มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1953

“เตี๊ยง!”

ปราณกระบี่ตรีภพหนึ่งทะลวงอนัตตา เลือดสีแดงสดก็กระเด็นเหมือนฝนที่ตกหนักอย่างกับน้ำรั่วทันที ย้อมช่องว่างระหว่างดวงดาวจนแดงฉาน

ผู้ที่ลงมือคือชายหนุ่มที่อยู่ในชุดสีม่วงคนหนึ่ง ซึ่งอาวุธที่อยู่ในมือเขาก็คือกระบี่ผงาดเลิศที่มีเกณฑ์ตรีภพซ่อนอยู่นั่นเอง

มีตรีภพโกลาหลที่ไร้ขอบเขตแผ่กระจายออกมาจากด้านหลังของชายหนุ่มชุดม่วงคนดังกล่าว วิวัฒนาการจนกลายเป็นมหาโลกาใบหนึ่ง และตรงจุดศูนย์กลางของมหาโลกามมีตำหนักม่วงหลังหนึ่งกดอัดอยู่ พลังออร่าดูฮึกเหิมอย่างยิ่ง

มหาโลกาใบหนึ่งก็คือหนึ่งห้วงดารา ตั้งแต่โบราณกาลจวบจนปัจจุบัน มีเพียงก่อนผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ดับสลายสูญสิ้น ถึงจะสามารถอาศัยพลังเทพสูงสุดมาบุกเบิกมหาโลกาใบหนึ่งได้

แต่บัดนี้ชายหนุ่มชุดม่วงนั่นยังไม่อยู่ในแดนมกุฎเทพ ก็สามารถวิวัฒนาการปรากฏการณ์พิลึกสร้างมหาโลกาใบหนึ่งของตัวเองออกมาได้แล้ว เท่านี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้วว่าอนาคตเขามีศักยภาพที่จะเติบโตเป็นมหาจักรพรรดิยุทธ์ของยุคสมัยหนึ่ง!

“เคล็ดตรีภพโกลาหล!?”

มีเสียงอุทานอย่างตะลึงของหงเทียนดังออกมาจากหอกมังกรแดงเลือด

หลัวซิวหรี่ตาลงเล็กน้อย ดูเหมือนกับว่าปฏิกิริยาของหงเทียนจะอยู่ในการคาดหมายของเขา ตำหนักสีม่วงที่กดอัดอยู่กลางปรากฏการณ์พิลึกในมหาโลกาที่อยู่ด้านหลังชายหนุ่มชุดม่วงที่กำกระบี่ตรีภพไว้ในมือ ค่อนข้างคล้ายคลึงกับตำหนักจื่อเซียวที่หงเทียนเคยฝึกเซ่น

“การถ่ายทอดสืบสานที่มหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลทิ้งไว้หรือ?”หลัวซิวถาม

“ไม่ใช่ แม้มหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลจักบุกเบิกโลกาโกลาหล ทว่าเคล็ดตรีภพโกลาหลกลับไม่ใช่วรยุทธ์ที่เขาริเริ่ม”