มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1965

“เสี่ยวจื่อ เชี่ยนหยุน เข้ามาในค่าย!”หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น ขณะที่เสิ่นปิงหยูข้ามผ่านทัณฑ์ เขาก็จัดวางค่ายกลเอาไว้บริเวณรอบ ๆ อย่างแน่นหนาแล้ว 

จากแดนค่ายกล ณ ปัจจุบันของเขา การจัดวางค่ายกลระดับมกุฎนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายดั่งปอกกล้วยเข้าปากแล้ว บางทีค่ายกลระดับมกุฎค่ายสองค่ายอาจจะทำประโยชน์ได้ไม่มาก แต่หากเขานำค่ายกลหลายค่ายสมทบกัน ก็จะประกอบเป็นมหาค่ายห่วงสัมพันธ์ ซึ่งมีอานุภาพอย่างไร้ขอบเขต

จีเสี่ยวจื่อและไป๋เชี่ยนหยุนผงกหัวหลังได้ยิน ก่อนจะพากันถอยหลังกลับมา ซ่อนตัวเข้าไปในค่ายกลที่สมทบกัน

“ไปตายซะ!”

โอรสสวรรค์โชคลาภตะคอกเสียงดังลั่น กระบี่ผงาดตรีภพหลุดออกมาจากปลอกกะทันหัน ปราณกระบี่ตรีภพที่ยาวหลายร้อยเมตรมโหฬารพันลึกดุจมังกร น่ากลัวอย่างยิ่ง

เมื่อเผชิญหน้ากับผงาดตรีภพเล่มนี้ หลัวซิวก็ไม่กล้าดูแคลนเช่นกัน มีเงาสะท้อนวัฏสงสารปรากฏด้านหลัง พลางใช้พลังแห่งเกณฑ์ปลุกเสกให้กับตน ทำให้พลังออร่าของเขาค่อย ๆ เพิ่มขึ้นตามจังหวะ 

“เตี๊ยง!”

เมื่อมีการปลุกเสกจากเกณฑ์วัฏสงสาร หอกมังกรแดงมืดอันดุดันของหลัวซิวปะทะเข้ากับกระบี่ตรีภพ ควันหลงที่น่าสยดสยองซัดสาดคำราม ฉีกกระชากอนัตตาที่อยู่บริเวณรอบ ๆ 

และในเวลานี้เอง เงาดำร่างหนึ่งก็ย่างกรายมาถึงด้วยการฉีกกระชากปริภูมิ เห็นได้ชัดเจนเลยว่านั่นคือพระโอรสจ้านเทียนที่สวมใส่เกราะเทพบนตัว ทั่วทั้งร่างมีแสงสีทองสว่างเรืองรอง พลังออร่าน่าเกรงขาม จู่โจมหลัวซิวจากด้านหลัง

เห็นได้ชัดเจนเลยว่าโอรสสวรรค์โชคลาภและพระโอรสจ้านเทียนเหมือนจะบรรลุข้อตกลงบางอย่าง ลงมือพร้อมกันเพื่อจะสังหารหลัวซิวอยู่ ณ ที่แห่งนี้ 

มีของขลังคุ้มกันคอยคุ้มกันร่าง ลูกแก้วความเป็นตายจึงไม่สามารถดูดกลืนแก่นแท้ชีวีของพวกเขา หลัวซิวจึงทำได้เพียงเก็บลูกแก้วความเป็นตายกลับมา แล้วพลิกมือข้างซ้ายปล่อยตำหนักวัฏสงสารออกไป

ตู้มม!

พลานุภาพของตำหนักวัฏสงสารไม่ธรรมดา แค่การโจมตีเดียวเท่านั้น ก็ต้านทานการโจมตีของพระโอรสจ้านเทียนเอาไว้ได้แล้ว พลังเกณฑ์วัฏสงสารที่แฝงซ่อนอยู่ภายในยิ่งบีบจนทำให้พระโอรสจ้านเทียนต้องก้าวถอยหลังกลับไปรัว ๆ