มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2006

เมื่อร้อยกว่าปีก่อน ครั้นเมื่ออยู่ในสำนักหวูแห่งเมืองชิงหยุน ฐานะตัวตนของเขาคือเด็กหนุ่มที่ต่ำต้อย ส่วนนางนั้นคืออาจารย์ในสำนักยุทธ์ เป็นบุตรแห่งเจ้าสำนักนอกสำนักเซียวเหยา

หากพูดตามหลักการแล้ว ระหว่างพวกเขาไม่มีทางคลุกคลีกันได้เลยแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ เขาได้รับลูกแก้วความเป็นตาย ตั้งแต่นั้นมาชะตาชีวิตของเขาก็เปลี่ยนแปลงไป

เขามีชื่อเสียงโด่งดังในสำนักยุทธ์ ช่วยนางรักษา​​โรคชีพจรขาดธาตุไฟ ทั้งสองจึงมีความสัมพันธ์ร่วมกัน นัดพบหน้ากันที่สำนักเซียวเหยา

……

หลัวซิวแทบจะลืมเรื่องราวเมื่อหลายปีก่อนแล้ว จากการที่ผลการฝึกตนวิถียุทธ์ของเขาเพิ่มขึ้น ระดับขั้นที่เขาอยู่ก็ยิ่งอยู่ยิ่งสูงขึ้น สำหรับความทรงจำที่เกี่ยวข้องกับโลกแสงดาวก็ค่อย ๆ จางหายไป 

แต่ทว่าความทรงจำเหล่านั้นกลับคงอยู่ในประสบการณ์ชีวิตของเขา ซึ่งเป็นทรัพย์สินที่หาพบได้ยากที่สุดในชั่วชีวิตนี้ เมื่อครั้นนั้นหากไม่มีการดิ้นรน การฝึกฝนตัวธรรมและชุบปณิธานอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาก็ไม่มีทางมีผลสำเร็จอย่างทุกวันนี้แน่นอน 

ลู่เมิ่งเหยาเป็นสตรีคนแรกที่เขาชอบด้วยหัวใจจริง ต่อมาสาเหตุที่ทั้งคู่แยกจากกันนั้น ก็เป็นเพราะสิ่งที่แสวงหาแตกต่างกัน

เขาเมื่อปีนั้นถูกกองกำลังทั้งหลายไล่ล่า อยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ปลอดภัยทั้งวันทั้งคืน ส่วนลู่เมิ่งเหยากลับถูกเจ้ายุทธจักรหยกนารารับเป็นลูกศิษย์ จึงถูกลิขิตไว้แล้วว่าเส้นทางในอนาคตต้องไม่มีขีดจำกัด

นางเมื่อครั้นนั้นเลือกที่จะจากไปโดยไม่กลับ หลัวซิวไม่คิดว่านางกระทำผิดแต่อย่างใด แต่ทว่าชีวิตของคนเรามันก็เป็นเช่นนี้แหละ พลาดไปแล้วก็คือพลาดไปแล้ว ถึงแม้ต่อมาดินแดนศักดิ์สิทธิ์จะเปิดออกและทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ยากที่จะกลับคืนไปเป็นเหมือนเก่า 

ทว่าระหว่างโลกแสงดาวและโลกะอิมเอี๊ยงห่างกันไกลมากถึงมากที่สุด เหตุใดนางถึงปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้?

ต่อให้เป็นการทะลุผ่านห้วงดารามา จากผลการฝึกตนเพียงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9 ของนาง ก็ไม่มีทางทำได้อย่างแน่นอน 

“คุณชาย?”

เมื่อเห็นว่าหลัวซิวกำลังเหม่อลอย ลู่เมิ่งเหยาจึงเรียกคำหนึ่ง “หากคุณชายยังไม่รีบหนีเอาชีวิตรอดละก็ เกรงว่าคงจะไม่ทันแล้วเจ้าค่ะ”

“เหอะ……”