออกมา มิเช่นนั้นก็จะไม่ใช่ดารา 30 ดวง แต่เป็น 58 ดวง!

“วรยุทธ์ระดับมหาจักรพรรดิ?”

สีหน้าของเซียวเฟยเปลี่ยนไปเล็กน้อย วรยุทธ์ระดับมหาจักรพรรดิที่เขาฝึกนั้น ตั้งแต่เทพมารเป็นต้นไป เมื่อบรรลุถึงทุก ๆ แดนใหญ่จะสามารถผนึกรวมดาราออกมาได้ 10 ดวง ปัจจุบันเขาฝึกขั้น 3 ถึงแดนขั้นสูงแล้ว แต่ก็ผนึกรวมดาราออกมาได้เพียง 30 ดวง

มีดารา 30 ดวงเหมือนกัน ซึ่งนั่นก็หมายความว่าผลการฝึกตนของเจ้าหมอนี่ที่มีนามว่าซิวหลัวไม่ได้ด้อยไปกว่าตนเองหรือ?

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว ดาราทั้ง 30 ดวงของทั้งสองฝ่ายก็พุ่งชนกันอย่างรุนแรง และเสี้ยววินาทีที่กระบี่ของเซียวเฟยกำลังจะทิ่มแทงโดนหลังศีรษะของหลัวซิว ก็ถูกดาบรบที่มีแสงอัสนีกระพริบระยิบระยับต้านทานไว้ก่อน

ตั่ง!

สะเก็ดไฟกระเด็นไปทั่วทุกสารทิศ ดาบเงาสายฟ้าสั่นเทิ้มจนเสียงดังเวิง ๆ ส่วนหลัวซิวก็หันหลังกลับไปภายในเสี้ยววินาทีนั้นเช่นกัน ยื่นมือออกไปจับด้ามจับดาบรบเอาไว้ แล้วฟาดฟันออกไปหนึ่งที