มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1989

หนิงหานยู่มักจะสืบเกี่ยวกับข่าวสารต่าง ๆ ย่อมรู้ดีว่าเทือกเขาวายุเปราะคือสิ่งใด ดังนั้นจึงได้เอ่ยปากอธิบาย “เทือกเขาวายุเปราะคือสถานที่ที่อันตรายที่สุดแห่งหนึ่งบนจินเฮ่าซิง ที่นั่นจะมีพลังอัสนีวาโยแผ่ขยายออกมาตลอดทั้งปี มันคล้าย ๆ กับป่าลมสายฟ้าที่โลกามนุษย์ของพวกเรา แต่ว่าเทือกเขาวายุเปราะของที่แห่งนี้ มันน่ากลัวยิ่งกว่าป่าลมสายฟ้าอย่างมาก”

ป่าลมสายฟ้า เทือกเขาวายุเปราะ?

ฉียู่หรงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เทือกเขาวายุเปราะนางไม่เคยได้ยินมาก่อน แต่ป่าลมสายฟ้านางรู้จักเป็นอย่างดี สถานที่ที่น่ากลัวเช่นนั้นปกคลุมอัสนีวายุ อันตรายอย่างยิ่ง มีบางอย่างอันตรายกว่าป่าลมสายฟ้า ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งมกุฎเทพเข้าไป เป็นไปได้ที่จะตายโดยไม่ต้องฝังศพ

แต่เทือกเขาวายุเปราะนั้นน่ากลัวเสียยิ่งกว่าป่าลมสายฟ้าของโลกามนุษย์เสียอีก สิ่งนี้ทำให้ฉียู่หรงอดไม่ได้ที่จะกังวลใจว่าหากนางกับหนิงหานยู่เข้าไปแล้ว จะสามารถกลับออกมาได้หรือไม่

“ท่านพี่อย่าได้กังวลใจไป ท่านลืมแล้วหรือว่าข้าฝึกตนด้วยกฎใด? ถึงแม้ว่าตอนนี้กฎชีวิตของข้าจะยังไม่บรรลุถึงแดนขั้นที่หก แต่หากต้องเอาชีวิตรอดจากเทือกเขาวายุเปราะก็น่าจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่อย่างใด” หนิงหานยู่กล่าวด้วยความมั่นใจ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉียู่หรงก็ไม่รู้ว่าควรพูดสิ่งใดต่อไปช่วงหนึ่ง แม้ว่านางจะมีบุคลิกที่สงบและมั่นคงกว่าน้องสาวผู้นี้ แต่ถ้าพูดเรื่องความฉลาด นางยังด้อยกว่าหนิงหานยู่อยู่มาก

ของขลังนภาเวหาที่หลัวซิวทิ้งเอาไว้เต็มเปลี่ยมไปด้วยความลึกลับของกฎสองชนิดคือปริภูมิและความเร็ว ถึงแม้จะไม่สามารถเทียบกับปีกเทพไร้มลทินได้ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่ของขลังนภาเวหาทั่วไปสามารถเทียบเท่าได้

ต่อให้เป็นเซวียนจิงหยุนก็คาดไม่ถึงว่าพวกนางจะเลือกหนีไปเสี่ยงตายที่เทือกเขาวายุเปราะ ดังนั้นเส้นทางที่ฉียู่หรงและหนิงหานยู่บินมานั้น ไร้ซึ่งการขัดขวางตลอดทั้งทาง

ในเวลานี้ พวกนางทั้งสองได้ยืนอยู่บนขอบภูเขาที่กระจายด้วยพลังอัสนีวาโยแล้ว แม้จะยืนอยู่ตรงนี้โดยไม่ได้เข้าไป ก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงพลังวายุที่เฉียบคมและเสียงก้องกังวานของสายฟ้า พลังที่ยิ่งใหญ่ทั้งยังไร้ขอบเขตเช่นนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นมัน

กลางเทือกเขาวายุเปราะ ตัวสำนึกไม่สามารถผ่านเข้าไปสำรวจได้ มิฉะนั้น มันจะถูกพลังอัสนีวาโยที่รุนแรงในทำลายทันที แม้กระทั่งอาจทำให้ตัวหยั่งรู้ได้รับความเสียหายด้วย