มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1908

อั่ก!

ชายหนุ่มชุดน้ำเงินกระอักเลือดอย่างบ้าคลั่ง ร่างกายบินกระเด็นออกไป ถึงแม้จะไม่สามารถบีบทำลายฮู้หลบหนีไปได้ แต่ของขลังคุ้มกันระดับมกุฎของเขาก็ต้านทานหอกมังกรของหลัวซิวเอาไว้ได้ในช่วงเวลาที่สำคัญ

อย่างไรก็ตามวิธีการของหลัวซิวไม่ได้มีเพียงแค่นี้อยู่แล้ว โคจรเคล็ดเทวกลั่นวิญญาณ ตัวสำนึกของเขาผนึกรวมกันเป็นแสงหอกดวงหนึ่ง ทิ่มแทงเข้าไปในตัวหยั่งรู้ของฝ่ายตรงข้ามอย่างไร้รูปไร้เงา

ในขณะที่กระอักเลือดแล้วบินกระเด็นออกไป ชายหนุ่มสีน้ำเงินก็อยากบีบทำลายฮู้ต่อ เดิมทีคิดว่าครั้งนี้ต้องทำสำเร็จแน่นอน ทว่ากลับรู้สึกว่าตัวหยั่งรู้เจ็บปวดรวดร้าวขึ้นมากะทันหัน ถัดจากนั้นเหมือนมีแสงหอกดวงหนึ่งโจมตีลงบนช่องจิตของเขาอย่างรุนแรง ทำให้วิญญาณของเขาสั่นคลอน ความปวดร้าวอย่างยิ่งรุมเร้าเข้ามา

“อ๊ากก! ……”

ความปวดร้าวของการที่วิญญาณถูกโจมตีนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถต้านทานได้ ชายหนุ่มชุดน้ำเงินกรีดร้องอย่างน่าเวทนา ยิ่งกว่านั้นคือไม่มีแม้แต่จิตใจที่จะไปกระตุ้นของขลังคุ้มกันแล้ว

ฟึ่บ!

หอกมังกรแดงมืดก้าวข้ามผ่านปริภูมิ แทงทะลวงกะโหลกของชายหนุ่มชุดน้ำเงินภายในพริบตา 

ถัดจากนั้นอสูรดูดจิตก็อ้าปากกว้าง กลืนกินร่างกายของชายหนุ่มชุดน้ำเงินลงไปโดยตรง 

หลัวซิวไม่สนใจความเป็นมาของชายหนุ่มชุดน้ำเงินนี้แต่อย่างใด ชำระสะสางสิ่งของที่ไม่มีประโยชน์ในแหวนเก็บของออกไป จากนั้นเขาก็นั่งท่าขัดสมาธิลงบนศีรษะของอสูรดูดจิต คอยคุ้มกันให้จีเสี่ยวจื่อที่อยู่ในสภาวะการตระหนักรู้