สรุปตอน บทที่ 1909 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
ตอน บทที่ 1909 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ในกระแสสัมผัสของหลัวซิว อสูรโบราณระดับมกุฎเทพที่อาศัยอยู่บนดวงดาวดวงนี้ก็มีไม่น้อยเช่นกัน แต่ถ้าเกิดพูดถึงเรื่องความแข็งแกร่งทางพลังออร่าแล้ว กลับไม่มีตัวใดที่สามารถเทียบเคียงกับช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนี้ได้
“โครมคราม!”
หลัวซิวโยนหนวดของอสูรกลืนดาราที่อยู่ในโลกาจุดลมปราณออกมา หนวดยักษ์ที่ยาวหลายพันไมล์ร่วงหล่นลงบนพื้น เหมือนดั่งแนวเทือกเขาหลายพันไมล์ที่ทอดยาว
ยังมีเศษพลังออร่าของอสูรกลืนดาราหลงเหลือบนหนวดเส้นนี้อยู่ บ้าง ในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งอันดับ 3 ในอสูรโบราณยุคดึกดำบรรพ์ พลังออร่าของอสูรกลืนดาราเพียงพอที่จะข่มอสูรโบราณจำนวนมากได้อย่างแน่นอน
ถึงแม้อสูรดูดจิตจะเป็นอสูรโบราณที่ถูกจัดอยู่ในอันดับ 1 แต่ทว่าเนื่องจากอสูรดูดจิต ณ วินาทีนี้ยังแข็งแกร่งไม่มากพอ ดังนั้นจึงยังไม่สามารถสยบอสูรโบราณระดับมกุฎเทพด้วยพลานุภาพได้
และมันก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ด้วย หลังจากที่หนวดเส้นนี้ของอสูรกลืนดาราปรากฏ อสูรโบราณจำนวนมากที่รวมตัวกันแล้วมาจากทั่วทุกสารทิศหยุดการเคลื่อนไหว
แม้แต่ช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนั้นก็หยุดลงแล้วเช่นกัน ดวงตาที่กลมโตจ้องเขม็งไปทางหนวดนั่น มีความเกรงกลัวและเข้มงวดทะลุออกมาจากดวงตาเล็กน้อย
ถึงแม้หนวดเส้นนี้อสูรกลืนดาราจะถูกตัดลงมาจากร่างเดิมสักระยะหนึ่งแล้ว แต่ทว่าด้านบนก็ยังมีออร่าระดับจ้าวมหาเทพหลงหลืออยู่เล็กน้อย
ภายใต้การข่มของอสูรกลืนดาราระดับจ้าวมหาเทพ อสูรโบราณจำนวนมากเริ่มถดถอยแล้ว ทว่าช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนั้นกลับลังเลใจอยู่เล็กน้อย มันไม่อยากจากไปบัดนี้แต่อย่างใด
ในฐานะที่เป็นอสูรโบราณที่แข็งแกร่งที่สุดบนดาวเคราะห์ดวงนี้ ดูเหมือนกับว่าช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนี้จะไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น
“ไสหัวไป!”
หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น ห้วงดารายุทธ์ปรากฏด้านหลังพลางทิ่มแทงหอกมังกรแดงมืดออกไป
วิถียุทธวัฏสงสารของจ้าววัฏสงสารรุ่นแรก วิถียุทธสายเลือดของผู้บุกเบิกเผ่าพันธุ์มาร เหล่าผู้แข็งแกร่งที่ริเริ่มวิถียุทธ์ของตัวเองล้วนมีทิศทางที่ชัดเจนของตน
ส่วนหลัวซิวนั้น แท้จริงแล้วเขาไม่เคยมีทิศทางที่ชัดเจนของตัวเองมาโดยตลอด แค่ฝึกตนโดยการหลอมรวมวิถีต่าง ๆ และวิชาต่าง ๆ เข้าด้วยกัน อยากสร้างวิถียุทธ์ที่ครอบจักรวาลของตัวเองขึ้นมา ซึ่งนี่ก็เป็นความตั้งใจเดิมที่เขาริเริ่มพลังอมตะอย่างหมื่นจักรวาลไร้รูปเช่นกัน
แต่วิถียุทธ์ที่เขาฝึกนั้นผสมผสานคละปนกันมากเกินไป วิถียุทธดาราของเคล็ดแสงดาวเทียนเต้า วิถียุทธวัฏสงสารของการเวียนว่ายตายเกิดห้วงเวลา วิถียุทธสายเลือดของผู้บุกเบิกเผ่ามาร ตลอดจนวิถียุทธร่างเนื้อของเคล็ดวิชาจุดลมปราณ
เมื่อฝึกวิถียุทธ์เหล่านี้ให้ถึงขีดสุด ก็ล้วนสามารถกลายเป็นผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานได้ แต่ทว่าหลัวซิวกลับยังไม่พึงพอใจ หรือจะพูดอีกอย่างว่าวิถียุทธ์เหล่านี้ ไม่มีวิถีใดที่เป็นวิถียุทธ์ในใจเขาเลย
และเป็นเพราะไม่มีทิศทางวิถียุทธ์ที่ชัดเจนของตัวเอง ดังนั้นกระทั่งถึงบัดนี้ เขาก็ไม่ได้ฝึกเซ่นอาวุธมรรคผลของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...