มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1826

ณ วินาทีนี้ กลับมีคัมภีร์โอสถเล่มหนึ่งปรากฏตรงหน้าเขาอีกครั้ง!

“ความสามารถในการกลั่นยาทั้งหมดของข้าล้วนมาจากคัมภีร์โอสถเล่มนี้ อย่างไรก็ตามคัมภีร์โอสถนั้นลึกซึ้งมาก ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปสามารถตระหนักได้อย่างแน่นอน หากเจ้าสามารถตระหนักรู้สิ่งที่อยู่ภายในได้ ก็จะสามารถกลายเป็นศิษย์ของข้า”

จีเสวียนคงเอ่ยปากพูดอย่างเชื่องช้า: “ข้าจักใช้วิชาคัมภีร์โอสถกลั่นยา เจ้าคอยดูให้ดี”

เสี้ยววินาทีที่ยังไม่ทันสิ้นเสียง จีเสวียนคงก็เริ่มโบกไม้โบกมือแล้ว ยาเซียนถูกเขาเสกออกมาทีละเม็ด จากนั้นเตายาที่เหมือนสร้างมาจากทองคำหนึ่งลูกก็บินออกมาจากจุดตันเถียนของเขา

ถัดจากนั้น จีเสวียนคงก็ดีดนิ้วชี้ทีหนึ่ง ก็มีเปลวไฟสีขาวบินออกมาตาม ผสมเข้าไปในเตายาทองคำแล้วเริ่มแผดเผาอยู่ภายใน ก่อนจะมีออร่าชีวีที่มากมายมหาศาลปรากฏ

ณ วินาทีนี้ แม้กระทั่งกฎชีวิตที่ตัวหลัวซิวฝึกก็เกิดความรู้สึกร่วมกับมันด้วย 

“โอ๊ะ?”

จีเสวียนคงมองหลัวซิวด้วยสายตาที่แปลกใจรอบหนึ่ง ทว่ากลับไม่ได้พูดอะไรนัก แต่เป็นการเพ่งเล็งความสนใจไปที่การกลั่นยา

การกลั่นยาเซียนนั้น ต้องมีวิชายาที่สอดคล้องกัน หลัวซิวสามารถสังเกตเห็นได้ว่าการกลั่นยาในครั้งนี้ของจีเสวียนคงมิใช่ยาเซียนระดับสูงแต่อย่างใด เป็นเพียงยาเซียนระดับ 9 หนึ่งเม็ด

ซึ่งหลัวซิวก็สามารถกลั่นยาประเภทนี้ได้เช่นกัน เขาคุ้นเคยกับขั้นตอนการกลั่นยามาก ๆ แต่สิ่งที่ทำให้เขาเงียบเชียบลงไปเลยคือความเร็วในการร่ายวิชายาของจีเสวียนคงนั้นรวดเร็วมาก ๆ มากกว่านั้นคือทำให้แม้แต่ตัวสำนึกของเขา ก็ไม่สามารถจับร่องรอยการร่ายพลังตราประทับที่ฝ่ายตรงข้ามปลดปล่อยออกมาได้ด้วย 

“การกลั่นยาเซียนระดับ 9 นั้นต้องยุ่งยากเช่นนี้เลยหรือ?”

หลัวซิวขมวดคิ้วลง เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ขั้นตอนการกลั่นยาเซียนระดับ 9 ของเขานั้นไม่ได้ซับซ้อนเช่นนี้ หากพูดตามหลักการ ระดับฝีมือของจีเสวียนคงอยู่เหนือตัวเองมาก ขั้นตอนในการกลั่นยาจึงควรจะผ่อนคลายมากกว่าสิ