มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 186

บนจัตุรัส มีแผ่นศิลาสีดำตั้งอยู่ตรงนั้นหนึ่งแผ่น ตัวอักษรสีทองถูกแกะสลักเรียงรายอยู่บนนั้น ในขณะเดียวกันก็มีการทำสัญลักษณ์แต่ละคนได้คะแนนเท่าไหร่

ผู้ที่ติดอันดับหนึ่งคือชายหนุ่มคนหนึ่งที่ชื่อเจ้าหินดำอาศัยผลการฝึกตนแดนฝึกจิตขั้นสี่ ได้รับคะแนนรวมทั้งหมดหนึ่งพันสามร้อยกว่าคะแนน

ด้านหลังของเขาก็เป็นผู้ฝึกจิตขั้นสี่สองคน หนึ่งในนั้นคือช่าวชูเจิ้งฉี ติดอันดับสาม

สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่แผ่นศิลา ดวงตาของคนหนุ่มสาวแต่ละคนลุกวาวเป็นประกาย กำลังหาชื่อของตัวเองบนแผ่นศิลา

ไม่นาน หลัวซิวก็เจอชื่อของตัวเอง ชื่อของเขาติดอันดับที่ยี่สิบสาม อันดับนี้ไม่ได้ถือว่าสูงมาก แต่ก็ไม่ได้ต่ำเกินไป อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงการแข่งขันรอบแรกเท่านั้น

ต่อจากนั้นหลัวซิวเจอชื่อของเหยียนซีโรว่ที่ด้านหลัง อันดับคืออันดับที่ยี่สิบเจ็ด

หลังจากดูอันดับเรียบร้อย มีทั้งคนดีใจมีทั้งคนรู้สึกเศร้า ติดห้าร้อยอันดับแรก แม้จะอยู่ห่างจากสิบอันดับแรกอีกยาวไกล แต่ก็ยังมีโอกาสเข้าสู่การแข่งขันรอบที่สอง

และคนที่ติดสิบอันดับแรก ในขณะที่กำลังรู้สึกโล่งอกก็ต้องเฝ้าระวังไปด้วย เพราะการติดสิบอันดับแรกในการแข่งรอบแรก มันไม่สามารถบ่งบอกถึงอะไรได้อย่างแม่นยำ การแข่งขันต่อจากนี้มีแต่โหดร้ายและน่ากลัวยิ่งขึ้น

หลังจากการแข่งขันรอบแรกสิ้นสุดลง คนที่ติดอันดับห้าร้อยแรก จะมีเวลาพักผ่อนและเตรียมตัวสามวัน

หลังจากนี้สามวัน คนทั้งห้าร้อยต้องมารวมตัวกันที่จัตุรัสแห่งนี้ ทำการคัดเลือกรอบที่สองต่อ

“ฮ่าฮ่า ไอ้หนู คิดไม่ถึงว่าจะติดอันดับที่ยี่สิบสาม”

หลังจากที่กลับมา บนใบหน้าของหัวหน้าแก๊งเสิ่นหยวนหนานเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขารู้สึกพึงพอใจกับสถิติของหลัวซิวมาก

อย่างไรก็ตามในมุมมองของเขา แม้หลัวซิวจะมีพลังที่เทียบเท่ากับปรมาจารย์ฝึกจิต ทว่าท้ายที่สุดผลการฝึกตนของเขาต่ำเกิน สามารถเจิดจรัสท่ามกลางอัจฉริยะมากมายขนาดนี้ ถือเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย

และเมื่อเทียบกับอันดับของหลัวซิว หลินเจียเอ๋อร์สมาชิกอัจฉริยะของแก๊งเขตการปกครองโตว้ไห่ กลับติดอันดับที่ร้อยกว่า

ผลการฝึกตนของนางบรรลุถึงพรสวรรค์ขั้นเก้าแล้ว สถิตินี้โดดเด่นกว่าผู้ฝึกจิตครึ่งไปเยอะมาก แต่หากต้องการแย่งสิบอันดับแรก กลับมีความเป็นไปได้น้อยมาก

ภายในใจของหลินเจียเอ่อร์ยังคงรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย นางรู้สึกว่าผลการฝึกตนของหลัวซิวสูงกว่าตนเองเพียงน้อยนิด เขามีสิทธิ์อะไรติดอันดับยี่สิบสาม ส่วนตนเองกลับต้องมาอยู่ร้อยอันดับหลัง?

และในขณะนั้นเอง เสิ่นหยวนหนานสังเกตถึงผลการฝึกตนของหลัวซิว เขาแสดงสีหน้าประหลาดใจ “ไอ้หนูเจ้าทะลวงแดนฝึกจิตแล้ว?”

ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชายุทธ์ขั้นห้า การรับรู้ของเสิ่นหยวนหนานเฉียบคมเพียงใด เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่เปลี่ยนไปบนตัวของหลัวซิว

“บังเอิญโชคดีทะลวงผ่านก็เท่านั้น” หลัวซิวยิ้มติดตลก

“โชคดีบ้านเจ้าสิ! สามารถทะลวงได้เป็นเพราะความสามารถของเจ้า เส้นทางของการฝึกตนมีคำว่าโชคดีด้วยหรือ?” เสิ่นหยวนหนานเบ้ปาก ยิ้มแล้วพูดตำหนิ

ที่จริงภายในใจของเขาก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย อัจฉริยะเช่นนี้เหตุใดไม่ปรากฏที่เขตการปกครองโตว้ไห่ แต่ไปปรากฏขึ้นที่เขตการปกครองหยุนหลงของเหวินเซวียนหง?

ทั้งที่เขตปกครองโตว้ไห่กว้างใหญ่ไพศาลมากกว่าเขตปกครองหยุนหลง ประชากรก็มีมากกว่า โอกาสที่จะมีอัจฉริยะปรากฏขึ้นก็ควรจะสูงกว่า ทว่าเขตปกครองหยุนหลงไปทำอะไรถึงโชคดี มีอัจฉริยะแบบนี้ปรากฏขึ้น?