มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1909

ในกระแสสัมผัสของหลัวซิว อสูรโบราณระดับมกุฎเทพที่อาศัยอยู่บนดวงดาวดวงนี้ก็มีไม่น้อยเช่นกัน แต่ถ้าเกิดพูดถึงเรื่องความแข็งแกร่งทางพลังออร่าแล้ว กลับไม่มีตัวใดที่สามารถเทียบเคียงกับช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนี้ได้ 

“โครมคราม!”

หลัวซิวโยนหนวดของอสูรกลืนดาราที่อยู่ในโลกาจุดลมปราณออกมา หนวดยักษ์ที่ยาวหลายพันไมล์ร่วงหล่นลงบนพื้น เหมือนดั่งแนวเทือกเขาหลายพันไมล์ที่ทอดยาว

ยังมีเศษพลังออร่าของอสูรกลืนดาราหลงเหลือบนหนวดเส้นนี้อยู่ บ้าง ในฐานะที่เป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งอันดับ 3 ในอสูรโบราณยุคดึกดำบรรพ์ พลังออร่าของอสูรกลืนดาราเพียงพอที่จะข่มอสูรโบราณจำนวนมากได้อย่างแน่นอน

ถึงแม้อสูรดูดจิตจะเป็นอสูรโบราณที่ถูกจัดอยู่ในอันดับ 1 แต่ทว่าเนื่องจากอสูรดูดจิต ณ วินาทีนี้ยังแข็งแกร่งไม่มากพอ ดังนั้นจึงยังไม่สามารถสยบอสูรโบราณระดับมกุฎเทพด้วยพลานุภาพได้ 

และมันก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ ด้วย หลังจากที่หนวดเส้นนี้ของอสูรกลืนดาราปรากฏ อสูรโบราณจำนวนมากที่รวมตัวกันแล้วมาจากทั่วทุกสารทิศหยุดการเคลื่อนไหว

แม้แต่ช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนั้นก็หยุดลงแล้วเช่นกัน ดวงตาที่กลมโตจ้องเขม็งไปทางหนวดนั่น มีความเกรงกลัวและเข้มงวดทะลุออกมาจากดวงตาเล็กน้อย 

ถึงแม้หนวดเส้นนี้อสูรกลืนดาราจะถูกตัดลงมาจากร่างเดิมสักระยะหนึ่งแล้ว แต่ทว่าด้านบนก็ยังมีออร่าระดับจ้าวมหาเทพหลงหลืออยู่เล็กน้อย

ภายใต้การข่มของอสูรกลืนดาราระดับจ้าวมหาเทพ อสูรโบราณจำนวนมากเริ่มถดถอยแล้ว ทว่าช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนั้นกลับลังเลใจอยู่เล็กน้อย มันไม่อยากจากไปบัดนี้แต่อย่างใด

ในฐานะที่เป็นอสูรโบราณที่แข็งแกร่งที่สุดบนดาวเคราะห์ดวงนี้ ดูเหมือนกับว่าช้างยักษ์สีขาวเงินตัวนี้จะไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น

“ไสหัวไป!”

หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น ห้วงดารายุทธ์ปรากฏด้านหลังพลางทิ่มแทงหอกมังกรแดงมืดออกไป